¹(Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.)

¹Laulujuhatajale: viisil 'Koiduaegne emahirv'; Taaveti laul.

²Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

²Mu Jumal, mu Jumal, miks sa mu maha jätsid? Kaugel mu päästest on mu oigamissõnad.

³Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

³Mu Jumal, päeval ma hüüan, aga sa ei vasta, ja ööselgi, kuid ei leia enesele rahu.

⁴Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

⁴Ja ometi oled sina püha, kelle trooniks on Iisraeli kiituslaulud.

⁵W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

⁵Sinu peale lootsid meie esiisad, lootsid, ja sina päästsid nad;

⁶Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohaóbieni.

⁶nad kisendasid sinu poole ja pääsesid, nad lootsid sinu peale ega jäänud häbisse.

⁷Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

⁷Aga mina olen ussike ja mitte mees, inimeste teotada ja halb rahva meelest.

⁸Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

⁸Kõik, kes mind näevad, irvitavad mu üle; nad ajavad suu ammuli, vangutavad pead:

⁹Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

⁹'Ta on kõik veeretanud Issanda peale; see päästku ta, kiskugu ta välja hädast, sest tal on ju temast hea meel.'

¹⁰Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

¹⁰Jah, sina oled see, kes tõi mind välja üsast, kes kaitses mind mu ema rinnal.

¹¹Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

¹¹Sinu hooleks ma olen jäetud lapsekojast, mu ema üsast alates oled sina minu Jumal.

¹²Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

¹²Ära ole minust kaugel, sest kitsikus on ligi, sest abimeest ei ole!

¹³Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

¹³Palju härjavärsse ümbritseb mind, Baasani sõnnid piiravad mind.

¹⁴Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

¹⁴Nad ajavad oma lõuad ammuli mu vastu nagu lõvi, kes murrab ja möirgab.

¹⁵Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

¹⁵Ma olen välja valatud otsekui vesi ja kõik mu luud-liikmed on koost ära. Mu süda on nagu vaha, ta on sulanud mu sisikonnas.

¹⁶Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

¹⁶Mu neel on kuiv nagu potitükk ja mu keel on kinni suulae küljes, surmapõrmu paigutad sa minu.

¹⁷Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

¹⁷Sest koerad ümbritsevad mind, tigedate hulk keerleb mu ümber; nad purevad mu käsi ja jalgu,

¹⁸Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

¹⁸ma võin lugeda kõiki oma luid. Nemad aga vahivad mulle otsa ja parastavad mind.

¹⁹Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

¹⁹Nad jagavad mu rõivad eneste vahel ja heidavad liisku mu kuue pärast.

²⁰Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

²⁰Aga sina, Issand, ära ole kaugel, mu vägi, tõtta mulle appi!

²¹Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

²¹Tõmba mu hing ära mõõga eest, koera käest mu ainuke!

²²Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

²²Päästa mind lõvi suust ja metshärgade sarvede eest! - Sa vastasid mulle! -

²³Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

²³Ma tahan su nime kuulutada oma vendadele, keset kogudust ma tahan kiita sind.

²⁴Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

²⁴Teie, kes Issandat kardate, kiitke teda, kõik Jaakobi sugu, austage teda! Ja värisege tema ees, kõik Iisraeli sugu!

²⁵Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

²⁵Sest ta ei pannud halvaks ega põlanud viletsa häda ega varjanud oma palet tema eest, vaid kuulis, kui ta kisendas tema poole.

²⁶O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

²⁶Sinu kohta käib mu kiituslaul suures koguduses, ma tasun oma tõotused nende ees, kes teda kardavad.

²⁷Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

²⁷Vaesed saavad süüa ning saavad kõhud täis; Issandat kiidavad, kes teda otsivad. Teie südamed elagu igavesti!

²⁸Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

²⁸Kõik maailma ääred tuletavad teda meelde ja pöörduvad tagasi Issanda juurde; ja sinu ette kummardavad kõik rahvaste suguvõsad.

²⁹Albowiem Paóskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

²⁹Sest Issanda päralt on kuninglik võim ja ta valitseb rahvaid.

³⁰Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

³⁰Kõik ilmamaa võimsad kummardagu tema ette; tema ette vajugu põlvili kõik, kes lähevad alla põrmu ja kelle hinge ta ei jäta ellu.

³¹Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

³¹Tulevane sugu teenib teda, Issandast jutustatakse tulevasele põlvele.

³²Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

³²Nad tulevad ja kuulutavad tema õigust, vastsündivale rahvale jutustades, et tema on seda teinud.