¹I odpowiedział Ijob, a rzekł:

¹Siis rääkis Iiob ja ütles:

²Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

²'Ma tean tõesti, et see nõnda on. Kuidas võib inimene õige olla Jumala ees?

³Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

³Kui keegi tahaks temaga vaielda, ei suudaks ta temale vastata mitte ainsalgi korral tuhandest.

⁴Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

⁴Ta on südamelt tark ja jõult tugev, kes võiks teda trotsida ja ise pääseda?

⁵On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

⁵Tema liigutab mägesid, ilma et need märkaksid, kui ta oma vihas neid kummutab;

⁶On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

⁶tema põrutab maa oma asemelt, nõnda et selle sambad vabisevad;

⁷Gdy on zakaże słoócu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

⁷tema käsib päikest, et see ei tõuseks, ja paneb tähed pitseriga kinni;

⁸On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

⁸tema üksinda laotab taevaid ja kõnnib mere lainete peal;

⁹On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

⁹tema teeb Vankri-, Varda- ja Sõelatähed ja lõunapoolsed tähtkujud;

¹⁰On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

¹⁰tema teeb suuri ja mõistmatuid asju ning otsatuid imetegusid.

¹¹Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

¹¹Vaata, ta läheb minust mööda, aga mina ei näe, ta käib üha, aga mina ei märka teda.

¹²Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

¹²Vaata, ta napsab ära, kes võiks teda takistada? Kes ütleks temale: 'Mis sa teed?'

¹³Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

¹³Jumal ei hoia tagasi oma viha, temale peavad alistuma Rahabi aitajad.

¹⁴Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

¹⁴Kuidas võiksin siis mina temale vastata, oma sõnu tema jaoks valida?

¹⁵Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

¹⁵Kuigi olen õige, ma ei saa vastata, vaid pean anuma oma kohtumõistjat.

¹⁶Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

¹⁶Kuigi ma hüüaksin ja tema vastaks mulle, ei usu ma siiski, et ta mu häält kuulda võtab,

¹⁷Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

¹⁷tema, kes haarab mu järele tormis ja lisab mulle ilma põhjuseta haavu,

¹⁸Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

¹⁸kes ei lase mind hinge tõmmata, vaid täidab mind kibedusega.

¹⁹Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

¹⁹Kui on küsimus jõust, vaata, ta on tugevam. Või kui on kohtuasi, kes mind ette kutsub?

²⁰Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

²⁰Kuigi olen õige, mõistab mind hukka mu oma suu; kuigi olen süütu, peab tema mind süüdlaseks.

²¹Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

²¹Ma olen süütu! Ma ei hooli oma hingest, ma põlgan oma elu!

²²Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

²²Ükskõik! Seepärast ma ütlen: 'Tema hävitab niihästi õige kui õela.'

²³Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

²³Kui uputus äkitselt surmab, siis ta pilkab süütute meeleheidet.

²⁴Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

²⁴Kui maa on antud õela kätte, ta katab selle kohtumõistja palge - kui mitte tema, kes siis muu?

²⁵Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

²⁵Mu päevad on jooksjast nobedamad, kaovad õnne nägemata.

²⁶Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

²⁶Need mööduvad otsekui pilliroost vened, nagu kotkas, kes sööstab oma saagi kallale.

²⁷Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

²⁷Kui ma mõtlen: 'Ma unustan oma kaebuse, jätan oma kurva näo ja olen rõõmus',

²⁸Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

²⁸siis on mul hirm kõigi oma kannatuste ees, ma tean, et sa ei pea mind süütuks.

²⁹Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

²⁹Olgu ma siis juba süüdi! Miks peaksin ennast veel ilmaasjata vaevama?

³⁰A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

³⁰Isegi kui ma peseksin ennast lumega ja puhastaksin oma käsi leelisega,

³¹Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

³¹pistaksid sina mind poriauku ja siis jälestaksid mind mu enda riidedki.

³²Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

³²Sest Jumal ei ole inimene nagu mina, et ma temale saaksin vastata, et me üheskoos saaksime kohut käia.

³³Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

³³Ei ole meie vahel vahemeest, kes oma käe saaks panna meie mõlema peale.

³⁴Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

³⁴Võtku ta oma vits ära mu pealt, et hirm tema ees mind ei heidutaks!

³⁵Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

³⁵Siis ma saaksin rääkida ilma teda kartmata. Sest ma ei ole omast meelest mitte niisugune.