1Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
1Såsom snö icke hör till sommaren och regn icke till skördetiden, så höves det ej heller att dåren får ära.
2Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
2Såsom sparven far sin kos, och såsom svalan flyger bort, så far en oförtjänt förbannelse förbi.
3Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
3Piskan för hästen, betslet för åsnan och riset för dårarnas rygg!
4Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
4Svara icke dåren efter hans oförnuft, så att du icke själv bliver honom lik.
5Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
5Svara dåren efter hans oförnuft, för att han icke må tycka sig vara vis.
6Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
6Den som sänder bud med en dåre, han hugger själv av sig fötterna, och får olycka till dryck.
7Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
7Lika den lames ben, som hänga kraftlösa ned, äro ordspråk i dårars mun.
8Jako kiedy kto przywiązuje kamieó drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
8Såsom att binda slungstenen fast vid slungan, så är det att giva ära åt en dåre.
9Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
9Såsom när en törntagg kommer i en drucken mans hand, så är det med ordspråk i dårars mun.
10Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
10En mästare gör själv allt, men dåren lejer, och lejer vem som kommer.
11Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
11Lik en hund som vänder åter till i sina spyor dåre som på nytt begynner sitt oförnuft.
12Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
12Ser du en man som tycker sig själv vara vis, det är mer hopp om en dåre än om honom.
13Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
13Den late säger: »Ett vilddjur är på vägen, ja, ett lejon är på gatorna.
14Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
14Dörren vänder sig på sitt gångjärn, och den late vänder sig i sin säng.
15Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
15Den late sticker sin hand i fatet, men finner det mödosamt att föra den åter till munnen.
16Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
16Den late tycker sig vara vis, mer än sju som giva förståndiga svar.
17Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
17Lik en som griper en hund i öronen är den som förivrar sig vid andras kiv, där han går fram.
18Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
18Lik en rasande, som slungar ut brandpilar och skjuter och dödar,
19Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
19är en man som bedrager sin nästa och sedan säger: »Jag gjorde det ju på skämt.»
20Gdy niestaje drew, gaśnie ogieó; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
20När veden tager slut, slocknar elden. och när örontasslaren är borta, stillas trätan.
21Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
21Såsom glöd kommer av kol, och eld av ved, så upptändes kiv av en trätgirig man.
22Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
22Örontasslarens ord äro såsom läckerbitar och tränga ned till hjärtats innandömen.
23Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
23Såsom silverglasering på ett söndrigt lerkärl äro kärleksglödande läppar, där hjärtat är ondskefullt.
24Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
24En fiende förställer sig i sitt tal, men i sitt hjärta bär han på svek.
25Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
25Om han gör sin röst ljuvlig, så tro honom dock icke, ty sjufaldig styggelse är i hans hjärta.
26Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
26Hatet brukar list att fördölja sig med, men den hatfulles ondska varder dock uppenbar i församlingen.
27Kto drugiemu dół kopie, wpada weó; a kto kamieó toczy, na niego się obraca.
27Den som gräver en grop, han faller själv däri, och den som vältrar upp en sten, på honom rullar den tillbaka.
28Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
28En lögnaktig tunga hatar dem hon har krossat, och en hal mun kommer fall åstad.