¹In Job odgovori in reče:

¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

²Tudi danes še je kljubovalen odgovor moj; udarec moj je težji nego zdihovanje moje.

²Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.

³O da bi vedel, kje Ga morem najti, da bi prišel prav do Njegovega stola!

³Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.

⁴Razložil bi pravdo svojo pred Njim, usta svoja bi napolnil z dokazi.

⁴Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.

⁵Hotel bi znati besede, ki mi jih odgovori, in poslušati, kar mi poreče.

⁵Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.

⁶Ali bi se prepiral z menoj v veliki moči svoji? Ne; On bi samo pazil name.

⁶¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.

⁷Tedaj bi se jaz poštenjak pravdal ž njim, in za večno bi se rešil sodnika svojega.

⁷Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.

⁸Glej pa, če grem proti vzhodu, tam ga ni, in proti zahodu, ga ne zasledim;

⁸He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:

⁹če proti severu, ko vrši delo, ga ne zagledam, zavije se proti jugu, in ga ne vidim.

⁹Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.

¹⁰Kajti On pozna pot, katere se držim; ko bi me preizkušal, bi se izkazal kakor zlato.

¹⁰Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.

¹¹Koraka njegovega se je trdno držala noga moja, na pot njegovo sem pazil in nisem stopil ž nje;

¹¹Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.

¹²od zapovedi njegovih usten se nisem umaknil; bolj nego lastno postavo sem hranil ust njegovih besede.

¹²Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.

¹³Ali on si je vedno enak, in kdo ga more odvrniti od njegovih misli? Česar želi duša njegova, to stori.

¹³Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.

¹⁴Kajti on dopolni, kar je določeno zame; in takih reči je veliko pri njem.

¹⁴El pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como estas hay en él.

¹⁵Zato se strašim pred njegovim obličjem; ko to premišljam, se ga bojim.

¹⁵Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.

¹⁶Ker Bog mogočni mi je preplašil srce in Vsegamogočni me je prestrašil.Kajti nisem poginil od temine, tudi ne, ker mi je mrak zakril obraz.

¹⁶Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.

¹⁷Kajti nisem poginil od temine, tudi ne, ker mi je mrak zakril obraz.

¹⁷¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?