¹Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

¹Lebih baik orang miskin yang lurus hidupnya, daripada orang bodoh yang suka berdusta.

²Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

²Kerajinan tanpa pengetahuan, tidak baik; orang yang tergesa-gesa akan membuat kesalahan.

³Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

³Manusia merugikan diri sendiri oleh kebodohannya, kemudian menyalahkan TUHAN atas hal itu.

⁴Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

⁴Orang kaya, kawannya selalu bertambah; orang miskin malah ditinggalkan temannya.

⁵Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

⁵Orang yang berdusta di pengadilan, tak akan luput dari hukuman.

⁶Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

⁶Setiap orang berusaha mengambil hati orang penting; semua orang mau bersahabat dengan dermawan.

⁷Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

⁷Orang miskin diremehkan oleh saudaranya, apalagi oleh temannya. Betapapun ia berusaha, ia tak dapat memikat mereka.

⁸Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

⁸Siapa mengejar pengetahuan, mengasihi dirinya; dan siapa mengingat apa yang dipelajarinya, akan bahagia.

⁹Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

⁹Orang yang berdusta di pengadilan pasti akan dihukum dan dibinasakan.

¹⁰Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

¹⁰Tidaklah pantas orang bodoh hidup mewah, dan tidak pula patut hamba memerintah penguasa.

¹¹Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

¹¹Orang bijaksana dapat menahan kemarahannya. Ia terpuji karena tidak menghiraukan kesalahan orang terhadapnya.

¹²Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

¹²Murka raja seperti auman singa; kebaikan raja seperti embun yang membasahi tumbuh-tumbuhan.

¹³Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

¹³Anak yang bodoh bisa menghancurkan ayahnya. Istri yang suka mengomel bagaikan air menetes tiada hentinya.

¹⁴Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

¹⁴Rumah dan harta bisa diperoleh dari orang tua, tetapi istri yang bijaksana adalah karunia dari TUHAN.

¹⁵Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

¹⁵Bermalas-malas membuat orang tertidur lelap, dan akhirnya si pemalas akan kelaparan.

¹⁶Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

¹⁶Orang yang mentaati perintah-perintah Allah akan selamat, orang yang tidak menghargainya akan mati.

¹⁷Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

¹⁷Menolong orang miskin sama seperti memberi pinjaman kepada TUHAN; nanti TUHAN juga yang akan membalasnya.

¹⁸Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

¹⁸Tertibkan anakmu selama masih ada harapan; kalau tidak, berarti kau menginginkan kehancurannya.

¹⁹Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

¹⁹Biarlah orang yang cepat marah merasakan sendiri akibatnya. Jika engkau menolong dia, engkau hanya menambah kemarahannya.

²⁰Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

²⁰Jika engkau suka belajar dan mendengar nasihat, kelak engkau menjadi orang yang berhikmat.

²¹Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Paóska, ta się ostoi.

²¹Manusia mempunyai banyak rencana, tetapi hanya keputusan TUHAN yang terlaksana.

²²Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

²²Sifat yang diharapkan dari seseorang ialah kesetiaannya. Lebih baik miskin daripada menjadi pendusta.

²³Bojażó Paóska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

²³Hormatilah TUHAN, maka hidupmu bahagia; engkau akan puas dan bebas dari celaka.

²⁴Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

²⁴Ada orang yang malas bukan kepalang; menyuap makanan ke mulutnya pun ia enggan.

²⁵Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

²⁵Kalau orang sombong dihukum, orang yang tak berpengalaman mendapat pelajaran. Kalau orang berbudi ditegur ia akan bertambah bijaksana.

²⁶Syn wstyd i haóbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

²⁶Anak yang menganiaya dan mengusir orang tuanya, adalah anak yang memalukan dan tercela.

²⁷Synu mój! przestaó słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

²⁷Anakku, jika engkau tak mau belajar lagi, engkau akan lupa apa yang sudah kaupelajari.

²⁸Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

²⁸Memberi kesaksian palsu, berarti meremehkan hukum; mencelakakan orang, sedap rasanya bagi orang jahat.

²⁹Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

²⁹Orang bodoh yang tinggi hati pasti akan dipukuli.