¹И отвечал Иов и сказал:

¹Maar Job antwoordde en zeide:

²правда! знаю, что так; но как оправдается человек пред Богом?

²Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?

³Если захочет вступить в прение с Ним, то не ответит Ему ни на одно из тысячи.

³Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.

⁴Премудр сердцем и могущ силою; кто восставал против Него и оставался в покое?

⁴Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?

⁵Он передвигает горы, и не узнают их: Он превращает их в гневе Своем;

⁵Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;

⁶сдвигает землю с места ее, и столбы ее дрожат;

⁶Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;

⁷скажет солнцу, – и не взойдет, и на звезды налагает печать.

⁷Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;

⁸Он один распростирает небеса и ходит по высотам моря;

⁸Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;

⁹сотворил Ас, Кесиль и Хима и тайники юга;

⁹Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;

¹⁰делает великое, неисследимое и чудное без числа!

¹⁰Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.

¹¹Вот, Он пройдет предо мною, и не увижу Его; пронесется и не замечуЕго.

¹¹Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.

¹²Возьмет, и кто возбранит Ему? кто скажет Ему: что Ты делаешь?

¹²Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?

¹³Бог не отвратит гнева Своего; пред Ним падут поборники гордыни.

¹³God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.

¹⁴Тем более могу ли я отвечать Ему и приискивать себе слова пред Ним?

¹⁴Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?

¹⁵Хотя бы я и прав был, но не буду отвечать, а буду умолять Судию моего.

¹⁵Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.

¹⁶Если бы я воззвал, и Он ответил мне, – я не поверил бы, что голос мой услышал Тот,

¹⁶Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.

¹⁷Кто в вихре разит меня и умножает безвинно мои раны,

¹⁷Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.

¹⁸не дает мне перевести духа, но пресыщает меня горестями.

¹⁸Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.

¹⁹Если действовать силою, то Он могуществен; если судом, кто сведет меня с Ним?

¹⁹Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?

²⁰Если я буду оправдываться, то мои же уста обвинятменя; если я невинен, то Он признает меня виновным.

²⁰Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.

²¹Невинен я; не хочу знать души моей, презираю жизнь мою.

²¹Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.

²²Все одно; поэтому я сказал, что Он губит и непорочного и виновного.

²²Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.

²³Если этого поражает Он бичом вдруг, то пытке невинных посмевается.

²³Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.

²⁴Земля отдана в руки нечестивых; лица судей ее Он закрывает. Если не Он, то кто же?

²⁴De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?

²⁵Дни мои быстрее гонца, – бегут, не видят добра,

²⁵En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.

²⁶несутся, как легкие ладьи, как орел стремится на добычу.

²⁶Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.

²⁷Если сказать мне: забуду я жалобы мои, отложу мрачный вид свой иободрюсь;

²⁷Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;

²⁸то трепещу всех страданий моих, зная, что Ты не объявишь меня невинным.

²⁸Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.

²⁹Если же я виновен, то для чего напрасно томлюсь?

²⁹Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?

³⁰Хотя бы я омылся и снежною водою и совершенно очистил руки мои,

³⁰Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;

³¹то и тогда Ты погрузишь меня в грязь, и возгнушаются мною одежды мои.

³¹Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.

³²Ибо Он не человек, как я, чтоб я мог отвечать Ему и идти вместе с Ним на суд!

³²Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.

³³Нет между нами посредника, который положил бы руку свою на обоих нас.

³³Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.

³⁴Да отстранит Он от меня жезл Свой, и страх Его да не ужасает меня, –

³⁴Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;

³⁵и тогда я буду говорить и не убоюсь Его, ибо я не таков сам в себе.

³⁵Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.