¹И отвечал Софар Наамитянин и сказал:

¹Toen antwoordde Zofar, de Naamathiet, en zeide:

²разве на множество слов нельзя дать ответа, и разве человек многоречивый прав?

²Zou de veelheid der woorden niet beantwoord worden, en zou een klapachtig man recht hebben?

³Пустословие твое заставит ли молчать мужей, чтобы ты глумился, и некому было постыдить тебя?

³Zouden uw leugenen de lieden doen zwijgen, en zoudt gij spotten, en niemand u beschamen?

⁴Ты сказал: суждение мое верно, и чист я в очах Твоих.

⁴Want gij hebt gezegd: Mijn leer is zuiver, en ik ben rein in uw ogen.

⁵Но если бы Бог возглаголал и отверз уста Свои ктебе

⁵Maar gewisselijk, och, of God sprak, en Zijn lippen tegen u opende;

⁶и открыл тебе тайны премудрости, что тебе вдвое больше следовало бы понести! Итак знай, что Бог для тебя некоторые из беззаконий твоих предал забвению.

⁶En u bekend maakte de verborgenheden der wijsheid, omdat zij dubbel zijn in wezen! Daarom weet, dat God voor u vergeet van uw ongerechtigheid.

⁷Можешь ли ты исследованием найти Бога? Можешь ли совершенно постигнуть Вседержителя?

⁷Zult gij de onderzoeking Gods vinden? Zult gij tot de volmaaktheid toe den Almachtige vinden?

⁸Он превыше небес, – что можешь сделать? глубже преисподней, – что можешь узнать?

⁸Zij is als de hoogten der hemelen, wat kunt gij doen? Dieper dan de hel, wat kunt gij weten?

⁹Длиннее земли мера Его и шире моря.

⁹Langer dan de aarde is haar maat, en breder dan de zee.

¹⁰Если Он пройдет и заключит кого в оковы и представит на суд, то кто отклонит Его?

¹⁰Indien Hij voorbijgaat, opdat Hij overlevere of vergadere, wie zal dan Hem afkeren?

¹¹Ибо Он знает людей лживых и видит беззаконие, и оставит ли его без внимания?

¹¹Want Hij kent de ijdele lieden en Hij ziet de ondeugd; zou Hij dan niet aanmerken?

¹²Но пустой человек мудрствует, хотя человек рождается подобно дикому осленку.

¹²Dan zal een verstandeloos man kloekzinnig worden; hoewel de mens als het veulen eens woudezels geboren is.

¹³Если ты управишь сердце твое и прострешь к Нему руки твои,

¹³Indien gij uw hart bereid hebt, zo breid uw handen tot Hem uit.

¹⁴и если есть порок в руке твоей, а ты удалишь его и не дашь беззаконию обитать в шатрах твоих,

¹⁴Indien er ondeugd in uw hand is, doe die verre weg; en laat het onrecht in uw tenten niet wonen.

¹⁵то поднимешь незапятнанное лице твое и будешь тверд и не будешь бояться.

¹⁵Want dan zult gij uw aangezicht opheffen uit de gebreken, en zult vast wezen, en niet vrezen.

¹⁶Тогда забудешь горе: как о воде протекшей, будешь вспоминать онем.

¹⁶Want gij zult de moeite vergeten, en harer gedenken als der wateren, die voorbijgegaan zijn.

¹⁷И яснее полдня пойдет жизнь твоя; просветлеешь, как утро.

¹⁷Ja, uw tijd zal klaarder dan de middag oprijzen; gij zult uitvliegen, als de morgenstond zult gij zijn.

¹⁸И будешь спокоен, ибо есть надежда; ты огражден, и можешь спать безопасно.

¹⁸En gij zult vertrouwen, omdat er verwachting zal zijn; en gij zult graven, gerustelijk zult gij slapen;

¹⁹Будешь лежать, и не будет устрашающего, и многие будут заискивать у тебя.

¹⁹En gij zult nederliggen, en niemand zal u verschrikken; en velen zullen uw aangezicht smeken.

²⁰глаза беззаконных истают, и убежище пропадет у них, и надежда ихисчезнет.

²⁰Maar de ogen der goddelozen zullen bezwijken, en de toevlucht zal van hen vergaan; en hun verwachting zal zijn de uitblazing der ziel.