¹Вот, все это видело око мое, слышало ухо мое и заметило длясебя.

¹‹‹İşte, gözlerim her şeyi gördü,Kulağım duydu, anladı.

²Сколько знаете вы, знаю и я: не ниже я вас.

²Sizin bildiğinizi ben de biliyorum,Sizden aşağı kalmam.

³Но я к Вседержителю хотел бы говорить и желал бы состязаться с Богом.

³Ama ben Her Şeye Gücü Yetenle konuşmak,Davamı Tanrıyla tartışmak istiyorum.

⁴А вы сплетчики лжи; все вы бесполезные врачи.

⁴Sizlerse yalan düzüyorsunuz,Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

⁵О, если бы вы только молчали! это было бы вменено вам в мудрость.

⁵Keşke büsbütün sussanız!Sizin için bilgelik olurdu bu.

⁶Выслушайте же рассуждения мои и вникните в возражение уст моих.

⁶Şimdi davamı dinleyin,Yakınmama kulak verin.

⁷Надлежало ли вам ради Бога говорить неправду и для Него говорить ложь?

⁷Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz?Onun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

⁸Надлежало ли вам быть лицеприятными к Нему и за Бога так препираться?

⁸Onun tarafını mı tutacaksınız?Tanrının davasını mı savunacaksınız?

⁹Хорошо ли будет, когда Он испытает вас? Обманете ли Его, как обманывают человека?

⁹Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur?İnsanları aldattığınız gibi Onu da mı aldatacaksınız?

¹⁰Строго накажет Он вас, хотя вы и скрытно лицемерите.

¹⁰Gizlice Onun tarafını tutarsanız,Kuşkusuz sizi azarlar.

¹¹Неужели величие Его не устрашает вас, и страх Его не нападает на вас?

¹¹Onun görkemi sizi yıldırmaz mı?Dehşeti üzerinize düşmez mi?

¹²Напоминания ваши подобны пеплу; оплоты ваши – оплоты глиняные.

¹²Anlattıklarınız kül kadar değersizdir,Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

¹³Замолчите предо мною, и я буду говорить, что бы ни постигло меня.

¹³‹‹Susun, bırakın ben konuşayım,Başıma ne gelirse gelsin.

¹⁴Для чего мне терзать тело мое зубами моими и душу мою полагать в руку мою?

¹⁴Hayatım tehlikeye girecekse girsin,Canım zora düşecekse düşsün.

¹⁵Вот, Он убивает меня, но я буду надеяться; я желалбы только отстоять пути мои пред лицем Его!

¹⁵Beni öldürecek, umudum kalmadıfç,Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım. bile Ona güvenim sarsılmaz.››

¹⁶И это уже в оправдание мне, потому что лицемер не пойдет пред лице Его!

¹⁶Aslında bu benim kurtuluşum olacak,Çünkü tanrısız bir adam Onun karşısına çıkamaz.

¹⁷Выслушайте внимательно слово мое и объяснение мое ушами вашими.

¹⁷Sözlerimi iyi dinleyin,Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

¹⁸Вот, я завел судебное дело: знаю, что буду прав.

¹⁸İşte davamı hazırladım,Haklı çıkacağımı biliyorum.

¹⁹Кто в состоянии оспорить меня? Ибо я скоро умолкну и испущу дух.

¹⁹Kim suçlayacak beni?Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

²⁰Двух только вещей не делай со мною, и тогда я не буду укрываться от лица Твоего:

²⁰‹‹Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım,O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

²¹удали от меня руку Твою, и ужас Твой да не потрясает меня.

²¹Elini üstümden çekVe dehşetinle beni yıldırma.

²²Тогда зови, и я буду отвечать, или буду говорить я, а Ты отвечай мне.

²²Sonra beni çağır, yanıtlayayım,Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

²³Сколько у меня пороков и грехов? покажи мне беззаконие мое и грех мой.

²³Suçlarım, günahlarım ne kadar?Bana suçumu, günahımı göster.

²⁴Для чего скрываешь лице Твое и считаешь меня врагом Тебе?

²⁴Niçin yüzünü gizliyorsun,Beni düşman gibi görüyorsun? çağrıştırıyor, bu yolla bir söz sanatı yapılmış.

²⁵Не сорванный ли листок Ты сокрушаешь и не сухую ли соломинку преследуешь?

²⁵Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm,Beni mi korkutacaksın?Kuru samanı mı kovalayacaksın?

²⁶Ибо Ты пишешь на меня горькое и вменяешь мне грехи юности моей,

²⁶Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor,Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

²⁷и ставишь в колоду ноги мои и подстерегаешь все стези мои, – гонишься по следам ног моих.

²⁷Ayaklarımı tomruğa vuruyor,Yollarımı gözetliyor,İzimi sürüyorsun.

²⁸А он, как гниль, распадается, как одежда, изъеденная молью.

²⁸‹‹Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey,Güve yemiş giysi gibidir.