¹Príslovia Šalamúna, syna Dávidovho, izraelského kráľa,

¹Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,

²poznať múdrosť a kázeň, porozumieť slovám rozumnosti,

²për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;

³dosiahnuť kázne rozumu, spravedlivosti, súdu a priamosti,

³për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,

⁴dať prostým opatrnosť, mládencovi známosť a dômyselnosť.

⁴për t'u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.

⁵Nech čuje múdry a priberie naučenia, a rozumný tak nadobudne schopnosti spravovať.

⁵I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,

⁶Sú to veci na porozumenie prísloviu a podobenstvu, slovám múdrych a ich záhadným rečiam hlbokým.

⁶për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.

⁷Bázeň Hospodinova je počiatkom známosti; múdrosťou a kázňou pohŕdajú blázni.

⁷Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.

⁸Poslúchaj, môj synu, kázeň svojho otca a neopusti naučenia svojej matky.

⁸Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,

⁹Lebo to bude ľúbezným vencom tvojej hlave a ozdobnou reťazou tvojmu hrdlu.

⁹sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.

¹⁰Môj synu, keby ťa nahovárali hriešnici, neprivoľ!

¹⁰Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,

¹¹Keby ti riekli: Nože poď s nami; nastrojíme krvi úklady; skryjeme sa proti nevinnému bez príčiny;

¹¹në qoftë se thonë: "Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;

¹²pohltíme ich živých ako peklo a bezúhonných ako tých, ktorí sostupujú do jamy;

¹²le t'i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë;

¹³najdeme rôzny majetok drahocenný; naplníme svoje domy korisťou.

¹³ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t'i mbushim shtëpitë tona me plaçka;

¹⁴Vrhni svoj los medzi nami; všetci budeme mať jeden mešec.

¹⁴ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme";

¹⁵Môj synu, nechoď na cestu s nimi; zdrž svoju nohu od ich chodníka!

¹⁵biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,

¹⁶Pretože ich nohy bežia ku zlému, a ponáhľajú sa vyliať krv.

¹⁶sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.

¹⁷Lebo veď nadarmo sa rozprestiera sieť pred očami ktoréhokoľvek okrýdlenca.

¹⁷Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;

¹⁸Ale oni úkladia svojej vlastnej krvi; skrývajú sa proti svojim dušiam.

¹⁸por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.

¹⁹Také sú cesty každého, kto dychtí po zisku; zisk odníma dušu svojho pána.

¹⁹Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.

²⁰Múdrosť volá hlasne vonku; vydáva svoj hlas na uliciach.

²⁰Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;

²¹Volá na hlavných miestach najrušnejších, pri vchodoch do brán, v meste hovorí svoje reči:

²¹ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;

²²Až dokedy, hlúpi, budete milovať hlúposť, a posmievači dokedy budú obľubovať posmech a blázni nenávidieť známosť?

²²"Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t'ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?

²³Obráťte sa k môjmu karhaniu! Hľa, vydám vám zo seba svojho ducha a oznámim vám svoje slová!

²³Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t'ju bëj të njohura fjalët e mia.

²⁴No, preto, že som volala, a odopierali ste; vystierala som svoju ruku, a nebolo nikoho, kto by bol pozoroval ušima;

²⁴Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,

²⁵ale ste pustili naprázdno každú moju radu a môjho karhania ste nechceli,

²⁵përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,

²⁶preto sa i ja budem smiať vo vašom nešťastí; budem sa posmievať, keď prijde to, čoho sa strachujete;

²⁶edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,

²⁷keď prijde to, čoho sa strachujete, jako búrka, a vaše nešťastie sa dovalí jako víchrica, keď prijde na vás súženie a úzkosť.

²⁷kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t'ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.

²⁸Vtedy budú volať na mňa, ale sa neohlásim; budú ma pilne hľadať, skoro za rána, ale ma nenajdú,

²⁸Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.

²⁹zato, že nenávideli známosti a nevyvolili si bázne Hospodinovej;

²⁹Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,

³⁰nechceli mojej rady, ale pohŕdali každým mojím káraním,

³⁰nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.

³¹a tak budú jesť z ovocia svojej cesty a nasýtia sa svojich rád.

³¹Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.

³²Lebo odvrátenie hlupcov ich samých zabije, a vlastná hriešna ubezpečenosť bláznov, tá ich zahubí.

³²Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;

³³Ale ten, kto mňa poslúcha, bude bývať bezpečne a bude mať pokoj od strachu zo zlého.

³³por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe".