1(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł:)
1Љубићу Те, Господе, крепости моја,
2Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
2Господе, Граде мој, Заклоне мој, који се оборити не може, Избавитељу мој, Боже мој, Камена горо, на којој се не бојим зла, Штите мој, Роже спасења мог, Уточиште моје!
3Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
3Призивам Господа, коме се клањати ваља, и опраштам се непријатеља својих.
4Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
4Обузеше ме смртне болести, и потоци неваљалих људи уплашише ме.
5Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
5Опколише ме болести паклене, стегоше ме замке смртне.
6Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci.
6У својој тескоби призвах Господа, и к Богу свом повиках; Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође Му до ушију.
7W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
7Затресе се и поколеба се земља, задрмаше се и померише из темеља горе, јер се Он разљути.
8Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
8Подиже се дим од гнева Његовог, из уста Његових огањ, који прождире и живо угљевље одскакаше од Њега.
9Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
9Сави небеса и сиђе. Мрак беше под ногама Његовим.
10Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
10Седе на херувима и подиже се, и полете на крилима ветреним.
11A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
11Од мрака начини себи кров, сеницу око себе, од мрачних вода, облака ваздушних.
12Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
12Од севања пред Њим кроз облаке Његове удари град и живо угљевље.
13Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
13Загрме на небесима Господ, и Вишњи пусти глас свој, град и живо угљевље.
14I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
14Пусти стреле своје, и разметну их; силу муња, и расу их.
15Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
15И показаше се извори водени, и открише се темељи васиљени од претње Твоје, Господе, од дихања духа гнева Твог.
16I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
16Тада пружи с висине руку, ухвати ме, извуче ме из воде велике.
17Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
17Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
18Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
18Усташе на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
19Uprzedzili mię byli w dzieó utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
19Изведе ме на пространо место, и избави ме, јер сам Му мио.
20Wywiódł mię na przestrzeóstwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
20Даде ми Господ по правди мојој, и за чистоту руку мојих дарива ме.
21Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
21Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог,
22Bom strzegł dróg Paóskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
22Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
23Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
23Бих Му веран, и чувах се од безакоња свог.
24Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
24Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих пред очима Његовим.
25Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
25Са светима поступаш свето, с човеком верним верно,
26Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
26С чистим чисто, а с неваљалим насупрот њему.
27Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
27Јер Ти помажеш људима невољним, а очи поносите понижаваш.
28Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28Ти распаљујеш видело моје; Господ мој просветљује таму моју.
29Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
29С Тобом разбијам војску, и с Богом својим скачем преко зида.
30Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
30Пут је Господњи веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се у Њ уздају.
31Droga Boża doskonała jest; słowo Paóskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
31Јер ко је Бог осим Господа, и ко је одбрана осим Бога нашег?
32Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
32Овај Бог опасује ме снагом, и чини ми веран пут.
33On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
33Даје ми ноге као у јелена, и на висине ставља ме.
34Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
34Учи руке моје боју, и мишице моје чини да су лук од бронзе.
35Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
35Ти ми дајеш штит спасења свог; десница Твоја држи ме, и милост Твоја чини ме велика.
36Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
36Ти шириш корак мој, те се не спотичу ноге моје.
37Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
37Терам непријатеље своје и стижем их, и не враћам се док их не истребим.
38Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
38Обарам их, и не могу устати, падају под ноге моје.
39Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
39Јер ме Ти опасујеш снагом за бој, и који устану на ме, обараш их преда мном.
40Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
40Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
41Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
41Они вичу, али немају помагача, ка Господу, али их Он не слуша.
42Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
42Расипам их као прах по ветру, као блато по улицама газим их.
43I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
43Ти ме избављаш од буне народне, постављаш ме да сам глава туђим племенима; народ ког не познавах, служи ми.
44Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
44По самом чувењу слушају ме, туђини покорни су ми.
45Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
45Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
46Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
46Жив је Господ, и да је благословен бранич мој! Да се узвиси Бог спасења мог,
47Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
47Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
48Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
48Који ме избавља од непријатеља, подиже ме над оне који устају на ме и од човека жестоког избавља ме!
49Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
49Тога ради хвалим Те, Господе, пред народима, и певам имену Твом,
50Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
50Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и наслеђу његовом довека.
51Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazaócowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.