¹Melhor é o pobre que anda na sua integridade, do que aquele que é perverso de lábios e tolo.

¹Сиромах који ходи у безазлености својој бољи је него опаки уснама својим, који је безуман.

²Não é bom agir sem refletir; e o que se apressa com seus pés erra o caminho.

²Кад је душа без знања, није добро; и ко је брзих ногу, спотиче се.

³A estultícia do homem perverte o seu caminho, e o seu coração se irrita contra o Senhor.

³Лудост човечија превраћа пут његов, а срце се његово гневи на Господа.

⁴As riquezas granjeiam muitos amigos; mas do pobre o seu próprio amigo se separa.

⁴Богатство прибавља много пријатеља, а сиромаха оставља пријатељ његов.

⁵A testemunha falsa não ficará impune; e o que profere mentiras não escapará.

⁵Лажан сведок неће остати без кара, и ко говори лаж, неће побећи.

⁶Muitos procurarão o favor do liberal; e cada um é amigo daquele que dá presentes.

⁶Многи угађају кнезу, и свак је пријатељ човеку податљивом.

⁷Todos os irmãos do pobre o aborrecem; quanto mais se afastam dele os seus amigos! persegue-os com súplicas, mas eles já se foram.

⁷На сиромаха мрзе сва браћа његова, још више се пријатељи његови удаљују од њега; виче за њима, али их нема.

⁸O que adquire a sabedoria é amigo de si mesmo; o que guarda o entendimento prosperará.

⁸Ко прибавља разум, љуби душу своју; и ко пази на мудрост, наћи ће добро.

⁹A testemunha falsa não ficará impune, e o que profere mentiras perecerá.

⁹Сведок лажан неће остати без кара, и ко говори лаж, погинуће.

¹⁰Ao tolo não convém o luxo; quanto menos ao servo dominar os príncipes!

¹⁰Не доликују безумном милине, ни слузи да влада кнезовима.

¹¹A discrição do homem fá-lo tardio em irar-se; e sua glória está em esquecer ofensas.

¹¹Разум задржава човека од гнева, и част му је мимоићи кривицу.

¹²A ira do rei é como o bramido o leão; mas o seu favor é como o orvalho sobre a erva.

¹²Царева је срдња као рика младог лава, и љубав је његова као роса трави.

¹³O filho insensato é a calamidade do pai; e as rixas da mulher são uma goteira contínua.

¹³Безуман је син мука оцу свом, и свадљивост женина непрестано прокисивање.

¹⁴Casa e riquezas são herdadas dos pais; mas a mulher prudente vem do Senhor.

¹⁴Кућа и имање наслеђује се од отаца; а од Господа је разумна жена.

¹⁵A preguiça faz cair em profundo sono; e o ocioso padecerá fome.

¹⁵Леност наводи тврд сан, и немарљива душа гладоваће.

¹⁶Quem guarda o mandamento guarda a sua alma; mas aquele que não faz caso dos seus caminhos morrerá.

¹⁶Ко држи заповести, чува душу своју; а ко не мари за путеве своје, погинуће.

¹⁷O que se compadece do pobre empresta ao Senhor, que lhe retribuirá o seu benefício.

¹⁷Господу позаима ко поклања сиромаху, и платиће му за добро његово.

¹⁸Corrige a teu filho enquanto há esperança; mas não te incites a destruí-lo.

¹⁸Карај сина свог докле има надања и на погибао његову да не прашта душа твоја.

¹⁹Homem de grande ira tem de sofrer o castigo; porque se o livrares, terás de o fazer de novo.

¹⁹Велик гнев показуј кад прашташ кар, и кад опростиш, после већма покарај.

²⁰Ouve o conselho, e recebe a correção, para que sejas sábio nos teus últimos dias.

²⁰Слушај савет и примај наставу, да после будеш мудар.

²¹Muitos são os planos no coração do homem; mas o desígnio do Senhor, esse prevalecerá.

²¹Много има мисли у срцу човечијем, али шта Господ науми оно ће остати.

²²O que faz um homem desejável é a sua benignidade; e o pobre é melhor do que o mentiroso.

²²Жеља човеку треба да је да чини милост, а бољи је сиромах него лажа.

²³O temor do Senhor encaminha para a vida; aquele que o tem ficará satisfeito, e mal nenhum o visitará.

²³Страх је Господњи на живот; у кога је он, борави сит, нити га походи зло.

²⁴O preguiçoso esconde a sua mão no prato, e nem ao menos quer levá-la de novo � boca.

²⁴Лењивац крије руку своју у недра, ни к устима својим не приноси је.

²⁵Fere ao escarnecedor, e o simples aprenderá a prudência; repreende ao que tem entendimento, e ele crescerá na ciencia.

²⁵Удри подсмевача да луди омудра, и разумног накарај да разуме науку.

²⁶O que aflige a seu pai, e faz fugir a sua mãe, é filho que envergonha e desonra.

²⁶Син срамотан и прекоран упропашћује оца и одгони матер.

²⁷Cessa, filho meu, de ouvir a instrução, e logo te desviarás das palavras do conhecimento.

²⁷Немој, сине, слушати науке која одводи од речи разумних.

²⁸A testemunha vil escarnece da justiça; e a boca dos ímpios engole a iniqüidade.

²⁸Неваљао сведок подсмева се правди, и уста безбожника прождиру на неправду.

²⁹A condenação está preparada para os escarnecedores, e os açoites para as costas dos tolos.

²⁹Готови су подсмевачима судови и безумницима бој на леђа.