1Nadto mówił Elihu, i rzekł:
1Och Elihu tog till orda och sade:
2I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?
2Menar du att sådant är riktigt? Kan du påstå att du har rätt mot Gud,
3Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?
3du som frågar vad rättfärdighet gagnar dig, vad den båtar dig mer än synd?
4Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.
4Svar härpå vill jag giva dig, jag ock dina vänner med dig.
5Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.
5Skåda upp mot himmelen och se, betrakta skyarna, som gå där högt över dig.
6Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?
6Om du syndar, vad gör du väl honom därmed? Och om dina överträdelser äro många, vad skadar du honom därmed?
7Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?
7Eller om du är rättfärdig, vad giver du honom, och vad undfår han av din hand?
8Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.
8Nej, för din like kunde din ogudaktighet något betyda och för en människoson din rättfärdighet.
9Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,
9Väl klagar man, när våldsgärningarna äro många, man ropar om hjälp mot de övermäktigas arm;
10Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?
10men ingen frågar: »Var är min Gud, min skapare, han som låter lovsånger ljuda mitt i natten,
11Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.
11han som giver oss insikt framför markens djur och vishet framför himmelens fåglar?»
12Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.
12Därför är det man får ropa utan svar om skydd mot de ondas övermod.
13Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.
13Se, på fåfängliga böner hör icke Gud, den Allsmäktige aktar icke på slikt;
14Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,
14allra minst, när du påstår att du icke får skåda honom, att du måste vänta på honom, fastän saken är uppenbar.
15Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.
15Och nu menar du att hans vrede ej håller någon räfst, och att han föga bekymrar sig om människors övermod?
16Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.
16Ja, till fåfängligt tal spärrar Job upp sin mun, utan insikt talar han stora ord.