1Господь отвечал Иову из бури и сказал:
1[] Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε·
2кто сей, омрачающий Провидение словами без смысла?
2Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
3Препояшь ныне чресла твои, как муж: Я буду спрашивать тебя, и ты объясняй Мне:
3Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ· διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
4где был ты, когда Я полагал основания земли? Скажи, если знаешь.
4[] Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
5Кто положил меру ей, если знаешь? или кто протягивал по ней вервь?
5Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;
6На чем утверждены основания ее, или кто положил краеугольный камень ее,
6Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
7при общем ликовании утренних звезд, когда все сыны Божии восклицали от радости?
7οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
8Кто затворил море воротами, когда оно исторглось, вышло как бы изчрева,
8η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
9когда Я облака сделал одеждою его и мглу пеленами его,
9οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
10и утвердил ему Мое определение, и поставил запоры и ворота,
10και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
11и сказал: доселе дойдешь и не перейдешь, и здесь предел надменным волнам твоим?
11και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη· και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
12Давал ли ты когда в жизни своей приказания утру и указывал ли заре место ее,
12[] Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
13чтобы она охватила края земли и стряхнула с нее нечестивых,
13δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;
14чтобы земля изменилась, как глина под печатью, и стала, как разноцветная одежда,
14Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος· και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
15и чтобы отнялся у нечестивых свет их и дерзкая рука их сокрушилась?
15Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
16Нисходил ли ты во глубину моря и входил ли в исследование бездны?
16Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
17Отворялись ли для тебя врата смерти, и видел ли ты врата тени смертной?
17Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
18Обозрел ли ты широту земли? Объясни, если знаешь все это.
18Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
19Где путь к жилищу света, и где место тьмы?
19Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
20Ты, конечно, доходил до границ ее и знаешь стези к дому ее.
20δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
21Ты знаешь это, потому что ты был уже тогда рожден, и число дней твоих очень велико.
21Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
22Входил ли ты в хранилища снега и видел ли сокровищницы града,
22Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
23которые берегу Я на время смутное, на день битвы и войны?
23τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
24По какому пути разливается свет и разносится восточный ветер по земле?
24Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
25Кто проводит протоки для излияния воды и путь для громоносной молнии,
25[] Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
26чтобы шел дождь на землю безлюдную, на пустыню, где нет человека,
26δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
27чтобы насыщать пустыню и степь и возбуждать травные зародыши к возрастанию?
27δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
28Есть ли у дождя отец? или кто рождает капли росы?
28Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
29Из чьего чрева выходит лед, и иней небесный, – кто рождает его?
29Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
30Воды, как камень, крепнут, и поверхность бездны замерзает.
30Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
31Можешь ли ты связать узел Хима и разрешить узы Кесиль?
31Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
32Можешь ли выводить созвездия в свое время и вести Ас с ее детьми?
32Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
33Знаешь ли ты уставы неба, можешь ли установить господство его на земле?
33Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
34Можешь ли возвысить голос твой к облакам, чтобы вода в обилии покрыла тебя?
34Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
35Можешь ли посылать молнии, и пойдут ли они и скажут ли тебе: вот мы?
35Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
36Кто вложил мудрость в сердце, или кто дал смысл разуму?
36Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
37Кто может расчислить облака своею мудростью и удержать сосуды неба,
37Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
38когда пыль обращается в грязь и глыбы слипаются?
38δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
39Ты ли ловишь добычу львице и насыщаешь молодыхльвов,
39Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
40когда они лежат в берлогах или покоятся под тенью в засаде?
40οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
41Кто приготовляет ворону корм его, когда птенцы его кричат к Богу,бродя без пищи?
41Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;