¹I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

¹Därefter tog Bildad från Sua till orda och sade:

²Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

²Huru länge vill du hålla på med sådant tal och låta din muns ord komma såsom en väldig storm?

³Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

³Skulle väl Gud kunna kränka rätten? Kan den Allsmäktige kränka rättfärdigheten?

⁴Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

⁴Om dina barn hava syndat mot honom och han gav dem i sina överträdelsers våld,

⁵Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

⁵så vet, att om du själv söker Gud och beder till den Allsmäktige om misskund,

⁶Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

⁶då, om du är ren och rättsinnig, ja, då skall han vakna upp till din räddning och upprätta din boning, så att du bor där i rättfärdighet;

⁷A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

⁷och så skall din första tid synas ringa, då nu din sista tid har blivit så stor.

⁸Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

⁸Ty fråga framfarna släkten, och akta på vad fäderna hava utrönt

⁹(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cieó są dni nasze na ziemi.)

⁹-- vi själva äro ju från i går och veta intet, en skugga äro våra dagar på jorden;

¹⁰Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

¹⁰men de skola undervisa dig och säga dig det, ur sina hjärtan skola de hämta fram svar:

¹¹Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

¹¹»Icke kan röret växa högt, där marken ej är sank, eller vassen skjuta i höjden, där vatten ej finnes?

¹²Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

¹²Nej, bäst den står grön, ej mogen för skörd, måste den då vissna, före allt annat gräs.

¹³Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

¹³Så går det alla som förgäta Gud; den gudlöses hopp måste varda om intet.

¹⁴Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

¹⁴Ty hans tillförsikt visar sig bräcklig och hans förtröstan lik spindelns väv.

¹⁵Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

¹⁵Han förlitar sig på sitt hus, men det har intet bestånd; han tryggar sig därvid, men det äger ingen fasthet.

¹⁶Zieleni się na słoócu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

¹⁶Lik en frodig planta växer han i solens sken, ut över lustgården sträcka sig hans skott;

¹⁷Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

¹⁷kring stenröset slingra sig hans rötter, mellan stenarna bryter han sig fram.

¹⁸Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

¹⁸Men när så Gud rycker bort honom från hans plats, då förnekar den honom: 'Aldrig har jag sett dig.'

¹⁹Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

¹⁹Ja, så går det med hans levnads fröjd, och ur mullen få andra växa upp.»

²⁰Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

²⁰Se, Gud föraktar icke den som är ostrafflig, han håller ej heller de onda vid handen.

²¹Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

²¹Så bida då, till dess han fyller din mun med löje och dina läppar med jubel.

²²Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

²²De som hata dig varda då höljda med skam, och de ogudaktigas hyddor skola ej mer vara till.