¹Eu te amo, ó Senhor, força minha.

¹Љубићу Те, Господе, крепости моја,

²O Senhor é a minha rocha, a minha fortaleza e o meu libertador; o meu Deus, o meu rochedo, em quem me refúgio; o meu escudo, a força da minha salvação, e o meu alto refúgio.

²Господе, Граде мој, Заклоне мој, који се оборити не може, Избавитељу мој, Боже мој, Камена горо, на којој се не бојим зла, Штите мој, Роже спасења мог, Уточиште моје!

³Invoco o Senhor, que é digno de louvor, e sou salvo dos meus inimigos.

³Призивам Господа, коме се клањати ваља, и опраштам се непријатеља својих.

⁴Cordas de morte me cercaram, e torrentes de perdição me amedrontaram.

⁴Обузеше ме смртне болести, и потоци неваљалих људи уплашише ме.

⁵Cordas de Seol me cingiram, laços de morte me surpreenderam.

⁵Опколише ме болести паклене, стегоше ме замке смртне.

⁶Na minha angústia invoquei o Senhor, sim, clamei ao meu Deus; do seu templo ouviu ele a minha voz; o clamor que eu lhe fiz chegou aos seus ouvidos.

⁶У својој тескоби призвах Господа, и к Богу свом повиках; Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође Му до ушију.

⁷Então a terra se abalou e tremeu, e os fundamentos dos montes também se moveram e se abalaram, porquanto ele se indignou.

⁷Затресе се и поколеба се земља, задрмаше се и померише из темеља горе, јер се Он разљути.

⁸Das suas narinas subiu fumaça, e da sua boca saiu fogo devorador; dele saíram brasas ardentes.

⁸Подиже се дим од гнева Његовог, из уста Његових огањ, који прождире и живо угљевље одскакаше од Њега.

⁹Ele abaixou os céus e desceu; trevas espessas havia debaixo de seus pés.

⁹Сави небеса и сиђе. Мрак беше под ногама Његовим.

¹⁰Montou num querubim, e voou; sim, voou sobre as asas do vento.

¹⁰Седе на херувима и подиже се, и полете на крилима ветреним.

¹¹Fez das trevas o seu retiro secreto; o pavilhão que o cercava era a escuridão das águas e as espessas nuvens do céu.

¹¹Од мрака начини себи кров, сеницу око себе, од мрачних вода, облака ваздушних.

¹²Do resplendor da sua presença saíram, pelas suas espessas nuvens, saraiva e brasas de fogo.

¹²Од севања пред Њим кроз облаке Његове удари град и живо угљевље.

¹³O Senhor trovejou a sua voz; e havia saraiva e brasas de fogo.

¹³Загрме на небесима Господ, и Вишњи пусти глас свој, град и живо угљевље.

¹⁴Despediu as suas setas, e os espalhou; multiplicou raios, e os perturbou.

¹⁴Пусти стреле своје, и разметну их; силу муња, и расу их.

¹⁵Então foram vistos os leitos das águas, e foram descobertos os fundamentos do mundo, � tua repreensão, Senhor, ao sopro do vento das tuas narinas.

¹⁵И показаше се извори водени, и открише се темељи васиљени од претње Твоје, Господе, од дихања духа гнева Твог.

¹⁶Do alto estendeu o braço e me tomou; tirou-me das muitas águas.

¹⁶Тада пружи с висине руку, ухвати ме, извуче ме из воде велике.

¹⁷Livrou-me do meu inimigo forte e daqueles que me odiavam; pois eram mais poderosos do que eu.

¹⁷Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.

¹⁸Surpreenderam-me eles no dia da minha calamidade, mas o Senhor foi o meu amparo.

¹⁸Усташе на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.

¹⁹Trouxe-me para um lugar espaçoso; livrou-me, porque tinha prazer em mim.

¹⁹Изведе ме на пространо место, и избави ме, јер сам Му мио.

²⁰Recompensou-me o Senhor conforme a minha justiça, retribuiu-me conforme a pureza das minhas mãos.

²⁰Даде ми Господ по правди мојој, и за чистоту руку мојих дарива ме.

²¹Pois tenho guardado os caminhos do Senhor, e não me apartei impiamente do meu Deus.

²¹Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог,

²²Porque todas as suas ordenanças estão diante de mim, e nunca afastei de mim os seus estatutos.

²²Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.

²³Também fui irrepreensível diante dele, e me guardei da iniqüidade.

²³Бих Му веран, и чувах се од безакоња свог.

²⁴Pelo que o Senhor me recompensou conforme a minha justiça, conforme a pureza de minhas mãos perante os seus olhos.

²⁴Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих пред очима Његовим.

²⁵Para com o benigno te mostras benigno, e para com o homem perfeito te mostras perfeito.

²⁵Са светима поступаш свето, с човеком верним верно,

²⁶Para com o puro te mostras puro, e para com o perverso te mostras contrário.

²⁶С чистим чисто, а с неваљалим насупрот њему.

²⁷Porque tu livras o povo aflito, mas os olhos altivos tu os abates.

²⁷Јер Ти помажеш људима невољним, а очи поносите понижаваш.

²⁸Sim, tu acendes a minha candeia; o Senhor meu Deus alumia as minhas trevas.

²⁸Ти распаљујеш видело моје; Господ мој просветљује таму моју.

²⁹Com o teu auxílio dou numa tropa; com o meu Deus salto uma muralha.

²⁹С Тобом разбијам војску, и с Богом својим скачем преко зида.

³⁰Quanto a Deus, o seu caminho é perfeito; a promessa do Senhor é provada; ele é um escudo para todos os que nele confiam.

³⁰Пут је Господњи веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се у Њ уздају.

³¹Pois, quem é Deus senão o Senhor? e quem é rochedo senão o nosso Deus?

³¹Јер ко је Бог осим Господа, и ко је одбрана осим Бога нашег?

³²Ele é o Deus que me cinge de força e torna perfeito o meu caminho;

³²Овај Бог опасује ме снагом, и чини ми веран пут.

³³faz os meus pés como os das corças, e me coloca em segurança nos meus lugares altos.

³³Даје ми ноге као у јелена, и на висине ставља ме.

³⁴Adestra as minhas mãos para a peleja, de sorte que os meus braços vergam um arco de bronze.

³⁴Учи руке моје боју, и мишице моје чини да су лук од бронзе.

³⁵Também me deste o escudo da tua salvação; a tua mão direita me sustém, e a tua clemência me engrandece.

³⁵Ти ми дајеш штит спасења свог; десница Твоја држи ме, и милост Твоја чини ме велика.

³⁶Alargas o caminho diante de mim, e os meus pés não resvalam.

³⁶Ти шириш корак мој, те се не спотичу ноге моје.

³⁷Persigo os meus inimigos, e os alcanço; não volto senão depois de os ter consumido.

³⁷Терам непријатеље своје и стижем их, и не враћам се док их не истребим.

³⁸Atravesso-os, de modo que nunca mais se podem levantar; caem debaixo dos meus pés.

³⁸Обарам их, и не могу устати, падају под ноге моје.

³⁹Pois me cinges de força para a peleja; prostras debaixo de mim aqueles que contra mim se levantam.

³⁹Јер ме Ти опасујеш снагом за бој, и који устану на ме, обараш их преда мном.

⁴⁰Fazes também que os meus inimigos me dêem as costas; aos que me odeiam eu os destruo.

⁴⁰Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.

⁴¹Clamam, porém não há libertador; clamam ao Senhor, mas ele não lhes responde.

⁴¹Они вичу, али немају помагача, ка Господу, али их Он не слуша.

⁴²Então os esmiúço como o pó diante do vento; lanço-os fora como a lama das ruas.

⁴²Расипам их као прах по ветру, као блато по улицама газим их.

⁴³Livras-me das contendas do povo, e me fazes cabeça das nações; um povo que eu não conhecia se me sujeita.

⁴³Ти ме избављаш од буне народне, постављаш ме да сам глава туђим племенима; народ ког не познавах, служи ми.

⁴⁴Ao ouvirem de mim, logo me obedecem; com lisonja os estrangeiros se me submetem.

⁴⁴По самом чувењу слушају ме, туђини покорни су ми.

⁴⁵Os estrangeiros desfalecem e, tremendo, saem dos seus esconderijos.

⁴⁵Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.

⁴⁶Vive o Senhor; bendita seja a minha rocha, e exaltado seja o Deus da minha salvação,

⁴⁶Жив је Господ, и да је благословен бранич мој! Да се узвиси Бог спасења мог,

⁴⁷o Deus que me dá vingança, e sujeita os povos debaixo de mim,

⁴⁷Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,

⁴⁸que me livra de meus inimigos; sim, tu me exaltas sobre os que se levantam contra mim; tu me livras do homem violento.

⁴⁸Који ме избавља од непријатеља, подиже ме над оне који устају на ме и од човека жестоког избавља ме!

⁴⁹Pelo que, ó Senhor, te louvarei entre as nações, e entoarei louvores ao teu nome.

⁴⁹Тога ради хвалим Те, Господе, пред народима, и певам имену Твом,

⁵⁰Ele dá grande livramento ao seu rei, e usa de benignidade para com o seu ungido, para com Davi e sua posteridade, para sempre.

⁵⁰Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и наслеђу његовом довека.