1Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
1¶ Kua pau toku manawa, moti rawa oku ra, kua rite te urupa moku.
2Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
2He pono he hunga tawai enei kei ahau, a kei roto tonu toku kanohi i a ratou whakakarangitanga.
3Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
3Tena ra, homai he punga ko koe tonu hei whakakapi turanga moku; ko wai hei papaki ringa ki ahau?
4Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
4Kua huna hoki e koe to ratou ngakau kei mohio; na reira e kore koe e whakaneke ake i a ratou.
5Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
5Ko te tangata e whaki ana i ona hoa, he mea mo te utu, ko nga kanohi tonu o ana tamariki e hemo.
6Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
6Kua meinga hoki ahau e ia hei hahani ma nga iwi; a kua waiho marakerake ahau hei whakaetietinga.
7Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cieó.
7Kua atarua toku kanohi i te tangi, rite tonu ki te atarangi oku wahi katoa.
8Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
8Ka miharo te hunga tika ki tenei, a ka whakaoho te tangata harakore i a ia ano hei whakahe i te atuakore.
9Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
9Otiia ka mau te tangata tika ki tona ara, a ko te tangata ringa ma ka neke haere ake te kaha.
10Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
10¶ Ko koutou katoa ia tahuri, anga mai nei, e kore hoki tetahi tangata mahara e kitea e ahau i roto i a koutou.
11Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
11Kua pahemo oku ra, motumotuhia ake oku whakaaro i whakatakoto ai, tae noa ki nga whakaaro o toku ngakau.
12Noc mi się w dzieó obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
12Ko te po kua meinga e ratou hei ao; ko te marama, e ki ana ratou, e tata tonu ana ki te pouri.
13Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.
13Ki te titiro ahau i te reinga hei whare moku; mehemea kua wharikitia e ahau toku moenga ki te pouri;
14Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
14Mehemea kua karanga ahau ki te pirau, ko koe toku papa; ki te iro ranei, ko koe toku whaea, toku tuahine!
15Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
15Kei hea ra he tumanakohanga atu moku? A ko taku e tumanako atu ai ko wai e kite?
16W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.
16Ka riro ki raro ki nga taha o te reinga, ina whai okiokinga i roto i te puehu.