¹Filho meu, guarda as minhas palavras, e entesoura contigo os meus mandamentos.

¹Сине, чувај речи моје, и заповести моје сахрани код себе.

²Observa os meus mandamentos e vive; guarda a minha lei, como a menina dos teus olhos.

²Чувај заповести моје и бићеш жив, и науку моју као зеницу очију својих.

³Ata-os aos teus dedos, escreve-os na tábua do teu coração.

³Привежи их себи на прсте, напиши их на плочи срца свог.

⁴Dize � sabedoria: Tu és minha irmã; e chama ao entendimento teu amigo íntimo,

⁴Реци мудрости: Сестра си ми; и пријатељицом зови разборитост,

⁵para te guardarem da mulher alheia, da adúltera, que lisonjeia com as suas palavras.

⁵Да би те чувала од жене туђе, од туђинке, која ласка речима.

⁶Porque da janela da minha casa, por minhas grades olhando eu,

⁶Јер с прозора дома свог кроз решетку гледах,

⁷vi entre os simples, divisei entre os jovens, um mancebo falto de juízo,

⁷И видех међу лудима, опазих међу децом безумног младића,

⁸que passava pela rua junto � esquina da mulher adúltera e que seguia o caminho da sua casa,

⁸Који иђаше улицом покрај угла њеног, и корачаше путем ка кући њеној,

⁹no crepúsculo, � tarde do dia, � noite fechada e na escuridão;

⁹У сумрак, увече, кад се уноћа и смрче;

¹⁰e eis que uma mulher lhe saiu ao encontro, ornada � moda das prostitutas, e astuta de coração.

¹⁰А гле, срете га жена у оделу курвинском и лукавог срца,

¹¹Ela é turbulenta e obstinada; não param em casa os seus pés;

¹¹Плаха и пуста, којој ноге не могу стајати код куће,

¹²ora está ela pelas ruas, ora pelas praças, espreitando por todos os cantos.

¹²Сад на пољу, сад на улици, код сваког угла вребаше.

¹³Pegou dele, pois, e o beijou; e com semblante impudico lhe disse:

¹³И ухвати га, и пољуби га, и безобразно рече му:

¹⁴Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei os meus votos.

¹⁴Имам жртве захвалне, данас изврших завете своје;

¹⁵Por isso saí ao teu encontro a buscar-te diligentemente, e te achei.

¹⁵Зато ти изиђох на сусрет да те тражим, и нађох те.

¹⁶Já cobri a minha cama de cobertas, de colchas de linho do Egito.

¹⁶Настрла сам одар свој покривачем везеним и простиркама мисирским.

¹⁷Já perfumei o meu leito com mirra, aloés e cinamomo.

¹⁷Окадила сам постељу своју смирном, алојом и циметом.

¹⁸Vem, saciemo-nos de amores até pela manhã; alegremo-nos com amores.

¹⁸Хајде да се опијамо љубављу до зоре, да се веселимо миловањем.

¹⁹Porque meu marido não está em casa; foi fazer uma jornada ao longe;

¹⁹Јер ми муж није код куће, отишао је на пут далеки,

²⁰um saquitel de dinheiro levou na mão; só lá para o dia da lua cheia voltará para casa.

²⁰Узео је са собом тоболац новчани, вратиће се кући у одређени дан.

²¹Ela o faz ceder com a multidão das suas palavras sedutoras, com as lisonjas dos seus lábios o arrasta.

²¹Наврати га многим речима, глатким уснама одвуче га.

²²Ele a segue logo, como boi que vai ao matadouro, e como o louco ao castigo das prisões;

²²Отиде за њом одмах као што во иде на клање и као безумник у путо да буде каран,

²³até que uma flecha lhe atravesse o fígado, como a ave que se apressa para o laço, sem saber que está armado contra a sua vida.

²³Докле му стрела не пробије јетру, као што птица лети у замку не знајући да јој је о живот.

²⁴Agora, pois, filhos, ouvi-me, e estai atentos �s palavras da minha boca.

²⁴Зато дакле, децо, послушајте ме, и пазите на речи уста мојих.

²⁵Não se desvie para os seus caminhos o teu coração, e não andes perdido nas suas veredas.

²⁵Немој да застрањује срце твоје не путеве њене, немој лутати по стазама њеним.

²⁶Porque ela a muitos tem feito cair feridos; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.

²⁶Јер је многе ранила и оборила, и много је оних које је све побила.

²⁷Caminho de Seol é a sua casa, o qual desce �s câmaras da morte.

²⁷Кућа је њена пут паклени који води у клети смртне.