¹A odpowiadając Ijob rzekł:

¹Tetapi Ayub menjawab, "Mengapa aku terus kamu kecam, dan kamu siksa dengan perkataan?

²Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

²(19:1)

³Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

³Berkali-kali kamu menghina aku, dan kamu aniaya aku tanpa rasa malu.

⁴A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

⁴Seandainya salah perbuatanku, itu tidak merugikan kamu.

⁵A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohaóbieniem mojem,

⁵Kamu pikir dirimu lebih baik daripadaku; susahku kamu anggap bukti kesalahanku.

⁶Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

⁶Ketahuilah bahwa aku sedang disiksa Allah, dan ditangkap dalam perangkap-Nya.

⁷Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

⁷Aku meronta karena kekejaman-Nya itu, tetapi tidak seorang pun yang memperhatikan aku. "Di mana keadilan," teriakku, tetapi tak ada yang mendengar aku.

⁸Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

⁸Allah menutup jalanku, aku tak dapat lewat, lorong-lorongku dibuat-Nya gelap pekat.

⁹Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

⁹Ia merampas hartaku semua, dan nama baikku dirusakkan-Nya.

¹⁰Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

¹⁰Ia menghantam aku dari segala jurusan, seperti orang mencabut akar dari tanaman, lalu membiarkannya merana dan layu, begitulah direnggut-Nya segala harapanku.

¹¹Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

¹¹Murka Allah kepadaku menyala-nyala; aku dianggap-Nya sebagai musuh-Nya.

¹²Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

¹²Pasukan-Nya menyerbu tanpa dapat dibendung; jalanku dihalangi, dan kemahku dikepung.

¹³Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

¹³Sanak saudaraku dijauhkan-Nya daripadaku; aku menjadi orang asing bagi semua kenalanku.

¹⁴Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

¹⁴Kaum kerabatku semua menjauhkan diri; teman-temanku tak ingat kepadaku lagi.

¹⁵Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

¹⁵Hamba perempuanku lupa siapa aku, tuan mereka; dianggapnya aku orang yang belum dikenalnya.

¹⁶Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

¹⁶Kupanggil hambaku, tapi ia tak menyahut, meskipun kubujuk dia dengan lembut.

¹⁷Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

¹⁷Istriku muak mencium bau napasku, saudara kandungku tak sudi mendekatiku.

¹⁸I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

¹⁸Aku dihina oleh anak-anak di jalan; jika aku berdiri, aku ditertawakan.

¹⁹Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

¹⁹Melihat aku, teman karibku merasa ngeri; aku ditinggalkan mereka yang kukasihi.

²⁰Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

²⁰Tubuhku tinggal kulit pembalut tulang; hampir saja aku mati dan nyawaku melayang.

²¹Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

²¹Hai kawan-kawanku, kasihanilah aku, sebab tangan Allah memukul aku.

²²Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

²²Allah terus menekan aku; mengapa kamu tiru Dia? Belum puaskah kamu menyiksa?

²³Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

²³Ah, kiranya kata-kataku dicatat, sehingga akan selalu diingat;

²⁴Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

²⁴kiranya dengan besi dipahat pada batu, supaya bertahan sepanjang waktu.

²⁵Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzieó nad prochem stanie.

²⁵Aku tahu bahwa di surga ada Pembelaku; akhirnya Ia akan datang menolong aku.

²⁶A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

²⁶Meskipun kulitku luka-luka dan pecah, tapi selama aku bertubuh, akan kupandang Allah.

²⁷Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

²⁷Dengan mataku sendiri Dia akan kulihat, dan bagiku Dia menjadi sahabat. Hatiku hancur sebab kamu berkata,

²⁸Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

²⁸'Bagaimana caranya kita mendakwanya?' Kamu mencari alasan untuk membuat perkara.

²⁹Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.

²⁹Tetapi, kini takutlah kepada pedang! Sebab Allah murka dan menghukum orang berdosa; maka tahulah kamu, bahwa ada Allah yang mengadili manusia."