1Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.
1At Kâcuaß, chijulticokß taxak âcue li cßaßru xkacßul. Chacuil taxak xtokßobâl ku xban nak xutânal xo-el.
2A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
2Eb li jalaneb xtenamit queßxmakß chiku li kanaßaj li xkêchani junxil. Ut queßxmakß ajcuiß li kochoch.
3çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.
3Xocana chi mâ ani chic na-iloc ke. Chanchan nak mâcßaß chic kayucuaß. Ut eb li kanaß chanchaneb chic li xmâlcaßan.
4A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
4Li haß nakucß toj nakalokß. Ut joßcan ajcuiß li kasiß lokßbil.
5Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.
5Rahobtesinbilo xbaneb li xicß nequeßiloc ke ut tacuajenako. Abanan, incßaß naru nocohilan.
6Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.
6Re nak tâcuânk li katzacaêmk, xkaqßue kib rubel xcuanquileb li tenamit Egipto ut li tenamit Asiria.
7Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniqüidades.
7Queßmâcob li kaxeßtônil yucuaß ut anakcuan camenakeb chic. Abanan lâo yôco chixcßulbal li raylal xban li mâc queßxbânu eb aßan.
8Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.
8Eb li queßcuan chokß lokßbil môs junxil, aßaneb chic li nequeßtaklan saß kabên anakcuan. Ut mâ ani nacoloc ke chiruheb.
9Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
9Eb laj camsinel cuanqueb yalak bar. Xiu xiu nak nocoxic chixsicßbal katzacaêmk xban nak incßaß nakanau ma tosukßîk chak malaj ut incßaß.
10Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.
10Li katibel xkßekoß. Chanchan li horno. Ut yô katik xban katzßocajic.
11Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.
11Queßxmux ruheb li kixakil nak queßxchßic rib riqßuineb aran Sión. Ut queßxmux ajcuiß ruheb li tukß ix aran Judá.
12Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.
12Eb li queßcßamoc be chiku queßbaqßueß li rukßeb ut riqßuin aßan queßtßuyubâc. Ut eb li ac tîxeb incßaß chic queßqßueheß xlokßal.
13Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.
13Eb li sâj cuînk queßqßueheß chixqueßbal li ru li trigo. Ra sa nak nequeßru xqßuebal vuêlt re li nimla pec li nequeßxqueß cuiß li trigo. Ut joßcaneb ajcuiß li cocßal. Incßaß nequeßxcuy rîkanquil li siß xban nak kßaxal âl.
14Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.
14Incßaß chic nequeßcßojla chire li oquebâl re li tenamit eb li ac chêqueb. Ut eb li toj sâj incßaß chic nequeßbichan.
15Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.
15Incßaß chic nocoxajoc xban xsahil kachßôl. Lix sahil kachßôl xsukßi chokß rahil chßôlej.
16Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós. porque pecamos.
16Mâcßaß chic kalokßal. Tokßob ku xban nak xomâcob.
17Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.
17Xban li raylal nakacßul, xrahoß kachßôl. Ut incßaß chic saken noco-iloc.
18Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.
18Chixjunil li cuan saß li tzûl Sión ac juqßuinbil. Juneseb aj chic li yac nequeßbêc aran.
19Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.
19Abanan, lâat at Kâcuaß, lâat li tzßakal rey chi junelic kße cutan. Ut lâ cuanquil cuan chi junelic.
20Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?
20¿Cßaßut nak nocosach saß âchßôl chi junaj cua, at Kâcuaß? Ut, ¿cßaßut nak kßaxal najt xoâcanab kajunes?
21Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;
21At Kâcuaß, choâcßul cuißchic âcuiqßuin ut lâo chosukßîk ta cuißchic âcuiqßuin. Ut tâqßue taxak kalokßal joß nak cocuan chak junxil.¿Malaj ut toâtzßektâna chi junaj cua? ¿Ma junelic yôk âjoskßil saß kabên?
22se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.
22¿Malaj ut toâtzßektâna chi junaj cua? ¿Ma junelic yôk âjoskßil saß kabên?