¹Завет положил я с глазами моими, чтобы не помышлять мне о девице.

¹"Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

²Какая же участь мне от Бога свыше? И какое наследие от Вседержителя с небес?

²Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

³Не для нечестивого ли гибель, и не для делающего ли зло напасть?

³A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

⁴Не видел ли Он путей моих, и не считал ли всех моих шагов?

⁴Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

⁵Если я ходил в суете, и если нога моя спешила на лукавство, –

⁵Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

⁶пусть взвесят меня на весах правды, и Бог узнает мою непорочность.

⁶le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

⁷Если стопы мои уклонялись от пути и сердце мое следовало за глазами моими, и если что-либо нечистое пристало к рукам моим,

⁷Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

⁸то пусть я сею, а другой ест, и пусть отрасли мои искоренены будут.

⁸le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

⁹Если сердце мое прельщалось женщиною и я строил ковы у дверей моего ближнего, –

⁹Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

¹⁰пусть моя жена мелет на другого, и пусть другие издеваются над нею,

¹⁰gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

¹¹потому что это – преступление, это – беззаконие, подлежащее суду;

¹¹Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

¹²это – огонь, поядающий до истребления, который искоренил бы все добро мое.

¹²një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

¹³Если я пренебрегал правами слуги и служанки моей, когда они имели спор со мною,

¹³Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

¹⁴то что стал бы я делать, когда бы Бог восстал? И когда бы Он взглянул на меня, что могбы я отвечать Ему?

¹⁴çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t'i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

¹⁵Не Он ли, Который создал меня во чреве, создал и его и равно образовал нас в утробе?

¹⁵Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

¹⁶Отказывал ли я нуждающимся в их просьбе и томил ли глаза вдовы?

¹⁶Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

¹⁷Один ли я съедал кусок мой, и не ел ли от него и сирота?

¹⁷në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

¹⁸Ибо с детства он рос со мною, как с отцом, и от чрева матери моей я руководил вдову .

¹⁸(por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

¹⁹Если я видел кого погибавшим без одежды и бедного без покрова, –

¹⁹në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

²⁰не благословляли ли меня чресла его, и не был ли он согрет шерстью овец моих?

²⁰në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

²¹Если я поднимал руку мою на сироту, когда видел помощь себе у ворот,

²¹në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

²²то пусть плечо мое отпадет от спины, и рука моя пусть отломится от локтя,

²²supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

²³ибо страшно для меня наказание от Бога: пред величием Его не устоял бы я.

²³Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

²⁴Полагал ли я в золоте опору мою и говорил ли сокровищу: ты – надежда моя?

²⁴Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: "Ti je shpresa ime",

²⁵Радовался ли я, что богатство мое было велико, и что рука моя приобрела много?

²⁵në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

²⁶Смотря на солнце, как оно сияет, и на луну, как она величественно шествует,

²⁶në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

²⁷прельстился ли я в тайне сердца моего, и целовали ли уста мои руку мою?

²⁷edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

²⁸Это также было бы преступление, подлежащее суду, потому что я отрекся бы тогда от Бога Всевышнего.

²⁸Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

²⁹Радовался ли я погибели врага моего и торжествовал ли, когда несчастье постигало его?

²⁹(por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

³⁰Не позволял я устам моим грешить проклятием души его.

³⁰në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: "Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?".

³¹Не говорили ли люди шатра моего: о, если бы мы от мяс его не насытились?

³¹(përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

³²Странник не ночевал на улице; двери мои я отворял прохожему.

³²në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

³³Если бы я скрывал проступки мои, как человек, утаивая в груди моей пороки мои,

³³sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

³⁴то я боялся бы большого общества, и презрение одноплеменников страшило бы меня, и я молчал бы и не выходил бы за двери.

³⁴Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

³⁵О, если бы кто выслушал меня! Вот мое желание, чтобы Вседержитель отвечал мне, и чтобы защитник мой составил запись.

³⁵dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

³⁶Я носил бы ее на плечах моих и возлагал бы ее, как венец;

³⁶do t'i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

³⁷объявил бы ему число шагов моих, сблизился бы с ним, как с князем.

³⁷Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

³⁸Если вопияла на меня земля моя и жаловались на меня борозды ее;

³⁸në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

³⁹если я ел плоды ее без платы и отягощал жизнь земледельцев,

³⁹në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit".

⁴⁰то пусть вместо пшеницы вырастает волчец и вместо ячменя куколь. Слова Иова кончились.

⁴⁰Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.