¹Melhor é um bocado seco, e com ele a tranqüilidade, do que a casa cheia de festins, com rixas.

¹Бољи је залогај сувог хлеба с миром него кућа пуна поклане стоке са свађом.

²O servo prudente dominará sobre o filho que procede indignamente; e entre os irmãos receberá da herança.

²Разуман слуга биће господар над сином срамотним и с браћом ће делити наследство.

³O crisol é para a prata, e o forno para o ouro; mas o Senhor é que prova os corações.

³Топионица је за сребро и пећ за злато, а срца искушава Господ.

⁴O malfazejo atenta para o lábio iníquo; o mentiroso inclina os ouvidos para a língua maligna.

⁴Зао човек пази на усне зле, а лажљивац слуша језик пакостан.

⁵O que escarnece do pobre insulta ao seu Criador; o que se alegra da calamidade não ficará impune.

⁵Ко се руга сиромаху, срамоти Створитеља његовог; ко се радује несрећи, неће остати без кара.

⁶Coroa dos velhos são os filhos dos filhos; e a glória dos filhos são seus pais.

⁶Венац су старцима унуци, а слава синовима оци њихови.

⁷Não convém ao tolo a fala excelente; quanto menos ao príncipe o lábio mentiroso!

⁷Не приличи безумном висока беседа, а камоли кнезу лажљива беседа.

⁸Pedra preciosa é a peita aos olhos de quem a oferece; para onde quer que ele se volte, serve-lhe de proveito.

⁸Поклон је драги камен ономе који га прима, куда се год окрене напредује.

⁹O que perdoa a transgressão busca a amizade; mas o que renova a questão, afastam amigos íntimos.

⁹Ко покрива преступ, тражи љубав; а ко понавља ствар, раставља главне пријатеље.

¹⁰Mais profundamente entra a repreensão no prudente, do que cem açoites no insensato.

¹⁰Укор тишти разумног већма него лудог сто удараца.

¹¹O rebelde não busca senão o mal; portanto um mensageiro cruel será enviado contra ele.

¹¹Зао човек тражи само одмет, али ће се љут гласник послати на њ.

¹²Encontre-se o homem com a ursa roubada dos filhotes, mas não com o insensato na sua estultícia.

¹²Боље је да човека срете медведица којој су отети медведићи, него безумник у свом безумљу.

¹³Quanto �quele que torna mal por bem, não se apartará o mal da sua casa.

¹³Ко враћа зло за добро, неће се зло одмаћи од куће његове.

¹⁴O princípio da contenda é como o soltar de águas represadas; deixa por isso a porfia, antes que haja rixas.

¹⁴Ко почне свађу, отвори уставу води; зато пре него се заметне, прођи се распре.

¹⁵O que justifica o ímpio, e o que condena o justo, são abomináveis ao Senhor, tanto um como o outro.

¹⁵Ко оправда кривога и ко осуди правога, обојица су гад Господу.

¹⁶De que serve o preço na mão do tolo para comprar a sabedoria, visto que ele não tem entendimento?

¹⁶На шта је благо безумном у руци кад нема разума да прибави мудрост?

¹⁷O amigo ama em todo o tempo; e para a angústia nasce o irmão.

¹⁷У свако доба љуби пријатељ, и брат постаје у невољи.

¹⁸O homem falto de entendimento compromete-se, tornando-se fiador na presença do seu vizinho.

¹⁸Човек безуман даје руку и јамчи се за пријатеља свог.

¹⁹O que ama a contenda ama a transgressao; o que faz alta a sua porta busca a ruína.

¹⁹Ко милује свађу, милује грех; ко подиже увис врата своја, тражи погибао.

²⁰O perverso de coração nunca achará o bem; e o que tem a língua dobre virá a cair no mal.

²⁰Ко је опаког срца, неће наћи добра; и ко дволичи језиком, пашће у зло.

²¹O que gera um tolo, para sua tristeza o faz; e o pai do insensato não se alegrará.

²¹Ко роди безумна, на жалост му је, нити ће се радовати отац лудога.

²²O coração alegre serve de bom remédio; mas o espírito abatido seca os ossos.

²²Срце весело помаже као лек, а дух жалостан суши кости.

²³O ímpio recebe do regaço a peita, para perverter as veredas da justiça.

²³Безбожник прима поклон из недара да преврати путеве правди.

²⁴O alvo do inteligente é a sabedoria; mas os olhos do insensato estão nas extremidades da terra.

²⁴Разумном је на лицу мудрост, а очи безумнику врљају накрај земље.

²⁵O filho insensato é tristeza para seu, pai, e amargura para quem o deu � luz.

²⁵Жалост је оцу свом син безуман, и јад родитељци својој.

²⁶Não é bom punir ao justo, nem ferir aos nobres por causa da sua retidão.

²⁶Није добро глобити праведника, ни да кнезови бију кога што је радио право.

²⁷Refreia as suas palavras aquele que possui o conhecimento; e o homem de entendimento é de espírito sereno.

²⁷Устеже речи своје човек који зна, и тиха је духа човек разуман.

²⁸Até o tolo, estando calado, é tido por sábio; e o que cerra os seus lábios, por entendido.

²⁸И безуман кад ћути, мисли се да је мудар, и разуман, кад стискује усне своје.