1А ныне смеются надо мною младшие меня летами, те, которых отцов я не согласился быпоместить с псами стад моих.
1‹‹Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlarBenimle alay etmekte,Oysa babalarını sürümün köpeklerininYanına koymaya tenezzül etmezdim.
2И сила рук их к чему мне? Над ними уже прошло время.
2Çünkü güçleri tükenmişti,Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
3Бедностью и голодом истощенные, они убегают в степь безводную, мрачную и опустевшую;
3Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler,Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
4щиплют зелень подле кустов, и ягоды можжевельника – хлеб их.
4Çalılıklarda karapazı topluyor,Retem kökü yiyorlardı.
5Из общества изгоняют их, кричат на них, как на воров,
5Toplumdan kovuluyorlardı,İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
6чтобы жили они в рытвинах потоков, в ущельях земли и утесов.
6Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde,Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
7Ревут между кустами, жмутся под терном.
7Çalıların arasında anırır,Çalı altında birbirine sokulurlardı.
8Люди отверженные, люди без имени, отребье земли!
8Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar,Ülkeden kovulmuşlardı.
9Их-то сделался я ныне песнью и пищею разговора их.
9‹‹Şimdiyse destan oldum dillerine,Ağızlarına doladılar beni.
10Они гнушаются мною, удаляются от меня и не удерживаются плевать пред лицем моим.
10Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar,Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
11Так как Он развязал повод мой и поразил меня, то они сбросили с себя узду пред лицем моим.
11Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı içinDizginsiz davranmaya başladılar bana.
12С правого боку встает это исчадие, сбивает меня с ног, направляет гибельные свои пути ко мне.
12Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor,Ayaklarımı kaydırıyor,Bana karşı rampalar kuruyorlar.
13А мою стезю испортили: все успели сделать к моейпогибели, не имея помощника.
13Yolumu kesiyor,Kimseden yardım görmedenBeni yok etmeye çalışıyorlar.
14Они пришли ко мне, как сквозь широкий пролом; с шумом бросились на меня.
14Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor,Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
15Ужасы устремились на меня; как ветер, развеялось величие мое, и счастье мое унеслось, как облако.
15Dehşet çöktü üzerime,Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu,Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
16И ныне изливается душа моя во мне: дни скорби объяли меня.
16‹‹Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.
17Ночью ноют во мне кости мои, и жилы мои не имеютпокоя.
17Geceleri kemiklerim sızlıyor,Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
18С великим трудом снимается с меня одежда моя; края хитона моего жмут меня.
18Tanrının şiddetiÜzerimdeki giysiye dönüştü,Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
19Он бросил меня в грязь, и я стал, как прах и пепел.
19Beni çamura fırlattı,Toza, küle döndüm.
20Я взываю к Тебе, и Ты не внимаешь мне, – стою, а Ты только смотришь на меня.
20‹‹Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun,Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
21Ты сделался жестоким ко мне, крепкою рукою враждуешь против меня.
21Bana acımasız davranıyor,Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
22Ты поднял меня и заставил меня носиться по ветру исокрушаешь меня.
22Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun,Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
23Так, я знаю, что Ты приведешь меня к смерти и в дом собрания всех живущих.
23Biliyorum, beni ölüme,Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
24Верно, Он не прострет руки Своей на дом костей: будут ли они кричатьпри своем разрушении?
24‹‹Kuşkusuz düşenin dostu olmaz,Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
25Не плакал ли я о том, кто был в горе? не скорбела ли душа моя о бедных?
25Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım?Yoksullar için üzülmez miydim?
26Когда я чаял добра, пришло зло; когда ожидал света, пришла тьма.
26Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi,Işık umarken karanlık geldi.
27Мои внутренности кипят и не перестают; встретили меня дни печали.
27İçim kaynıyor, rahatım yok,Önümde acı günler var.
28Я хожу почернелый, но не от солнца; встаю в собрании и кричу.
28Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok,Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
29Я стал братом шакалам и другом страусам.
29Çakallarla kardeş,Baykuşlarla arkadaş oldum.
30Моя кожа почернела на мне, и кости мои обгорели от жара.
30Derim karardı, soyuluyor,Kemiklerim ateşten yanıyor.
31И цитра моя сделалась унылою, и свирель моя – голосом плачевным.
31Lirimin sesi yas feryadına,Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.