1Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoó ucha twego,
1Сын мой! внимай мудрости моей, и приклони ухо твое к разуму моему,
2Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
2чтобы соблюсти рассудительность, и чтобы уста твои сохранили знание.
3Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
3ибо мед источают уста чужой жены, и мягче елея речь ее;
4Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
4но последствия от нее горьки, как полынь, остры, как меч обоюдоострый;
5Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.
5ноги ее нисходят к смерти, стопы ее достигают преисподней.
6Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
6Если бы ты захотел постигнуть стезю жизни ее, то пути ее непостоянны, и ты не узнаешь их.
7Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
7Итак, дети, слушайте меня и не отступайте от слов уст моих.
8Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
8Держи дальше от нее путь твой и не подходи близко к дверям дома ее,
9Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
9чтобы здоровья твоего не отдать другим и лет твоих мучителю;
10By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
10чтобы не насыщались силою твоею чужие, и труды твои не были для чужого дома.
11I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
11И ты будешь стонать после, когда плоть твоя и телотвое будут истощены, –
12I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
12и скажешь: „зачем я ненавидел наставление, и сердце мое пренебрегало обличением,
13Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
13и я не слушал голоса учителей моих, не приклонял уха моего кнаставникам моим:
14Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
14едва не впал я во всякое зло среди собрания и общества!"
15Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
15Пей воду из твоего водоема и текущую из твоего колодезя.
16Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
16Пусть не разливаются источники твои по улице, потоки вод – по площадям;
17Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
17пусть они будут принадлежать тебе одному, а не чужим с тобою.
18Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
18Источник твой да будет благословен; и утешайся женою юности твоей,
19Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
19любезною ланью и прекрасною серною: груди ее да упоявают тебя во всякое время, любовью ее услаждайся постоянно.
20Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
20И для чего тебе, сын мой, увлекаться постороннею и обнимать грудичужой?
21Gdyż przed oczyma Paóskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
21Ибо пред очами Господа пути человека, и Он измеряет все стезиего.
22Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
22Беззаконного уловляют собственные беззакония его, и в узах греха своего он содержится:
23Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
23он умирает без наставления, и от множества безумия своего теряется.