¹Y CESARON estos tres varones de responder á Job, por cuanto él era justo en sus ojos.

¹آن سه دوست ایوب دیگر جوابی نداشتند که به او بدهند، زیرا خودش می دانست که گناهی ندارد.

²Entonces Eliú hijo de Barachêl, Bucita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job: enojóse con furor, por cuanto justificaba su vida más que á Dios.

²آنگاه شخصی به نام الیهو، پسر بَرَکئیلِ بوزی، از قبیلۀ رام، که در آنجا حاضر بود قهر شد، زیرا که ایوب خود را بیگناه می دانست و خدا را ملامت می کرد.

³Enojóse asimismo con furor contra sus tres amigos, porque no hallaban qué responder, aunque habían condenado á Job.

³او همچنین بر آن سه دوست ایوب خشمگین بود، زیرا آن ها جواب درستی نیافتند که ایوب را قانع ساخته متوجه سهو و خطایش کنند.

⁴Y Eliú había esperado á Job en la disputa, porque eran más viejos de días que él.

⁴الیهو صبر کرد و به ایوب جوابی نداد، چونکه دیگران از او بزرگتر بودند.

⁵Empero viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquelllos tres varones, su furor se encendió.

⁵ولی وقتی دید که آن ها خاموش ماندند، قهر شد.

⁶Y respondió Eliú hijo de Barachêl, Buzita, y dijo: Yo soy menor de días y vosotros viejos; He tenido por tanto miedo, y temido declararos mi opinión.

⁶پس الیهو، پسر بَرَکئیلِ بوزی، رشتۀ سخن را به دست گرفته گفت: «چون من در سن و سال جوانتر از شما هستم، بنابران، ترسیدم که اظهار عقیده کنم.

⁷Yo decía: Los días hablarán, Y la muchedumbre de años declarará sabiduría.

⁷به خود گفتم که چون اینها بزرگترند و تجربه و دانش آن ها بیشتر است، باید آموزگار حکمت باشند.

⁸Ciertamente espíritu hay en el hombre, E inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.

⁸لیکن در واقع روحی که در انسان است و نَفَس خدای قادر مطلق به انسان حکمت می بخشد

⁹No los grandes son los sabios, Ni los viejos entienden el derecho.

⁹و داشتن حکمت مربوط به سن و سال نیست.

¹⁰Por tanto yo dije: Escuchadme; Declararé yo también mi sabiduría.

¹⁰پس حالا به من گوش بدهید تا نظریۀ خود را برای شما بیان کنم.

¹¹He aquí yo he esperado á vuestras razones, He escuchado vuestros argumentos, En tanto que buscabais palabras.

¹¹من صبر کردم و بدقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، اما هیچ کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده ای به ایوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

¹²Os he pues prestado atención, Y he aquí que no hay de vosotros quien redarguya á Job, Y responda á sus razones.

¹²بدانید که حکمت انسان نمی تواند کسی را ملزم یا تبرئه کند؛ تنها خدا می تواند که گناهکار را بخاطر گناهش مقصر بداند.

¹³Porque no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría: Lanzólo Dios, no el hombre.

¹³ایوب با شما صحبت می کرد نه با من. اگر مخاطب او من می بودم، طور دیگری به او جواب می دادم.

¹⁴Ahora bien, Job no enderezó á mí sus palabras, Ni yo le responderé con vuestras razones.

¹⁴شما دیگر جرأت ندارید که جوابی بدهید یا حرفی بزنید.

¹⁵Espantáronse, no respondieron más; Fuéronseles los razonamientos.

¹⁵و بخاطری که شما سکوت کرده اید، من نمی توانم خاموش بنشینم و چیزی نگویم.

¹⁶Yo pues he esperado, porque no hablaban, Antes pararon, y no respondieron más.

¹⁶من می خواهم حرف خود را بزنم و عقیدۀ خود را بیان کنم،

¹⁷Por eso yo también responderé mi parte, También yo declararé mi juicio.

¹⁷زیرا حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی توانم صبر کنم.

¹⁸Porque lleno estoy de palabras, Y el espíritu de mi vientre me constriñe.

¹⁸دل من مثل مَشک شراب پُر و نزدیک به کفیدن است.

¹⁹De cierto mi vientre está como el vino que no tiene respiradero, Y se rompe como odres nuevos.

¹⁹تا حرف نزنم آرام نمی گیرم، پس باید لب به سخن بگشایم.

²⁰Hablaré pues y respiraré; Abriré mis labios, y responderé.

²⁰من از کسی طرفداری نمی کنم و از روی چاپلوسی حرف نمی زنم،زیرا اگر تملق و چاپلوسی کنم، خالقم به حیات من خاتمه می دهد.

²¹No haré ahora acepción de personas, Ni usaré con hombre de lisonjeros títulos.

²¹زیرا اگر تملق و چاپلوسی کنم، خالقم به حیات من خاتمه می دهد.

²²Porque no sé hablar lisonjas: De otra manera en breve mi Hacedor me consuma.