¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

¹ایوب جواب داد:

²Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.

²«من هنوز هم از خدا شکایت دارم و پیش او ناله می کنم، اما با اینهم او از آزار من دست بردار نیست.

³Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.

³ای کاش، می دانستم که خدا را در کجا می توانم بیابم تا پیش تخت او می رفتم.

⁴Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.

⁴دعوای خود را به پیشگاه او عرضه می کردم و دلایل خود را به او می گفتم.

⁵Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.

⁵آنگاه می دانستم که به من چه جواب می دهد و چه می گوید.

⁶¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.

⁶آیا از قدرت و عظمت خود علیه من کار می گیرد؟ نه، یقین دارم که به سخنان من گوش می دهد.

⁷Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.

⁷چون من شخص راستکاری هستم، می توانم با او گفتگو کنم و او که داور من است، برای همیشه تبرئه ام می کند.

⁸He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:

⁸اما وقتی به شرق می روم، او آنجا نیست و به جستجوی او به غرب می روم او را نمی یابم.

⁹Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.

⁹آثار دست قدرت او را در شمال و جنوب می بینم، اما خودش دیده نمی شود.

¹⁰Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.

¹⁰او هر قدمی که بر می دارم، می بیند و وقتیکه مرا آزمایش کند، مثل طلای ناب بیرون می آیم.

¹¹Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.

¹¹من وفادارانه طریق او را دنبال نموده و از راه او انحراف نکرده ام.

¹²Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.

¹²اوامر او را بجا آورده و کلام او را چون گنجی در دل خود نگهداشته ام.

¹³Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.

¹³خدا تغییر نمی پذیرد و هیچ کس نمی تواند او را از اراده اش باز دارد.

¹⁴El pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como estas hay en él.

¹⁴او نقشه ای را که برای من کشیده است، عملی می سازد و این تنها یکی از نقشه های او است.

¹⁵Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.

¹⁵وقتی به این چیزها می اندیشم، از حضور او وحشت می کنم.

¹⁶Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.

¹⁶خدای قادر مطلق جرأت مرا سلب کرده و مرا هراسان ساخته استو با تاریکی ترسناک و ظلمت غلیظ مرا پوشانده است.

¹⁷¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?

¹⁷و با تاریکی ترسناک و ظلمت غلیظ مرا پوشانده است.