¹Não tenhas inveja dos homens malignos; nem desejes estar com eles;

¹Mos i ki zili njerëzit e këqij dhe mos dëshiro të rrish me ta,

²porque o seu coração medita a violência; e os seus lábios falam maliciosamente.

²sepse zemra e tyre mendon për grabitje dhe buzët e tyre thonë se do të bëjnë të keqen.

³Com a sabedoria se edifica a casa, e com o entendimento ela se estabelece;

³Shtëpia ndërtohet me dituri dhe bëhet e qëndrueshme me maturi.

⁴e pelo conhecimento se encherão as câmaras de todas as riquezas preciosas e deleitáveis.

⁴Me dijen mbushen dhomat me lloj-lloj të mirash të çmueshme dhe të pëlqyeshme.

⁵O sábio é mais poderoso do que o forte; e o inteligente do que o que possui a força.

⁵Njeriu i urtë është plot forcë, dhe njeriu që ka dituri e rrit fuqinë e tij.

⁶Porque com conselhos prudentes tu podes fazer a guerra; e há vitória na multidão dos conselheiros.

⁶Sepse me këshilla të urta do të mund të bësh luftën tënde, dhe në numrin e madh të këshilltarëve është fitorja.

⁷A sabedoria é alta demais para o insensato; ele não abre a sua boca na porta.

⁷Dituria është shumë e lartë për budallanë; ai nuk e hap kurrë gojën te porta e qytetit.

⁸Aquele que cuida em fazer o mal, mestre de maus intentos o chamarão.

⁸Kush mendon të bëjë keq do të quhet mjeshtër intrigash.

⁹O desígnio do insensato é pecado; e abominável aos homens é o escarnecedor.

⁹Synimi i pamend është mëkat dhe tallësi është një neveri për njerëzit.

¹⁰Se enfraqueces no dia da angústia, a tua força é pequena.

¹⁰Po të mos kesh guxim ditën e fatkeqësisë, forca jote është shumë e pakët.

¹¹Livra os que estão sendo levados � morte, detém os que vão tropeçando para a matança.

¹¹Çliro ata që i tërheqin drejt vdekjes dhe mbaji ata që po i çojnë në thertore.

¹²Se disseres: Eis que não o sabemos; porventura aquele que pesa os corações não o percebe? e aquele que guarda a tua vida não o sabe? e não retribuirá a cada um conforme a sua obra?

¹²Po të thuash: "Ja, ne nuk e dinim", ai që peshon zemrat a nuk e shikon? Ai që ruan shpirtin tënd nuk e di vallë? Ai do t'i japë secilit simbas veprave të tij.

¹³Come mel, filho meu, porque é bom, e do favo de mel, que é doce ao teu paladar.

¹³Biri im, ha mjaltin sepse është i mirë; një huall mjalti do të jetë i ëmbël për shijen tënde.

¹⁴Sabe que é assim a sabedoria para a tua alma: se a achares, haverá para ti recompensa, e não será malograda a tua esperança.

¹⁴Kështu do të jetë njohja e diturisë për shpirtin tënd. Në rast se e gjen, do të ketë një të ardhme dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.

¹⁵Não te ponhas de emboscada, ó ímpio, contra a habitação do justo; nem assoles a sua pousada.

¹⁵O i pabesë, mos ngre kurthe kundër banesës së njeriut të drejtë, mos shkatërro vendin ku ai pushon,

¹⁶Porque sete vezes cai o justo, e se levanta; mas os ímpios são derribados pela calamidade.

¹⁶sepse i drejti bie shtatë herë dhe ngrihet, kurse të pabesët përmbysen në fatkeqësi.

¹⁷Quando cair o teu inimigo, não te alegres, e quando tropeçar, não se regozije o teu coração;

¹⁷Kur armiku yt bie, mos u gëzo; kur është shtrirë për tokë, zemra jote të mos gëzohet,

¹⁸para que o Senhor não o veja, e isso seja mau aos seus olhos, e desvie dele, a sua ira.

¹⁸me qëllim që Zoti të mos shikojë dhe të mos i vijë keq, dhe të mos largojë prej tij zemërimin e vet.

¹⁹Não te aflijas por causa dos malfeitores; nem tenhas inveja dos ímpios;

¹⁹Mos u zemëro për shkak të atyre që bëjnë të keqen dhe mos i ki smirë të pabesët,

²⁰porque o maligno não tem futuro; e a lâmpada dos ímpios se apagará.

²⁰sepse nuk do të ketë të ardhme për të keqin; llamba e të pabesëve do të fiket.

²¹Filho meu, teme ao Senhor, e ao rei; e não te entremetas com os que gostam de mudanças.

²¹Biri im, ki frikë nga Zoti dhe nga mbreti; mos u bashko me ata që duan të ndryshojnë;

²²Porque de repente se levantará a sua calamidade; e a ruína deles, quem a conhecerá?

²²mjerimi i tyre do të vijë papritmas, dhe shkatërrimin e të dy palëve kush e njeh?

²³Também estes são provérbios dos sábios: Fazer acepção de pessoas no juízo não é bom.

²³Edhe këto gjëra janë për të urtit. Nuk është mirë të kesh preferenca personale në gjykim.

²⁴Aquele que disser ao ímpio: Justo és; os povos o amaldiçoarão, as nações o detestarão;

²⁴Ai që i thotë të pabesit: "Ti je i drejtë", do të mallkohet nga popujt dhe kombet do ta nëmin.

²⁵mas para os que julgam retamente haverá delícias, e sobre eles virá copiosa bênção.

²⁵Por ata që e qortojnë të pabesin do të gjejnë kënaqësi dhe mbi ta do të zbresin bekimet më të mira.

²⁶O que responde com palavras retas beija os lábios.

²⁶Ai që jep një përgjigje të drejtë jep një të puthur mbi buzët.

²⁷Prepara os teus trabalhos de fora, apronta bem o teu campo; e depois edifica a tua casa.

²⁷Vër në vijë punët e tua të jashtme, vër në rregull arat e tua dhe pastaj ndërto shtëpinë tënde.

²⁸Não sejas testemunha sem causa contra o teu próximo; e não enganes com os teus lábios.

²⁸Mos dëshmo pa arsye kundër të afërmit tënd dhe mos gënje me buzët e tua.

²⁹Não digas: Como ele me fez a mim, assim lhe farei a ele; pagarei a cada um segundo a sua obra.

²⁹Mos thuaj: "Ashtu si ma bëri mua, kështu do t'ia bëj edhe unë; do t'ia kthej simbas sjelljes së tij".

³⁰Passei junto ao campo do preguiçoso, e junto � vinha do homem falto de entendimento;

³⁰Kalova pranë arës së përtacit dhe pranë vreshtit të njeriut që s'ka mend;

³¹e eis que tudo estava cheio de cardos, e a sua superfície coberta de urtigas, e o seu muro de pedra estava derrubado.

³¹dhe ja, kudo rriteshin ferrat, ferrishtet e zinin tokën dhe muri prej gurësh ishte shembur.

³²O que tendo eu visto, o considerei; e, vendo-o, recebi instrução.

³²Duke parë këtë, u mendova me kujdes; nga sa pashë nxora një mësim:

³³Um pouco para dormir, um pouco para toscanejar, um pouco para cruzar os braços em repouso;

³³të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish pak me duar në ije për të pushuar;

³⁴assim sobrevirá a tua pobreza como um salteador, e a tua necessidade como um homem armado.

³⁴kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës dhe skamja jote si një njeri i armatosur.