¹Há um mal que tenho visto debaixo do sol, e que pesa muito sobre o homem:

¹Има зло које видех под сунцем и често је међу људима:

²um homem a quem Deus deu riquezas, bens e honra, de maneira que nada lhe falta de tudo quanto ele deseja, contudo Deus não lhe dá poder para daí comer, antes o estranho lho come; também isso é vaidade e grande mal.

²Некоме Бог да богатство и благо и славу, те душа његова има све шта год жели, али му не да Бог да то ужива, него ужива други. То је таштина и љуто зло.

³Se o homem gerar cem filhos, e viver muitos anos, de modo que os dias da sua vida sejam muitos, porém se a sua alma não se fartar do bem, e além disso não tiver sepultura, digo que um aborto é melhor do que ele;

³Да би ко родио сто синова и живео много година и дани би се века његовог веома намножили, а душа се његова не би наситила доброг, те ни погреба не би имао, кажем да је боље недоношче од њега.

⁴porquanto debalde veio, e em trevas se vai, e de trevas se cobre o seu nome;

⁴Јер узалуд дође и у таму отиде и име му је тамом покривено;

⁵e ainda que nunca viu o sol, nem o conheceu, mais descanso tem do que o tal;

⁵Ни сунца не виде, нити шта позна, а почива боље него онај.

⁶e embora vivesse duas vezes mil anos, mas não gozasse o bem, - não vão todos para um mesmo lugar?

⁶И да би живео две хиљаде година, а добра не би уживао, не одлазе ли сви на једно место?

⁷Todo o trabalho do homem é para a sua boca, e contudo não se satisfaz o seu apetite.

⁷Сав је труд човечји за уста његова, али се не може наситити душа његова.

⁸Pois, que vantagem tem o sábio sobre o tolo? e que tem o pobre que sabe andar perante os vivos?

⁸Јер шта има мудри више него безумни? Шта ли сиромах, који се уме владати међу живима?

⁹Melhor é a vista dos olhos do que o vaguear da cobiça; também isso é vaidade, e desejo vão.

⁹Боље је видети очима него ли желети; и то је таштина и мука духу.

¹⁰Seja qualquer o que for, já há muito foi chamado pelo seu nome; e sabe-se que é homem; e ele não pode contender com o que é mais forte do que ele.

¹⁰Шта је ко, давно је тим назван; и зна се да је човек и да се не може судити с јачим од себе.

¹¹Visto que as muitas palavras aumentam a vaidade, que vantagem tira delas o homem?

¹¹Кад, дакле, има много ствари које умножавају таштину, каква је корист човеку?

¹²Porque, quem sabe o que é bom nesta vida para o homem, durante os poucos dias da sua vida vã, os quais gasta como sombra? pois quem declarará ao homem o que será depois dele debaixo do sol?

¹²Јер ко зна шта је добро човеку у животу, за мало дана таштог живота његовог, који му пролазе као сен? Или ко ће казати човеку шта ће бити после њега под сунцем?