¹Não tenhas inveja dos homens malignos; nem desejes estar com eles;

¹Не завиди злим људима нити жели да си с њима.

²porque o seu coração medita a violência; e os seus lábios falam maliciosamente.

²Јер о погибли мисли срце њихово и усне њихове говоре о муци.

³Com a sabedoria se edifica a casa, e com o entendimento ela se estabelece;

³Мудрошћу се зида кућа и разумом утврђује се.

⁴e pelo conhecimento se encherão as câmaras de todas as riquezas preciosas e deleitáveis.

⁴И знањем се пуне клети сваког блага и драгоцена и мила.

⁵O sábio é mais poderoso do que o forte; e o inteligente do que o que possui a força.

⁵Мудар је човек јак, и разуман је човек силан снагом.

⁶Porque com conselhos prudentes tu podes fazer a guerra; e há vitória na multidão dos conselheiros.

⁶Јер мудрим саветом ратоваћеш, и избављење је у мноштву саветника.

⁷A sabedoria é alta demais para o insensato; ele não abre a sua boca na porta.

⁷Високе су безумноме мудрости; неће отворити уста својих на вратима.

⁸Aquele que cuida em fazer o mal, mestre de maus intentos o chamarão.

⁸Ко мисли зло чинити зваће се зликовац.

⁹O desígnio do insensato é pecado; e abominável aos homens é o escarnecedor.

⁹Мисао безумникова грех је, и подсмевач је гад људски.

¹⁰Se enfraqueces no dia da angústia, a tua força é pequena.

¹⁰Ако клонеш у невољи, скратиће ти се сила.

¹¹Livra os que estão sendo levados � morte, detém os que vão tropeçando para a matança.

¹¹Избављај похватане на смрт; и које хоће да погубе, немој се устегнути од њих.

¹²Se disseres: Eis que não o sabemos; porventura aquele que pesa os corações não o percebe? e aquele que guarda a tua vida não o sabe? e não retribuirá a cada um conforme a sua obra?

¹²Ако ли кажеш: Гле, нисмо знали за то; неће ли разумети Онај који испитује срца, и који чува душу твоју неће ли дознати и платити свакоме по делима његовим?

¹³Come mel, filho meu, porque é bom, e do favo de mel, que é doce ao teu paladar.

¹³Сине мој, једи мед, јер је добар, и саће, јер је слатко грлу твом.

¹⁴Sabe que é assim a sabedoria para a tua alma: se a achares, haverá para ti recompensa, e não será malograda a tua esperança.

¹⁴Тако ће бити познање мудрости души твојој, кад је нађеш; и биће плата, и надање твоје неће се затрти.

¹⁵Não te ponhas de emboscada, ó ímpio, contra a habitação do justo; nem assoles a sua pousada.

¹⁵Безбожниче, не вребај око стана праведниковог, и не квари му почивање.

¹⁶Porque sete vezes cai o justo, e se levanta; mas os ímpios são derribados pela calamidade.

¹⁶Јер ако и седам пута падне праведник, опет устане, а безбожници пропадају у злу.

¹⁷Quando cair o teu inimigo, não te alegres, e quando tropeçar, não se regozije o teu coração;

¹⁷Кад падне непријатељ твој, немој се радовати, и кад пропадне, нека не игра срце твоје.

¹⁸para que o Senhor não o veja, e isso seja mau aos seus olhos, e desvie dele, a sua ira.

¹⁸Јер би видео Господ и не би Му било мило, и обратио би гнев свој од њега на тебе.

¹⁹Não te aflijas por causa dos malfeitores; nem tenhas inveja dos ímpios;

¹⁹Немој се жестити ради неваљалаца, немој завидети безбожницима.

²⁰porque o maligno não tem futuro; e a lâmpada dos ímpios se apagará.

²⁰Јер нема плате неваљалцу, жижак ће се безбожницима угасити.

²¹Filho meu, teme ao Senhor, e ao rei; e não te entremetas com os que gostam de mudanças.

²¹Бој се Господа, сине мој, и цара, и не мешај се с немирницима.

²²Porque de repente se levantará a sua calamidade; e a ruína deles, quem a conhecerá?

²²Јер ће се уједанпут подигнути погибао њихова, а ко зна пропаст која иде од обојице?

²³Também estes são provérbios dos sábios: Fazer acepção de pessoas no juízo não é bom.

²³И ово је за мудраце: Гледати ко је ко на суду није добро.

²⁴Aquele que disser ao ímpio: Justo és; os povos o amaldiçoarão, as nações o detestarão;

²⁴Ко говори безбожнику: Праведан си, њега ће проклињати људи и мрзиће на њ народи.

²⁵mas para os que julgam retamente haverá delícias, e sobre eles virá copiosa bênção.

²⁵А који га карају, они ће бити мили, и доћи ће на њих благослов добрих.

²⁶O que responde com palavras retas beija os lábios.

²⁶Ко говори речи истините, у уста љуби.

²⁷Prepara os teus trabalhos de fora, apronta bem o teu campo; e depois edifica a tua casa.

²⁷Уреди свој посао на пољу, и сврши своје на њиви, потом и кућу своју зидај.

²⁸Não sejas testemunha sem causa contra o teu próximo; e não enganes com os teus lábios.

²⁸Не буди сведок на ближњег свог без разлога, и не варај уснама својим.

²⁹Não digas: Como ele me fez a mim, assim lhe farei a ele; pagarei a cada um segundo a sua obra.

²⁹Не говори: Како је он мени учинио тако ћу ја њему учинити; платићу овом човеку по делу његовом.

³⁰Passei junto ao campo do preguiçoso, e junto � vinha do homem falto de entendimento;

³⁰Иђах мимо њиве човека лењог и мимо винограда човека безумног;

³¹e eis que tudo estava cheio de cardos, e a sua superfície coberta de urtigas, e o seu muro de pedra estava derrubado.

³¹И гле, беше све зарасло у трње и све покрио чкаљ, и ограда им камена разваљена.

³²O que tendo eu visto, o considerei; e, vendo-o, recebi instrução.

³²И видевши узех на ум, и гледах и поучих се.

³³Um pouco para dormir, um pouco para toscanejar, um pouco para cruzar os braços em repouso;

³³Док мало проспаваш, док мало продремљеш, док мало склопиш руке да починеш,

³⁴assim sobrevirá a tua pobreza como um salteador, e a tua necessidade como um homem armado.

³⁴У том ће доћи сиромаштво твоје као путник, и оскудица твоја као оружан човек.