¹O filho sábio ouve a instrução do pai; mas o escarnecedor não escuta a repreensão.

¹Мудар син слуша наставу оца свог; а подсмевач не слуша укоре.

²Do fruto da boca o homem come o bem; mas o apetite dos prevaricadores alimenta-se da violência.

²Од плода уста својих сваки ће јести добро, а душа неваљалих људи насиље.

³O que guarda a sua boca preserva a sua vida; mas o que muito abre os seus lábios traz sobre si a ruína.

³Ко чува уста своја, чува своју душу; ко разваљује усне, пропада.

⁴O preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança; mas o desejo do diligente será satisfeito.

⁴Жељна је душа лењивчева, али нема ништа; а душа вредних људи обогатиће се.

⁵O justo odeia a palavra mentirosa, mas o ímpio se faz odioso e se cobre de vergonha.

⁵На лажну реч мрзи праведник; а безбожник се мрази и срамоти.

⁶A justiça guarda ao que é reto no seu caminho; mas a perversidade transtorna o pecador.

⁶Правда чува оног који ходи безазлено; а безбожност обара грешника.

⁷Há quem se faça rico, não tendo coisa alguma; e quem se faça pobre, tendo grande riqueza.

⁷Има ко се гради богат а нема ништа, и ко се гради сиромах а има велико благо.

⁸O resgate da vida do homem são as suas riquezas; mas o pobre não tem meio de se resgatar.

⁸Откуп је за живот човеку богатство његово, а сиромах не слуша претње.

⁹A luz dos justos alegra; porem a lâmpada dos impios se apagará.

⁹Видело праведничко светли се, а жижак безбожнички угасиће се.

¹⁰Da soberba só provém a contenda; mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.

¹⁰Од охолости бива само свађа, а који примају савет, у њих је мудрост.

¹¹A riqueza adquirida �s pressas diminuira; mas quem a ajunta pouco a pouco terá aumento.

¹¹Благо које се таштином тече умањује се, а ко сабира руком, умножава.

¹²A esperança adiada entristece o coração; mas o desejo cumprido é árvore devida.

¹²Дуго надање мори срце, и жеља је испуњена дрво животно.

¹³O que despreza a palavra traz sobre si a destruição; mas o que teme o mandamento será galardoado.

¹³Ко презире реч сам себи уди; а ко се боји заповести, платиће му се.

¹⁴O ensino do sábio é uma fonte devida para desviar dos laços da morte.

¹⁴Наука је мудрога извор животни да се сачува пругала смртних.

¹⁵O bom senso alcança favor; mas o caminho dos prevaricadores é aspero:

¹⁵Добар разум даје љубав, а пут је безаконички храпав.

¹⁶Em tudo o homem prudente procede com conhecimento; mas o tolo espraia a sua insensatez.

¹⁶Сваки паметан човек ради с разумом, а безуман разноси безумље.

¹⁷O mensageiro perverso faz cair no mal; mas o embaixador fiel traz saúde.

¹⁷Гласник безбожан пада у зло, а веран је посланик лек.

¹⁸Pobreza e afronta virão ao que rejeita a correção; mas o que guarda a repreensão será honrado.

¹⁸Сиромаштво и срамота доћи ће на оног који одбацује наставу; а ко чува карање, прославиће се.

¹⁹O desejo que se cumpre deleita a alma; mas apartar-se do ma e abominação para os tolos.

¹⁹Испуњена је жеља сласт души, а безумнима је мрско одступити ода зла.

²⁰Quem anda com os sábios será sábio; mas o companheiro dos tolos sofre aflição.

²⁰Ко ходи с мудрима постаје мудар, а ко се држи с безумницима постаје гори.

²¹O mal persegue os pecadores; mas os justos são galardoados com o bem.

²¹Грешнике гони зло, а праведницима се враћа добро.

²²O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos; a riqueza do pecador, porém, é reservada para o justo.

²²Добар човек оставља наследство синовима синова својих, а грешниково имање чува се праведнику.

²³Abundância de mantimento há, na lavoura do pobre; mas se perde por falta de juízo.

²³Изобила хране има на њиви сиромашкој, а има ко пропада са зле управе.

²⁴Aquele que poupa a vara aborrece a seu filho; mas quem o ama, a seu tempo o castiga.

²⁴Ко жали прут, мрзи на сина свог; а ко га љуби, кара га за времена.

²⁵O justo come e fica satisfeito; mas o apetite dos ímpios nunca se satisfaz.

²⁵Праведник једе, и сита му је душа; а трбух безбожницима нема доста.