1A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
1Sellepärast väriseb minugi süda ja hüppab paigast.
2Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
2Kuulge, kuulge tema hääle mürinat ja kõminat, mis tuleb ta suust!
3Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich koóczynach ziemi.
3Selle ta päästab lahti kogu taeva alla ja oma välgu maailma äärteni.
4Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
4Selle taga möirgab tema hääl: ta müristab oma võimsa häälega ega peata välke, kui tema häält kuuldub.
5Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
5Jumal müristab oma häälega imepärasel viisil, ta teeb suuri tegusid, mida meie ei mõista.
6Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
6Sest ta ütleb lumele: 'Lange maa peale!' ja vihmasabin ning vihmavaling on tema tugevus.
7Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
7Ta paneb siis igamehe käe kinni otsekui pitseriga, et kõik inimesed tunneksid ta tegu.
8Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
8Siis läheb metsloom oma peidupaika ja jääb oma pessa.
9Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
9Lõunakambrist tuleb tuulispea ja põhjatuulega külm.
10Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
10Jumala hingusest tekib jää ja tardub veepind.
11Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
11Ta koormab ka pilvi niiskusega, pilved pilluvad tema välku.
12A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
12Need rändavad ringi tema juhtimisel, et teha kõike, mida ta neil käsib maailmas ja maa peal,
13A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
13olgu vitsana, kui ta maale tarvis, olgu armuna, kui ta seda osutab.
14Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
14Kuule seda, Iiob, peatu ja pane tähele Jumala imetegusid!
15Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
15Kas sa mõistad, kuidas Jumal annab neile käsu ja laseb oma pilvest välgu sähvatada?
16Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
16Kas sa mõistad pilvede sõudu, ülima tarkuse imetegu?
17Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
17Sina, kellel riided kuumavad, kui ta lõunatuulega suigutab maad,
18Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
18kas sa koos temaga laotad pilvekatet, vastupidavat nagu valatud peeglit?
19Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
19Õpeta meid, mida me peaksime temale ütlema; pimeduse tõttu ei saa me millestki aru.
20Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
20Kas peaks temale jutustatama, et mina tahan rääkida? Kui keegi kõneleb, kas seda siis temale teada antakse?
21Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
21Kui nüüd ei nähta valgust, mis hiilgab pilvedes, siis puhub tuul ja toob selguse.
22Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
22Põhja poolt tuleb kuldne hiilgus - Jumala ümber on hirmuäratav aupaiste.
23Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
23Kõigevägevam - temani me ei jõua, tema on suur jõult ja rikas õiglusest, tema ei riku õigust.
24Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
24Seepärast peavad inimesed teda kartma, tema ei vaata kedagi, kes on enese meelest tark.'