Portuguese: Almeida Atualizada

Kekchi

Lamentations

4

1Como se escureceu o ouro! como se mudou o ouro puríssimo! como estão espalhadas as pedras do santuário pelas esquinas de todas as ruas!
1Li ka-oro xeßkßekoß ru. Li châbil oro incßaß chic nequeßlemtzßun. Ut li tertôquil pec li xcuan saß li templo nequeßtßanaxin yalak bar saß eb li be.
2Os preciosos filhos de Sião, comparáveis a ouro puro, como são agora reputados por vasos de barro, obra das mãos de oleiro!
2Eb li cuanqueb Sión queßqßueheß xlokßaleb junxil. Kßaxal lokßeb chiru li oro. Abanan anakcuan chanchaneb aj chic li chßochß ucßal yîbanbil yal xban cuînk.
3Até os chacais abaixam o peito, dão de mamar aos seus filhos; mas a filha do meu povo tornou-se cruel como os avestruzes no deserto.
3Li ixki xoj naxqßueheb xtuß li cocß ral. Abanan eb lin tenamit moco joßcaneb ta. Kßaxal joskßeb ban. Chanchaneb li nimla joskß aj xul avestruz xcßabaß, li nacuan saß li chaki chßochß.
4A língua do que mama fica pegada pela sede ao seu paladar; os meninos pedem pão, e ninguém lho reparte.
4Li rußuj rakß eb li cßulaßal li toj nequeßtußuc naxletz rib saß reheb xban li chaki el. Eb li cocßal nequeßxtzßâma xcua rucßaheb, abanan mâ ani naqßuehoc reheb.
5Os que comiam iguarias delicadas desfalecem nas ruas; os que se criavam em escarlata abraçam monturos.
5Eb li queßtzacan chak chi châbil junxil, anakcuan yôqueb chi câmc xban xtzßocajiqueb saß eb li be. Queßyoßla saß biomal. Abanan anakcuan nequeßxyocßob ribeb saß li mul.
6Pois maior é a iniqüidade da filha do meu povo do que o pecado de Sodoma, a qual foi subvertida como num momento, sem que mão alguma lhe tocasse.
6Kßaxal cuißchic xnumta lix mâusilal lin tenamit chiru li mâusilal li queßxbânu eb laj Sodoma, li queßsacheß ruheb saß junpât chi mâ ani quipletic riqßuineb.
7Os seus nobres eram mais alvos do que a neve, mais brancos do que o leite, eram mais ruivos de corpo do que o coral, e a sua formosura era como a de safira.
7Eb li queßcßamoc be chiku kßaxal tîqueb xchßôl junxil. Chanchaneb xsakal li nieve ut li leche xban nak kßaxal tîqueb xchßôl. Kßaxal cauheb rib ut cßajoß xchakßal ruheb. Chanchaneb li tertôquil pec coral ut zafiro.
8Mas agora escureceu-se o seu parecer mais do que o negrume; eles não são reconhecidos nas ruas; a sua pele se lhes pegou aos ossos; secou-se, tornou-se como um pau. .
8Abanan, anakcuan chanchaneb chic li ru xam xban xkßekaleb. Mâ ani chic nanaßoc ruheb saß eb li be xban nak xeßbakoß. Lix tzßumal xletz rib chiru lix bakeleb. Chanchaneb chic li chaki siß.
9Os mortos � espada eram mais ditosos do que os mortos � fome, pois estes se esgotavam, como traspassados, por falta dos frutos dos campos.
9Kßaxal us chokß reheb li xeßcamsîc saß li plêt chiruheb li nequeßcam xban xtzßocajiqueb. Eb aßan timil timil nequeßcam xban nak mâcßaß chic xtzacaêmkeb.
10As mãos das mulheres compassivas cozeram os próprios filhos; estes lhes serviram de alimento na destruição da filha do meu povo.
10Usta queßxra lix cocßaleb, cuanqueb li naßbej queßxchik lix cocßal re teßxtzaca saß eb li cutan nak queßsacheß ruheb li cuanqueb Jerusalén.
11Deu o Senhor cumprimento ao seu furor, derramou o ardor da sua ira; e acendeu um fogo em Sião, que consumiu os seus fundamentos.
11Quirisi xjoskßil li Kâcuaß saß xbêneb li cuanqueb Jerusalén. Quixtakla xam saß li tenamit ut quilajeßsacheß chixjunil. Joß ajcuiß lix cimiento li cab, queßosoß xban xam.
12Não creram os reis da terra, bem como nenhum dos moradores do mundo, que adversário ou inimigo pudesse entrar pelas portas de Jerusalém.
12Eb lix reyeb li jalan xtenamiteb mâ jokße queßxcßoxla nak naru teßoc saß li tenamit Jerusalén li xicß nequeßiloc reheb. Chi moco eb li jalan tenamit queßxpâb nak naru teßoc saß li oquebâl re li tenamit Jerusalén.
13Isso foi por causa dos pecados dos seus profetas e das iniqüidades dos seus sacerdotes, que derramaram no meio dela o sangue dos justos.
13Aßin quicßulman xban lix mâqueb li profetas ut eb laj tij. Eb aßan queßmâcob nak queßxqßueheb chi camsîc aran Jerusalén li cristian li mâcßaßeb xmâc.
14Vagueiam como cegos pelas ruas; andam contaminados de sangue, de tal sorte que não se lhes pode tocar nas roupas.
14Eb li profeta ut eb laj tij chanchaneb li mutzß nak nequeßxbeni ribeb saß eb li be. Ut xban nak queßxmux ribeb riqßuin xquiqßuel li ras rîtzßin, xicß nequeßileß. Joßcan nak mâ ani na-ajoc re xchßeßbal li rakßeb.
15Desviai-vos! imundo! gritavam-lhes; desviai-vos, desviai-vos, não toqueis! Quando fugiram, e andaram, vagueando, dizia-se entre as nações: Nunca mais morarão aqui.
15Nequeßxye reheb: —Elenkex chiku. Muxbil êru. Ayukex. Incßaß tojilok êriqßuin, chanqueb li tenamit reheb. Queßêlelic ut queßcôeb yalak bar saß jalan tenamit. Ut eb li tenamit aßan queßxye: —Mâ jokße naru teßcuânk saß kayânk.—
16A ira do Senhor os espalhou; ele nunca mais tornará a olhar para eles; não respeitaram a pessoa dos sacerdotes, nem se compadeceram dos velhos.
16Xban xjoskßil li Kâcuaß quixchaßchaßi ruheb ut incßaß chic quixcßoxlaheb. Incßaß queßqßueheß xlokßal eb laj tij chi moco queßileß xtokßobâl ruheb li nequeßcßamoc be.
17Os nossos olhos desfaleciam, esperando o nosso vão socorro. em vigiando olhávamos para uma nação, que não podia, livrai.
17Xkasicß katenkßanquil toj retal nak incßaß chic xkacuy. Yôco chiroybeninquil nak teßchâlk chikatenkßanquil. Abanan li tenamit li yôco chiroybeninquil incßaß xru chikatenkßanquil.
18Espiaram os nossos passos, de maneira que não podíamos andar pelas nossas ruas; o nosso fim estava perto; estavam contados os nossos dias, porque era chegado o nosso fim.
18Eb li xicß nequeßiloc ke yôqueb chixqßuebal ketal. Incßaß naru noco-el saß be. Xcuulac xkßehil li kacamic. Osocß ke.
19Os nossos perseguidores foram mais ligeiros do que as águias do céu; sobre os montes nos perseguiram, no deserto nos armaram ciladas.
19Eb li xicß nequeßiloc ke kßaxal cau nequeßâlinac chiru li cßuch li narupupic chiru choxa. Coeßrâlina toj saß eb li tzûl ut coeßxram saß eb li chaki chßochß.
20O fôlego da nossa vida, o ungido do Senhor, foi preso nas covas deles, o mesmo de quem dizíamos: Debaixo da sua sombra viveremos entre as nações.
20Queßxchap li karey, li sicßbil ru xban li Kâcuaß, li cßojcßo cuiß kachßôl. Saß kachßôl lâo nak cuânk li rey aßan, eb li jalan tenamit incßaß toeßxchßißchßißi.
21Regozija-te, e alegra-te, ó filha de Edom, que habitas na terra de Uz; o cálice te passará a ti também; embebedar-te-ás, e te descobrirás.
21Chexseßek ut chisahokß saß lê chßôl lâex li cuanquex Edom ut lâex li cuanquex aran Uz. Chisahokß saß êchßôl anakcuan nak toj naru xbânunquil xban nak tâcuulak xkßehil nak têrecßa xcßahil li raylal têcßul lâex. Chanchan texcalâk ut chanchan tßustßu texcanâk nak tâcßutekß lê xutân.Anakcuan lâex li cuanquex Sión, oc êre chi hilânc riqßuin li raylal yôquex chixcßulbal. Li Kâcuaß incßaß chic texcanab chi cßamecß saß jalan tenamit. Abanan, lâex aj Edom, texqßuehekß chixtojbal rix lê mâc. Ut tâcßutûnk chiruheb chixjunileb lê mâusilal.
22Já se cumpriu o castigo da tua iniqüidade, ó filha de Sião; ele nunca mais te levará para o cativeiro; ele visitará a tua iniqüidade, ó filha de Edom; descobrirá os teus pecados.
22Anakcuan lâex li cuanquex Sión, oc êre chi hilânc riqßuin li raylal yôquex chixcßulbal. Li Kâcuaß incßaß chic texcanab chi cßamecß saß jalan tenamit. Abanan, lâex aj Edom, texqßuehekß chixtojbal rix lê mâc. Ut tâcßutûnk chiruheb chixjunileb lê mâusilal.