¹Até quando, ó Senhor, te esquecerás de mim? para sempre? Até quando esconderás de mim o teu rosto?

¹Докле ћеш ме, Господе, сасвим заборављати? Докле ћеш одвраћати лице своје од мене?

²Até quando encherei de cuidados a minha alma, tendo tristeza no meu coração cada dia? Até quando o meu inimigo se exaltará sobre mim?

²Докле ћу се домишљати у души својој, мутити се у срцу свом дан и ноћ? Докле ће се непријатељ мој подизати нада мном?

³Considera e responde-me, ó Senhor, Deus meu; alumia os meus olhos para que eu não durma o sono da morte;

³Погледај, услиши ме, Господе, Боже мој! Просветли очи моје да не заспим на смрт.

⁴para que o meu inimigo não diga: Prevaleci contra ele; e os meus adversários não se alegrem, em sendo eu abalado.

⁴Да не рече непријатељ мој: Надвладао сам га; да се не радују који ме гоне, ако посрнем.

⁵Mas eu confio na tua benignidade; o meu coração se regozija na tua salvação.

⁵А ја се уздам у милост Твоју; радоваће се срце моје за спасење Твоје.

⁶Cantarei ao Senhor, porquanto me tem feito muito bem.

⁶Певаћу Господу, који ми добро чини.