¹Vyučujúci žalm od Étana Ezrachitského.

¹Unë do të këndoj përjetë mirësitë e Zotit, me gojën time do t'u shpall besnikërinë tënde të gjitha brezave.

²Na veky budem spievať o rôznej milosti Hospodinovej; od pokolenia do pokolenia budem oznamovať tvoju pravdu svojimi ústami, Pane!

²Sepse kam thënë: "Mirësia jote do të ekzistojë përjetë, ti do të vendosësh besnikërinë tënde në vetë qiejtë".

³Lebo som povedal: Milosť sa bude budovať na veky. A čo do nebies, na nich upevníš svoju pravdu, jako si povedal:

³"Unë kam lidhur një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim, duke thënë:

⁴Učinil som smluvu so svojím vyvoleným; prisahal som Dávidovi, svojmu služobníkovi:

⁴"Do t'i vendos pasardhësit e tu përjetë dhe do të ndërtoj fronin tënd për të gjitha brezat"". (Sela)

⁵Na veky upevním tvoje semä a vybudujem tvoj trón, aby stál od pokolenia do pokolenia. Sélah.

⁵Dhe qiejtë do të kremtojnë mrekullitë e tua, o Zot, dhe besnikërinë tënde në kuvendin e shenjtorëve.

⁶A preto budú nebesia oslavovať tvoj zázrak, Hospodine, ovšem tvoju pravdu v shromaždení svätých.

⁶Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?

⁷Lebo kto na nebi môže sa prirovnať Hospodinovi?! Kto je podobný Hospodinovi medzi synmi silných bohov?!

⁷Perëndisë ia kanë frikën shumë në kuvendin e shenjtorëve, dhe respektohet thellë nga tërë ata që e rrethojnë.

⁸Bôh je náramne strašný v rade svätých a hrozný nad všetkých vôkol neho.

⁸O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.

⁹Hospodine, Bože Zástupov! kto je ako ty, mocný Hospode? A čo jako tvoja pravda, ktorá je vôkol teba?

⁹Ti e sundon tërbimin e detit; kur valët e tij ngrihen, ti i qetëson.

¹⁰Ty panuješ nad dutím mora; keď sa dvíhajú jeho vlny, ty ich krotíš.

¹⁰Ti e ke bërë copë-copë Egjiptin, duke e plagosur për vdekje; me krah të fuqishëm ke shpërndarë armiqtë e tu.

¹¹Ty si rozdrtil Rahaba jako zabitého; ramenom svojej sily si rozptýlil svojich nepriateľov.

¹¹Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.

¹²Tvoje sú nebesia, a ovšem je tvoja i celá zem, okruh sveta a jeho náplň; ty si ich založil.

¹²Ti ke krijuar veriun dhe jugun; Tabori dhe Hermoni lëshojnë britma gëzimi kur dëgjojnë emrin tënd.

¹³Ty si stvoril sever i juh. Tábor a Hermon plesajú v tvojom mene.

¹³Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.

¹⁴Ty máš rameno s hrdinskou silou; mocná je tvoja ruka; vyvýšená je tvoja pravica.

¹⁴Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.

¹⁵Spravedlivosť a súd je postaťou tvojho trónu; milosť a pravda predchádzajú tvoju tvár.

¹⁵Lum ai popull që njeh britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate;

¹⁶Blahoslavený ľud, ktorý ti vie radostne pokrikovať, Hospodine, tí, ktorí chodia vo svetle tvojej tvári!

¹⁶do të ngazëllojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.

¹⁷Plesať budú v tvojom mene každého dňa a vyvýšia sa tvojou spravedlivosťou.

¹⁷Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.

¹⁸Lebo ty si ozdobou ich sily a svojou dobrotivosťou povýšiš náš roh.

¹⁸Sepse mburoja jonë i përket Zotit dhe mbreti ynë të Shenjtit të Izraelit.

¹⁹Lebo náš štít je Hospodinov a Svätého Izraelovho náš kráľ.

¹⁹Ti i fole atëherë në vegim të dashurit tënd dhe the: "Ndihmova një të fuqishëm, përlëvdova një të zgjedhur nga populli.

²⁰Vtedy si hovoril svojim svätým vo videní a riekol si: Položil som pomoc na hrdinského muža; vyvýšil som vybraného z ľudu.

²⁰Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, dhe e vajosa me vajin tim të shenjtë.

²¹Našiel som Dávida, svojho služobníka; pomazal som ho svojím svätým olejom,

²¹Dora ime do ta përkrahë me vendosmëri dhe krahu im do ta forcojë.

²²s ktorým bude stále moja ruka, a ovšem i moje rameno ho bude posilňovať.

²²Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.

²³Neoklame ho nepriateľ, ani ho nebude trápiť syn nešľachetníka.

²³Do të asgjesoj para tij armiqtë e tij dhe do të godas ata që e urrejnë.

²⁴Rozdrtím pred ním jeho protivníkov a tých, ktorí ho nenávidia, porazím.

²⁴Besnikëria ime dhe mirësia ime do të jenë me të, dhe me emrin tim do të bëhet i fuqishëm.

²⁵A moja pravda a moja milosť bude s ním, a v mojom mene sa vyvýši jeho roh.

²⁵Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.

²⁶Položím jeho ruku na more a jeho pravicu na rieky.

²⁶Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: "Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit".

²⁷On volajúc ma povie: Ty si môj Otec, môj silný Bôh a skala môjho spasenia.

²⁷Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.

²⁸A zase ja ho urobím prvorodeným, najvyšším z kráľov zeme.

²⁸Do të përdor mirësi ndaj tij përjetë, dhe besëlidhja ime me të do të mbetet e qëndrueshme.

²⁹Na veky mu zachovám svoju milosť, a moja smluva mu bude stáť verná.

²⁹Do t'i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.

³⁰A učiním to, že jeho semä bude trvať na večnosť a jeho trón ako dní nebies.

³⁰Në rast se bijtë e tij braktisin ligjin tim dhe nuk ecin, sipas urdhërimeve të mia,

³¹Ak by jeho synovia opustili môj zákon a nechodili v mojich súdoch,

³¹në rast se shkelin statutet e mia dhe nuk respektojnë urdhërimet e mia,

³²ak by poškvrnili moje ustanovenia a neostríhali mojich prikázaní,

³²unë do ta dënoj shkeljen e tyre me shufër dhe paudhësinë e tyre me të rrahura,

³³vtedy navštívim ich prestúpenie prútom a údermi ich neprávosť;

³³por nuk do ta heq mirësinë time prej tij dhe nuk do të lë që besnikëria ime të jetë e mangët.

³⁴ale svojej milosti neodnímem od neho ani neoklamem vo svojej pravde.

³⁴Nuk do të shkel besëlidhjen time dhe nuk do t'i ndryshoj fjalët që kanë dalë nga goja ime.

³⁵Nepoškvrním svojej smluvy a toho, čo raz vyšlo cez moje rty, nezmením.

³⁵Jam betuar një herë për shenjtërinë time dhe nuk do ta gënjej Davidin;

³⁶Raz som prisahal na svoju svätosť, že neoklamem Dávida.

³⁶pasardhësit e tij do të jenë përjetë dhe froni i tij do të jetë si dielli para meje,

³⁷Jeho semeno bude trvať na veky a jeho trón predo mnou jako slnce.

³⁷do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik". (Sela)

³⁸Jako mesiac bude pevne stáť na veky a jako svedok na oblohe verný. Sélah.

³⁸Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.

³⁹Ale ty si ho zavrhol a opovrhol si ním a rozhneval si sa na svojho pomazaného.

³⁹Ti ke përçmuar besëlidhjen e lidhur me shërbëtorin tënd dhe ke përdhosur kurorën e tij, duke bërë që të bjerë për tokë.

⁴⁰Zavrhol si smluvu so svojím služobníkom; poškvrnil si jeho korunu hodiac ju na zem.

⁴⁰Ke shembur gjithë mbrojtjet e tij dhe i ke katandisur në gërmadha kalatë e tij.

⁴¹Rozboril si všetky jeho ohrady; jeho pevnosti si obrátil na rumy.

⁴¹Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.

⁴²Olupujú ho všetci, ktorí idú tade cestou; je potupou svojim súsedom.

⁴²Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.

⁴³Vyvýšil si pravicu jeho protivníkov; dal si to, aby sa radovali všetci jeho nepriatelia.

⁴³Ke prishur tehun e shpatës së tij dhe nuk e ke ndihmuar në betejë.

⁴⁴Áno, odvrátil si ostrie jeho meča a nedal si mu obstáť v boji.

⁴⁴I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.

⁴⁵Učinil si prietrž jeho lesku a jeho trón si vrhol na zem.

⁴⁵Ke shkurtuar ditët e rinisë së tij dhe e ke mbuluar me turp. (Sela)

⁴⁶Ukrátil si dni jeho mladosti; odial si ho hanbou. Sélah.

⁴⁶Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?

⁴⁷Až do kedy, Hospodine? Či sa len na veky budeš skrývať? Či navždy bude horieť tvoja prchlivosť ako oheň?

⁴⁷Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?

⁴⁸Rozpomeň sa na mňa! Lebo veď čože je ľudský vek?! Na ktorú márnosť si stvoril všetkých synov človeka?

⁴⁸Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela)

⁴⁹Kde ktorý človek by žil a neuvidel smrti, ktorý by vytrhol svoju dušu z ruky šeola?! Sélah.

⁴⁹Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?

⁵⁰Kde je tvoja drievna rôzna milosť, Pane, ktorú si prisahal Dávidovi vo svojej pravde?

⁵⁰Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,

⁵¹Rozpomeň sa, Pane, na potupu svojich služobníkov, ktorú nosím vo svojom lone od všetkých veľkých národov,

⁵¹me të cilën armiqtë e tu kanë fyer, o Zot, me të cilën kanë fyer hapat e të vajosurit tënd.

⁵²ako potupujú tvoji nepriatelia, Hospodine, ako potupujú šľapaje tvojho pomazaného.

⁵²I bekuar qoftë Zoti përjetë. Amen, po, amen!

⁵³Nech je požehnaný Hospodin na veky. Ameň, ameň.