¹Senhor, tu tens sido o nosso refúgio de geração em geração.

¹Господе! Ти си нам уточиште од колења до колења.

²Antes que nascessem os montes, ou que tivesses formado a terra e o mundo, sim, de eternidade a eternidade tu és Deus.

²Пре него се горе родише и сазда се земља и васиљена, и од века довека, Ти си Бог.

³Tu reduzes o homem ao pó, e dizes: Voltai, filhos dos homens!

³Ти враћаш човека у трулеж, и говориш: Вратите се синови људски!

⁴Porque mil anos aos teus olhos são como o dia de ontem que passou, e como uma vigília da noite.

⁴Јер је хиљада година пред очима Твојим као дан јучерашњи, кад мине, и као стража ноћна.

⁵Tu os levas como por uma torrente; são como um sono; de manhã são como a erva que cresce;

⁵Ти их као поводњем односиш; они су као сан, као трава, која рано вене,

⁶de manhã cresce e floresce; � tarde corta-se e seca.

⁶Ујутру цвета и увене, увече се покоси и сасуши.

⁷Pois somos consumidos pela tua ira, e pelo teu furor somos conturbados.

⁷Јер нас нестаје од гнева Твог, и од јарости Твоје у сметњи смо.

⁸Diante de ti puseste as nossas iniqüidades, � luz do teu rosto os nossos pecados ocultos.

⁸Ставио си безакоња наша преда се, и тајне наше на светлост лица свог.

⁹Pois todos os nossos dias vão passando na tua indignação; acabam-se os nossos anos como um suspiro.

⁹Сви се дани наши прекраћују од срдње Твоје, године наше пролазе као глас.

¹⁰A duração da nossa vida é de setenta anos; e se alguns, pela sua robustez, chegam a oitenta anos, a medida deles é canseira e enfado; pois passa rapidamente, e nós voamos.

¹⁰Дана година наших свега има до седамдесет година, а у јачег до осамдесет година: и сам је цвет њихов мука и невоља; јер теку брзо, и ми одлећемо.

¹¹Quem conhece o poder da tua ira? e a tua cólera, segundo o temor que te é devido?

¹¹Ко зна силу гнева Твог и Твоју јарост, да би Те се као што треба бојао?

¹²Ensina-nos a contar os nossos dias de tal maneira que alcancemos corações sábios.

¹²Научи нас тако бројати дане наше, да бисмо стекли срце мудро.

¹³Volta-te para nós, Senhor! Até quando? Tem compaixão dos teus servos.

¹³Поврати се, Господе! Докле ћеш? Смилуј се на слуге своје.

¹⁴Sacia-nos de manhã com a tua benignidade, para que nos regozijemos e nos alegremos todos os nossos dias.

¹⁴Ујутру нас насити доброте своје, и радоваћемо се и веселити у све дане своје.

¹⁵Alegra-nos pelos dias em que nos afligiste, e pelos anos em que vimos o mal.

¹⁵Обрадуј нас према данима, у које си нас мучио, и према годинама, у које смо гледали невољу.

¹⁶Apareça a tua obra aos teus servos, e a tua glória sobre seus filhos.

¹⁶Нека се покаже на слугама Твојим дело Твоје, и слава Твоја на синовима њиховим.

¹⁷Seja sobre nós a graça do Senhor, nosso Deus; e confirma sobre nós a obra das nossas mãos; sim, confirma a obra das nossas mãos.

¹⁷Нека буде добра воља Господа Бога нашег с нама, и дело руку наших доврши нам, и дело руку наших доврши.