¹Ó Deus, as nações invadiram a tua herança; contaminaram o teu santo templo; reduziram Jerusalém a ruínas.

¹Боже! Незнабошци дођоше у достојање Твоје; оскврнише свету цркву Твоју, Јерусалим претворише у зидине.

²Deram os cadáveres dos teus servos como pastos �s aves dos céus, e a carne dos teus santos aos animais da terra.

²Трупље слуга Твојих дадоше птицама небеским да их једу, тела светаца Твојих зверима земаљским.

³Derramaram o sangue deles como água ao redor de Jerusalém, e não houve quem os sepultasse.

³Пролише крв њихову као воду око Јерусалима, и не беше ко да погребе.

⁴Somos feitos o opróbrio dos nossos vizinhos, o escárnio e a zombaria dos que estão em redor de nós.

⁴Постадосмо подсмех у суседа својих, ругају нам се и срамоте нас који су око нас.

⁵Até quando, Senhor? Indignar-te-ás para sempre? Arderá o teu zelo como fogo?

⁵Докле ћеш се, Господе, једнако гневити, јарост Твоја горети као огањ?

⁶Derrama o teu furor sobre as nações que não te conhecem, e sobre os reinos que não invocam o teu nome;

⁶Излиј гнев свој на народе који Те не знају, и на царства која не призивају Твоје име.

⁷porque eles devoraram a Jacó, e assolaram a sua morada.

⁷Јер изједоше Јакова, и насеље његово опустеше.

⁸Não te lembres contra nós das iniqüidades de nossos pais; venha depressa ao nosso encontro a tua compaixão, pois estamos muito abatidos.

⁸Не помињи пређашња безакоња наша, већ похитај да нас пресретеш милосрђем својим, јер смо веома олошали.

⁹Ajuda-nos, ó Deus da nossa salvação, pela glória do teu nome; livra-nos, e perdoa os nossos pecados, por amor do teu nome.

⁹Помози нам, Боже, Спаситељу наш, ради славе имена свог, избави нас и очисти од греха наших ради имена свог.

¹⁰Por que diriam as nações: Onde está o seu Deus? Torne-se manifesta entre as nações, � nossa vista, a vingança do sangue derramado dos teus servos.

¹⁰Зашто да говоре незнабошци: Где је Бог њихов? Нека се покаже пред очима нашим освета над незнабошцима за пролиту крв слуга Твојих!

¹¹Chegue � tua presença o gemido dos presos; segundo a grandeza do teu braço, preserva aqueles que estão condenados � morte.

¹¹Нека изађу пред лице Твоје уздаси сужањски, силом мишице своје сачувај намењене смрти.

¹²E aos nossos vizinhos, deita-lhes no regaço, setuplicadamente, a injúria com que te injuriaram, Senhor.

¹²Седмином врати у недра суседима нашим ружење, којим Те ружише, Господе!

¹³Assim nós, teu povo ovelhas de teu pasto, te louvaremos eternamente; de geração em geração publicaremos os teus louvores.

¹³А ми, народ Твој и овце паше Твоје, довека ћемо Тебе славити и од колена на колено казивати хвалу Твоју.