¹Como a neve no verão, e como a chuva no tempo da ceifa, assim não convém ao tolo a honra.

¹Као снег у лето и дажд о жетви, тако не доликује безумноме част.

²Como o pássaro no seu vaguear, como a andorinha no seu voar, assim a maldição sem causa não encontra pouso.

²Као врабац кад прхне и ласта кад одлети, тако клетва незаслужена неће доћи.

³O açoite é para o cavalo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.

³Бич коњу, узда магарцу, а батина безумницима на леђа.

⁴Não respondas ao tolo segundo a sua estultícia, para que também não te faças semelhante a ele.

⁴Не одговарај безумнику по безумљу његовом, да не будеш и ти као он.

⁵Responde ao tolo segundo a sua estultícia, para que ele não seja sábio aos seus próprios olhos.

⁵Одговори безумнику према безумљу његовом, да не мисли да је мудар.

⁶Os pés decepa, e o dano bebe, quem manda mensagens pela mão dum tolo.

⁶Ко шаље безумника да му шта сврши, он одсеца себи ноге и пије неправду.

⁷As pernas do coxo pendem frouxas; assim é o provérbio na boca dos tolos.

⁷Како хроми храмље ногама својим, таква је беседа у устима безумних.

⁸Como o que ata a pedra na funda, assim é aquele que dá honra ao tolo.

⁸Као да баца драги камен у гомилу камења, тако ради ко чини част безумноме.

⁹Como o espinho que entra na mão do ébrio, assim é o provérbio na mão dos tolos.

⁹Као трн кад дође у руку пијаноме, таква је беседа у устима безумних.

¹⁰Como o flecheiro que fere a todos, assim é aquele que assalaria ao transeunte tolo, ou ao ébrio.

¹⁰Много муке задаје свима ко плаћа безумнику и ко плаћа преступницима.

¹¹Como o cão que torna ao seu vômito, assim é o tolo que reitera a sua estultícia.

¹¹Као што се пас повраћа на своју бљувотину, тако безумник понавља своје безумље.

¹²Vês um homem que é sábio a seus próprios olhos? Maior esperança há para o tolo do que para ele.

¹²Јеси ли видео човека који мисли да је мудар? Више има надања од безумнога него од њега.

¹³Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas.

¹³Лењивац говори: Љути је лав на путу, лав је на улицама.

¹⁴Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o faz o preguiçoso na sua cama.

¹⁴Као што се врата обрћу на чеповима својим, тако ленивац на постељи својој.

¹⁵O preguiçoso esconde a sua mão no prato, e nem ao menos quer levá-la de novo � boca.

¹⁵Ленивац крије руку своју у недра, тешко му је принети је к устима.

¹⁶Mais sábio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que sabem responder bem.

¹⁶Ленивац мисли да је мудрији од седморице који одговарају разумно.

¹⁷O que, passando, se mete em questão alheia é como aquele que toma um cão pelas orelhas.

¹⁷Пса за уши хвата ко се пролазећи жести за туђу распру.

¹⁸Como o louco que atira tições, flechas, e morte,

¹⁸Какав је безумник који баца искре и стреле смртне,

¹⁹assim é o homem que engana o seu próximo, e diz: Fiz isso por brincadeira.

¹⁹Такав је сваки који превари ближњег свог па онда вели: Шалио сам се.

²⁰Faltando lenha, apaga-se o fogo; e não havendo difamador, cessa a contenda.

²⁰Кад нестане дрва, угаси се огањ; тако кад нема опадача, престаје распра.

²¹Como o carvão para as brasas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para acender rixas.

²¹Угаљ је за жеравицу, дрва за огањ, а човек свадљивац да распаљује свађу.

²²As palavras do difamador são como bocados deliciosos, que descem ao íntimo do ventre.

²²Речи су опадачеве као речи избијених, али силазе унутра у трбух.

²³Como o vaso de barro coberto de escória de prata, assim são os lábios ardentes e o coração maligno.

²³Као сребрна пена којом се обложи цреп, такве су усне непријатељске и зло срце.

²⁴Aquele que odeia dissimula com os seus lábios; mas no seu interior entesoura o engano.

²⁴Ненавидник се претвара устима својим, а у срцу слаже превару.

²⁵Quando te suplicar com voz suave, não o creias; porque sete abominações há no teu coração.

²⁵Кад говори умиљатим гласом, не веруј му, јер му је у срцу седам гадова.

²⁶Ainda que o seu ódio se encubra com dissimulação, na congregação será revelada a sua malícia.

²⁶Мржња се покрива лукавством, али се злоћа њена открива на збору.

²⁷O que faz uma cova cairá nela; e a pedra voltará sobre aquele que a revolve.

²⁷Ко јаму копа, у њу ће пасти; и ко камен ваља, на њега ће се превалити.

²⁸A língua falsa odeia aqueles a quem ela tenha ferido; e a boca lisonjeira opera a ruína.

²⁸Језик лажан мрзи на оне које сатире, и уста која ласкају граде погибао.