¹Do tego przydał Elihu, i rzekł:

¹Vidare sade Elihu:

²Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.

²Bida ännu litet, så att jag får giva dig besked, ty ännu något har jag att säga till Guds försvar.

³Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.

³Min insikt vill jag hämta vida ifrån, och åt min skapare vill jag skaffa rätt.

⁴Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.

⁴Ja, förvisso skola mina ord icke vara lögn; en man med fullgod insikt har du framför dig.

⁵Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.

⁵Se, Gud är väldig, men han försmår dock ingen, han som är så väldig i sitt förstånds kraft.

⁶Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.

⁶Den ogudaktige låter han ej bliva vid liv, men åt de arma skaffar han rätt.

⁷Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.

⁷Han tager ej sina ögon från de rättfärdiga; de få trona i konungars krets, för alltid låter han dem sitta där i höghet.

⁸A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:

⁸Och om de läggas bundna i kedjor och fångas i eländets snaror,

⁹Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;

⁹så vill han därmed visa dem vad de hava gjort, och vilka överträdelser de hava begått i sitt högmod;

¹⁰I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.

¹⁰han vill då öppna deras öra för tuktan och mana dem att vända om ifrån fördärvet.

¹¹Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokoóczą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.

¹¹Om de då höra på honom och underkasta sig, så få de framleva sina dagar i lycka och sina år i ljuvlig ro.

¹²Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.

¹²Men höra de honom ej, så förgås de genom vapen och omkomma, när de minst tänka det.

¹³Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.

¹³Ja, de som med gudlöst hjärta hängiva sig åt vrede och icke anropa honom, när han lägger dem i band,

¹⁴Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.

¹⁴deras själ skall i deras ungdom ryckas bort av döden, och deras liv skall dela tempelbolares lott.

¹⁵Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.

¹⁵Genom lidandet vill han rädda den lidande, och genom betrycket vill han öppna hans öra.

¹⁶Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.

¹⁶Så sökte han ock draga dig ur nödens gap, ut på en rymlig plats, där intet trångmål rådde; och ditt bord skulle bliva fullsatt med feta rätter.

¹⁷Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.

¹⁷Men nu bär du till fullo ogudaktighetens dom; ja, dom och rättvisa hålla dig nu fast.

¹⁸Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.

¹⁸Ty vrede borde ej få uppegga dig under din tuktans tid, och huru svårt du än har måst plikta, borde du ej därav ledas vilse.

¹⁹Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.

¹⁹Huru kan han lära dig bedja, om icke genom nöd och genom allt som nu har prövat din kraft?

²⁰Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.

²⁰Du må ej längta så ivrigt efter natten, den natt då folken skola ryckas bort ifrån sin plats.

²¹Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.

²¹Tag dig till vara, så att du ej vänder dig till vad fördärvligt är; sådant behagar dig ju mer än att lida.

²²Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?

²²Se, Gud är upphöjd genom sin kraft. Var finnes någon mästare som är honom lik?

²³Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?

²³Vem har föreskrivit honom hans väg, och vem kan säga: »Du gör vad orätt är?»

²⁴Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.

²⁴Tänk då på att upphöja hans gärningar, dem vilka människorna besjunga

²⁵Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.

²⁵och som de alla skåda med lust, de dödliga, om de än blott skönja dem i fjärran.

²⁶Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.

²⁶Ja, Gud är för hög för vårt förstånd, hans år äro flera än någon kan utrannsaka.

²⁷Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,

²⁷Se, vattnets droppar drager han uppåt, och de sila ned såsom regn, där hans dimma går fram;

²⁸Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.

²⁸skyarna gjuta dem ut såsom en ström, låta dem drypa ned över talrika människor.

²⁹(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.

²⁹Ja, kan någon fatta molnens utbredning, braket som utgår från hans hydda?

³⁰Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?

³⁰Se, sitt ljungeldsljus breder han ut över molnen, och själva havsgrunden höljer han in däri.

³¹Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.

³¹Ty så utför han sina domar över folken; så bereder han ock näring i rikligt mått.

³²Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)

³²I ljungeldsljus höljer han sina händer och sänder det ut mot dem som begynna strid.

³³Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.

³³Budskap om honom bär hans dunder; själva boskapen bebådar hans antåg.