1Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
1Мудар син слуша наставу оца свог; а подсмевач не слуша укоре.
2Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
2Од плода уста својих сваки ће јести добро, а душа неваљалих људи насиље.
3Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
3Ко чува уста своја, чува своју душу; ко разваљује усне, пропада.
4Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
4Жељна је душа лењивчева, али нема ништа; а душа вредних људи обогатиће се.
5Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shaóbionym.
5На лажну реч мрзи праведник; а безбожник се мрази и срамоти.
6Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
6Правда чува оног који ходи безазлено; а безбожност обара грешника.
7Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
7Има ко се гради богат а нема ништа, и ко се гради сиромах а има велико благо.
8Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
8Откуп је за живот човеку богатство његово, а сиромах не слуша претње.
9Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
9Видело праведничко светли се, а жижак безбожнички угасиће се.
10Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
10Од охолости бива само свађа, а који примају савет, у њих је мудрост.
11Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
11Благо које се таштином тече умањује се, а ко сабира руком, умножава.
12Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
12Дуго надање мори срце, и жеља је испуњена дрво животно.
13Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
13Ко презире реч сам себи уди; а ко се боји заповести, платиће му се.
14Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
14Наука је мудрога извор животни да се сачува пругала смртних.
15Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
15Добар разум даје љубав, а пут је безаконички храпав.
16Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
16Сваки паметан човек ради с разумом, а безуман разноси безумље.
17Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
17Гласник безбожан пада у зло, а веран је посланик лек.
18Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
18Сиромаштво и срамота доћи ће на оног који одбацује наставу; а ко чува карање, прославиће се.
19Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
19Испуњена је жеља сласт души, а безумнима је мрско одступити ода зла.
20Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
20Ко ходи с мудрима постаје мудар, а ко се држи с безумницима постаје гори.
21Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
21Грешнике гони зло, а праведницима се враћа добро.
22Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
22Добар човек оставља наследство синовима синова својих, а грешниково имање чува се праведнику.
23Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
23Изобила хране има на њиви сиромашкој, а има ко пропада са зле управе.
24Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
24Ко жали прут, мрзи на сина свог; а ко га љуби, кара га за времена.
25Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
25Праведник једе, и сита му је душа; а трбух безбожницима нема доста.