¹A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.

¹Badai membuat hatiku gentar dan jantungku berdebar-debar.

²Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

²Dengarlah suara Allah, hai kamu semua; dengarlah guruh yang keluar dari mulut-Nya.

³Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich koóczynach ziemi.

³Ke seluruh langit, dilepaskannya kilat-Nya; dikirim-Nya petir-Nya ke ujung-ujung dunia.

⁴Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.

⁴Kemudian, terdengar suara-Nya menderu, bunyi megah guntur dan guruh; dan di tengah suara yang menggelegar, petir berkilat sambar-menyambar.

⁵Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.

⁵Karena perintah Allah, maka mujizat terjadi, hal-hal ajaib yang tak dapat kita fahami.

⁶Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

⁶Salju jatuh ke bumi atas perintah-Nya; hujan lebat turun atas suruhan-Nya.

⁷Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.

⁷Dihentikan-Nya pekerjaan manusia, supaya mereka tahu bahwa Ia sedang bekerja.

⁸Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

⁸Juga binatang liar masuk ke dalam lubang dan gua, dan berlindung di dalam sarangnya.

⁹Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.

⁹Dari selatan keluar angin taufan dan dari utara hawa dingin yang mencekam.

¹⁰Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

¹⁰Napas Allah membekukan permukaan air yang luas, mengubahnya menjadi es yang keras.

¹¹Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.

¹¹Mega dimuati-Nya dengan air, dan awan bercahaya diterangi petir.

¹²A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

¹²Awan-awan melayang ke seluruh dunia, atas perintah Allah mereka bergerak ke mana-mana.

¹³A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.

¹³Allah memberi hujan untuk membasahi tanah, atau juga untuk menghukum umat manusia; mungkin pula untuk memperlihatkan kepada mereka, betapa besar kasih-Nya yang tetap untuk selamanya.

¹⁴Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.

¹⁴Diamlah sebentar, hai Ayub, dan dengarkanlah; perhatikanlah keajaiban-keajaiban Allah.

¹⁵Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?

¹⁵Tahukah engkau bagaimana Allah memberi aba-aba, sehingga kilat memancar dari awan dan mega?

¹⁶Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?

¹⁶Tahukah engkau bagaimana awan-awan melayang hasil keahlian Allah yang mengagumkan?

¹⁷Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?

¹⁷Tidak, engkau hanya dapat mengeluh kepanasan apabila bumi dilanda oleh angin selatan.

¹⁸Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?

¹⁸Dapatkah engkau seperti Allah membentangkan cakrawala dan mengeraskannya seperti logam tuangan atau kaca?

¹⁹Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.

¹⁹Ajarlah kami apa yang harus kami katakan kepada Allah; tak ada yang dapat kami jelaskan, pikiran kami hampa.

²⁰Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.

²⁰Tak mau aku memohon bicara kepada Allah jangan-jangan Ia mendapat alasan membuat aku celaka.

²¹Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.

²¹Kini cahaya langit sangat terang sehingga menyilaukan mata; angin membersihkan cuaca dengan hembusannya.

²²Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.

²²Sinar keemasan muncul di utara, dan kemuliaan Allah mengagumkan hati kita.

²³Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

²³Sungguh besar kuasa Allah kita; tak sanggup kita menghampiri-Nya, Ia jujur dan adil senantiasa; tak pernah Ia menindas manusia.

²⁴Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.

²⁴Itulah sebabnya Ia patut dihormati oleh siapa saja, dan orang yang mengaku arif, tak dihiraukan-Nya."