¹И отвечал Вилдад Савхеянин и сказал:

¹Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:

²долго ли ты будешь говорить так? – слова уст твоих бурный ветер!

²Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?

³Неужели Бог извращает суд, и Вседержитель превращает правду?

³Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?

⁴Если сыновья твои согрешили пред Ним, то Он и предал их в руку беззакония их.

⁴Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.

⁵Если же ты взыщешь Бога и помолишься Вседержителю,

⁵Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;

⁶и если ты чист и прав, то Он ныне же встанет над тобою и умиротворит жилище правды твоей.

⁶Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.

⁷И если вначале у тебя было мало, то впоследствии будет весьма много.

⁷Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.

⁸Ибо спроси у прежних родов и вникни в наблюдения отцов их;

⁸Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.

⁹а мы – вчерашние и ничего не знаем, потому что наши дни на земле тень.

⁹Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.

¹⁰Вот они научат тебя, скажут тебе и от сердца своего произнесут слова:

¹⁰Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?

¹¹поднимается ли тростник без влаги? растет ли камыш без воды?

¹¹Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?

¹²Еще он в свежести своей и не срезан, а прежде всякой травы засыхает.

¹²Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.

¹³Таковы пути всех забывающих Бога, и надежда лицемера погибнет;

¹³Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.

¹⁴упование его подсечено, и уверенность его – дом паука.

¹⁴Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.

¹⁵Обопрется о дом свой и не устоит; ухватится за него и не удержится.

¹⁵Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.

¹⁶Зеленеет он пред солнцем, за сад простираются ветви его;

¹⁶Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.

¹⁷в кучу камней вплетаются корни его, между камнями врезываются.

¹⁷Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.

¹⁸Но когда вырвут его с места его, оно откажется от него: „я не видало тебя!"

¹⁸Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.

¹⁹Вот радость пути его! а из земли вырастают другие.

¹⁹Zie, dat is vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.

²⁰Видишь, Бог не отвергает непорочного и не поддерживает руки злодеев.

²⁰Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;

²¹Он еще наполнит смехом уста твои и губы твои радостным восклицанием.

²¹Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.

²²Ненавидящие тебя облекутся в стыд, и шатра нечестивых не станет.

²²Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.