1Pieseň na cestu hore do Jeruzalema. K tebe pozdvihujem svoje oči, ó, ty, ktorý tróniš na nebesiach!
1Drejt teje i ngre sytë e mi, drejt teje që je ulur në qiejtë.
2Hľa, jako oči sluhov na ruku ich pánov, ako oči dievky na ruku jej panej, tak hľadia naše oči na Hospodina, našeho Boha, dokiaľ sa nezmiluje nad nami.
2Ja, ashtu si sytë e shërbëtorëve drejtohen te dora e zotërve të tyre dhe sytë e shërbëtores te dora e zonjës së saj, kështu sytë tona drejtohen te Zoti, Perëndia ynë deri sa ai të ketë mëshirë për ne.
3Zmiluj sa nad nami, Hospodine, zmiluj sa nad nami, lebo sme sa hojne nasýtili opovrženia.
3Ki mëshirë për ne, o Zot, ki mëshirë për ne, sepse jemi velur jashtë mase me përçmimin.
4Naša duša sa hojne nasýtila posmechu bezstarostných a opovrženia pyšných.
4Shpirti ynë është velur jashtë mase me talljen e arrogantëve dhe me përçmimin e krenarëve.