¹Ó pastor de Israel, dá ouvidos; tu, que guias a José como a um rebanho, que estás entronizado sobre os querubins, resplandece.

¹Пастире Израиљев, чуј! Који водиш синове Јосифове као овце, који седиш на херувимима, јави се!

²Perante Efraim, Benjamim e Manassés, desperta o teu poder, e vem salvar-nos.

²Пред Јефремом и Венијамином и Манасијом пробуди крепост своју, и ходи да нам помогнеш.

³Reabilita-nos, ó Deus; faze resplandecer o teu rosto, para que sejamos salvos.

³Боже! Поврати нас, нека засја лице Твоје да се спасемо!

⁴Ó Senhor Deus dos exércitos, até quando te indignarás contra a oração do teu povo?

⁴Господе, Боже над војскама! Докле ћеш се гневити кад Те моли народ Твој?

⁵Tu os alimentaste com pão de lágrimas, e lhes deste a beber lágrimas em abundância.

⁵Храниш их хлебом сузним, и појиш их сузама троструком мером.

⁶Tu nos fazes objeto de escárnio entre os nossos vizinhos; e os nossos inimigos zombam de nós entre si.

⁶Учинио си да се око нас свађају суседи наши, и непријатељи се наши смеју међу собом.

⁷Reabilita-nos, ó Deus dos exércitos; faze resplandecer o teu rosto, para que sejamos salvos.

⁷Боже над војскама! Поврати нас, нека засја лице Твоје да се спасемо!

⁸Trouxeste do Egito uma videira; lançaste fora as nações, e a plantaste.

⁸Из Мисира си пренео чокот, изагнао народе, и посадио га.

⁹Preparaste-lhe lugar; e ela deitou profundas raízes, e encheu a terra.

⁹Окрчио си за њ, и он пусти жиле, и заузе сву земљу.

¹⁰Os montes cobriram-se com a sua sombra, e os cedros de Deus com os seus ramos.

¹⁰Горе се покрише његовим сеном, и лозе су му као кедри Божији.

¹¹Ela estendeu a sua ramagem até o mar, e os seus rebentos até o Rio.

¹¹Пустио је лозе своје до мора и огранке своје до реке.

¹²Por que lhe derrubaste as cercas, de modo que a vindimam todos os que passam pelo caminho?

¹²Зашто си му развалио ограду, да га кида ко год прође?

¹³O javali da selva a devasta, e as feras do campo alimentam-se dela.

¹³Горски вепар подгриза га, и пољска звер једе га.

¹⁴Ó Deus dos exércitos, volta-te, nós te rogamos; atende do céu, e vê, e visita esta videira,

¹⁴Боже над војскама! Обрати се, погледај с неба и види, и обиђи виноград овај,

¹⁵a videira que a tua destra plantou, e o sarmento que fortificaste para ti.

¹⁵Сад овај, који је посадила десница Твоја, и сина ког си укрепио себи!

¹⁶Está queimada pelo fogo, está cortada; eles perecem pela repreensão do teu rosto.

¹⁶Попаљен је огњем, исечен, од страшног погледа Твог пропаде.

¹⁷Seja a tua mão sobre o varão da tua destra, sobre o filho do homem que fortificaste para ti.

¹⁷Нека буде рука Твоја над човеком деснице Твоје, над сином човечијим ког си утврдио себи!

¹⁸E não nos afastaremos de ti; vivifica-nos, e nós invocaremos o teu nome.

¹⁸И нећемо одступити од Тебе, оживи нас, и име Твоје призиваћемо.

¹⁹Reabilita-nos, Senhor Deus dos exércitos; faze resplandecer o teu rosto, para que sejamos salvos.

¹⁹Господе, Боже над војскама! Поврати нас, нека засја лице Твоје, да се спасемо!