¹Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

¹Премудрость построила себе дом, вытесала семь столбов его,

²Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

²заколола жертву, растворила вино свое и приготовила у себя трапезу;

³A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

³послала слуг своих провозгласить с возвышенностей городских:

⁴Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

⁴„кто неразумен, обратись сюда!" И скудоумному она сказала:

⁵Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

⁵„идите, ешьте хлеб мой и пейте вино, мною растворенное;

⁶Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

⁶оставьте неразумие, и живите, и ходите путем разума".

⁷Kto strofuje naśmiewcę, odnosi haóbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

⁷Поучающий кощунника наживет себе бесславие, и обличающий нечестивого – пятно себе.

⁸Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

⁸Не обличай кощунника, чтобы он не возненавидел тебя; обличай мудрого, и он возлюбит тебя;

⁹Uczyó to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

⁹дай наставление мудрому, и он будет еще мудрее; научи правдивого, и он приумножит знание.

¹⁰Początek mądrości jest bojaźó Paóska, a umiejętność świętych jest rozum.

¹⁰Начало мудрости – страх Господень, и познание Святаго – разум;

¹¹Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

¹¹потому что чрез меня умножатся дни твои, и прибавится тебе лет жизни.

¹²Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

¹²если ты мудр, то мудр для себя; и если буен, то один потерпишь.

¹³Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

¹³Женщина безрассудная, шумливая, глупая и ничего не знающая

¹⁴A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

¹⁴садится у дверей дома своего на стуле, на возвышенных местах города,

¹⁵Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

¹⁵чтобы звать проходящих дорогою, идущих прямо своими путями:

¹⁶Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

¹⁶„кто глуп, обратись сюда!" и скудоумному сказала она:

¹⁷Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

¹⁷„воды краденые сладки, и утаенный хлеб приятен".

¹⁸Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

¹⁸И он не знает, что мертвецы там, и что в глубине преисподней зазванные ею.