¹A resposta branda desvia o furor, mas a palavra dura suscita a ira.

¹Одговор благ утишава гнев, а реч прека подиже срдњу.

²A língua dos sábios destila o conhecimento; porém a boca dos tolos derrama a estultícia.

²Језик мудрих људи украшава знање, а уста безумних просипају безумље.

³Os olhos do Senhor estão em todo lugar, vigiando os maus e os bons.

³Очи су Господње на сваком месту гледајући зле и добре.

⁴Uma língua suave é árvore de vida; mas a língua perversa quebranta o espírito.

⁴Здрав је језик дрво животно, а опачина с њега кршење од ветра.

⁵O insensato despreza a correção e seu pai; mas o que atende � admoestação prudentemente se haverá.

⁵Луд се руга наставом оца свог; а ко прима укор бива паметан.

⁶Na casa do justo há um grande tesouro; mas nos lucros do ímpio há perturbação.

⁶У кући праведниковој има много блага; а у дохотку је безбожниковом расап.

⁷Os lábios dos sábios difundem conhecimento; mas não o faz o coração dos tolos.

⁷Усне мудрих људи сеју знање, а срце безумничко не чини тако.

⁸O sacrifício dos ímpios é abominável ao Senhor; mas a oração dos retos lhe é agradável.

⁸Жртва је безбожничка гад Господу, а молитва праведних угодна Му је.

⁹O caminho do ímpio é abominável ao Senhor; mas ele ama ao que segue a justiça.

⁹Гад је Господу пут безбожников; а ко иде за правдом, њега љуби.

¹⁰Há disciplina severa para o que abandona a vereda; e o que aborrece a repreensão morrerá.

¹⁰Карање је зло ономе ко оставља пут; који мрзи на укор, умреће.

¹¹O Seol e o Abadom estão abertos perante o Senhor; quanto mais o coração dos filhos dos homens!

¹¹Пакао је и погибао пред Господом, а камоли срца синова човечијих.

¹²O escarnecedor não gosta daquele que o repreende; não irá ter com os sábios.

¹²Подсмевач не љуби оног ко га кори, нити иде к мудрима.

¹³O coração alegre aformoseia o rosto; mas pela dor do coração o espírito se abate.

¹³Весело срце весели лице, а жалост у срцу обара дух.

¹⁴O coração do inteligente busca o conhecimento; mas a boca dos tolos se apascenta de estultícia.

¹⁴Срце разумно тражи знање, а уста безумних људи наслађују се безумљем.

¹⁵Todos os dias do aflito são maus; mas o coração contente tem um banquete contínuo.

¹⁵Сви су дани невољникови зли; а ко је веселог срца, на гозби је једнако.

¹⁶Melhor é o pouco com o temor do Senhor, do que um grande tesouro, e com ele a inquietação.

¹⁶Боље је мало са страхом Господњим него велико благо с немиром.

¹⁷Melhor é um prato de hortaliça, onde há amor, do que o boi gordo, e com ele o ódio.

¹⁷Боље је јело од зеља где је љубав него од вола угојена где је мржња.

¹⁸O homem iracundo suscita contendas; mas o longânimo apazigua a luta.

¹⁸Човек гневљив замеће распру; а ко је спор на гнев, утишава свађу.

¹⁹O caminho do preguiçoso é como a sebe de espinhos; porém a vereda dos justos é uma estrada real.

¹⁹Пут је лењога као ограда од трња, а стаза је праведних насута.

²⁰O filho sábio alegra a seu pai; mas o homem insensato despreza a sua mãe.

²⁰Мудар је син радост оцу, а човек безуман презире матер своју.

²¹A estultícia é alegria para o insensato; mas o homem de entendimento anda retamente.

²¹Безумље је радост безумнику, а разуман човек ходи право.

²²Onde não há conselho, frustram-se os projetos; mas com a multidão de conselheiros se estabelecem.

²²Намере се расипају кад нема савета, а тврдо стоје где је много саветника.

²³O homem alegra-se em dar uma resposta adequada; e a palavra a seu tempo quão boa é!

²³Радује се човек одговором уста својих, и реч у време како је добра!

²⁴Para o sábio o caminho da vida é para cima, a fim de que ele se desvie do Seol que é em baixo.

²⁴Пут к животу иде горе разумноме да се сачува од пакла одоздо.

²⁵O Senhor desarraiga a casa dos soberbos, mas estabelece a herança da viúva.

²⁵Господ раскопава кућу поноситима, а међу удовици утврђује.

²⁶Os desígnios dos maus são abominação para o Senhor; mas as palavras dos limpos lhe são aprazíveis.

²⁶Мрске су Господу мисли зле, а беседе чистих миле су.

²⁷O que se dá � cobiça perturba a sua própria casa; mas o que aborrece a peita viverá.

²⁷Лакомац затире своју кућу, а ко мрзи на поклоне жив ће бити.

²⁸O coração do justo medita no que há de responder; mas a boca dos ímpios derrama coisas más.

²⁸Срце праведниково премишља шта ће говорити, а уста безбожничка ригају зло.

²⁹Longe está o Senhor dos ímpios, mas ouve a oração dos justos.

²⁹Далеко је Господ од безбожних, а молитву праведних чује.

³⁰A luz dos olhos alegra o coração, e boas-novas engordam os ossos.

³⁰Вид очни весели срце, добар глас гоји кости.

³¹O ouvido que escuta a advertência da vida terá a sua morada entre os sábios.

³¹Ухо које слуша карање животно наставаће међу мудрима.

³²Quem rejeita a correção menospreza a sua alma; mas aquele que escuta a advertência adquire entendimento.

³²Ко одбацује наставу, не мари за душу своју; а ко слуша карање, бива разуман.

³³O temor do Senhor é a instrução da sabedoria; e adiante da honra vai a humildade.

³³Страх је Господњи настава к мудрости, и пре славе иде смерност.