¹Munhu akazvarwa nomukadzi anamazuva mashoma, azere nokutambudzika.

¹‹‹İnsanı kadın doğurur,Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.

²Anobuda seruva, ndokusvava; Anotizawo somumvuri, haagari.

²Çiçek gibi açıp solar,Gölge gibi gelip geçer.

³Ko munotarira munhu akadai nameso enyu, Muchinditonga here?

³Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun,Yargılamak için önüne çağırıyorsun?

⁴Ndianiko angabudisa chinhu chakanaka pane chakaipa? Hakuna.

⁴Kim temizi kirliden çıkarabilir?Hiç kimse!

⁵Mazuva ake zvaakatarwa, mwedzi yake yakaverengwa nemi, Makamutarira miganho yaasingatenderwi kudarika;

⁵Madem insanın günleri belirlenmiş,Aylarının sayısı saptanmış,Sınır koymuşsun, öteye geçemez;

⁶Regai kumucherekedza, azorore, Kusvikira apedza zuva rake somubatiri.

⁶Gözünü ondan ayır da,Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.

⁷nekuti kana muti uchinge watemwa, kune tariro kuti uchabudazve, Uye kuti davi rawo nyoro haringaperi.

⁷‹‹Oysa bir ağaç için umut vardır,Kesilse, yeniden sürgün verir,Eksilmez filizleri.

⁸Kunyange mudzi wawo ukakwegurira muvhu, Nehunde yawo ikafa pasi;

⁸Kökü yerde kocasa,Kütüğü toprakta ölse bile,

⁹Kunyange zvakadaro uchabukira kana wanzwa kunhuhwira kwemvura, Ndokubudisa matavi somuti muduku.

⁹Su kokusu alır almaz filizlenir,Bir fidan gibi dal budak salar.

¹⁰Asi munhu anofa, akaparara hake; Zvirokwazvo munhu anorega kufema, zvino aripiko?

¹⁰İnsan ise ölüp yok olur,Son soluğunu verir ve her şey biter.

¹¹Mvura inopera pagungwa, Uye rwizi runopera nokupwa;

¹¹Suyu akıp giden gölYa da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,

¹²Saizvozvo munhu anovata pasi, akasamukazve; Havazomukizve kusvikira denga rapera, Havangamutswi pahope dzavo.

¹²İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz,Gökler yok oluncaya dek uyanmaz,Uyandırılmaz.

¹³Dai muchindivanza henyu paSheori, Muchindichengeta pakavanda, kusvikira hasha dzenyu dzapfuura, Munditemere nguva yakatarwa, yamungandirangarira nayo.

¹³‹‹Keşke beni ölüler diyarına gizlesen,Öfken geçinceye dek saklasan,Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.

¹⁴Kana munhu achinge afa, angararamazve here? Ndaimira hangu mazuva ose okutambudzika kwangu, Kusvikira kusunungurwa kwangu kuchisvika.

¹⁴İnsan ölür de dirilir mi?Başka biri nöbetimi devralıncaya dekSavaş boyunca umutla beklerdim.

¹⁵Maizodana, ini ndikakupindurai; Maishuva basa ramaoko enyu.

¹⁵Sen çağırırdın, ben yanıtlardım,Ellerinle yaptığın yaratığı özlerdin.

¹⁶Asi zvino munoverenga nhambwe dzangu;

¹⁶O zaman adımlarımı sayar,Günahımın hesabını tutmazdın.

¹⁷Kudarika kwangu kwakasungirwa muhombodo, Munosunga zvakaipa zvangu.

¹⁷İsyanımı torbaya koyup mühürler,Suçumu örterdin.

¹⁸Gomo kana richiwa zvirokwazvo rinopfupfunyuka, Uye dombo rinobviswa panzvimbo yaro;

¹⁸‹‹Ama dağın yıkılıp çöktüğü,Kayanın yerinden taşındığı,

¹⁹Mvura inochera mabwe; Kuyerera kwayo kunokukura guruva renyika;. imwi munoparadza tariro yomunhu.

¹⁹Suyun taşı aşındırdığı,Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi,İnsanın umudunu yok ediyorsun.

²⁰Munomukunda nokusingaperi, iye akapfuura hake; Munoshandura chiso chake, ndokumudzinga.

²⁰Onu hep yenersin, yok olup gider,Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.

²¹Vana vake vanokudzwa iye asingazvizivi; Vanoderedzwa, asi iye haaoni vachiitirwa izvozvo.

²¹Oğulları saygı görür, onun haberi olmaz,Aşağılanırlar, anlamaz.

²²Asi kana ari iye, nyama yake inorwadziwa, Mweya wake unochema mukati make.

²²Ancak kendi canının acısını duyar,Yalnız kendisi için yas tutar.››