¹ADEMAS respondió Eliú, y dijo:

¹الیهو به سخنان خود ادامه داده گفت:

²Oid, sabios, mis palabras; Y vosotros, doctos, estadme atentos.

²«ای مردان دانا، به سخنان من گوش بدهید و ای عاقلان بشنوید!

³Porque el oído prueba las palabras, Como el paladar gusta para comer.

³همانطوریکه مزۀ غذا با زبان احساس می شود، گوش هم سخنان را تشخیص می دهد.

⁴Escojamos para nosotros el juicio, Conozcamos entre nosotros cuál sea lo bueno;

⁴پس ما باید آنچه را که درست است انتخاب کنیم و چیزهای خوب را اختیار نمائیم.

⁵Porque Job ha dicho: Yo soy justo, Y Dios me ha quitado mi derecho.

⁵ایوب گفت: «من بیگناه هستم و خدا مرا از حق من محروم کرده است.

⁶¿He de mentir yo contra mi razón? Mi saeta es gravosa sin haber yo prevaricado.

⁶باوجودیکه تقصیری ندارم، اما خدا مرا دروغگو می شمارد. گرچه خطائی از من سر نزده است، ولی زخمهای علاج ناپذیر در بدن خود دارم.»

⁷¿Qué hombre hay como Job, Que bebe el escarnio como agua?

⁷آیا کسی را دیده اید که مثل ایوب سخنان تمسخرآمیز بزند؟

⁸Y va en compañía con los que obran iniquidad, Y anda con los hombres maliciosos.

⁸او همنشین مردم شریر است و با اشخاص بد سر و کار دارد.

⁹Porque ha dicho: De nada servirá al hombre El conformar su voluntad con Dios.

⁹او می گوید: «چه فایده که انسان رضامندی خدا را حاصل کند؟»

¹⁰Por tanto, varones de seso, oidme; Lejos esté de Dios la impiedad, Y del Omnipotente la iniquidad.

¹⁰ای کسانی که دارای عقل و شعور هستید سخنان مرا بشنوید. خدای قادر مطلق هرگز ظلم و بدی نمی کند.

¹¹Porque él pagará al hombre según su obra, Y él le hará hallar conforme á su camino.

¹¹او هر کسی را مطابق اعمالش مکافات می دهد و هر انسان را طوریکه سزاوار است، مجازات می کند.

¹²Sí, por cierto, Dios no hará injusticia, Y el Omnipotente no pervertirá el derecho.

¹²خدای قادر مطلق بدی را نمی پسندد و بی عدالتی نمی کند.

¹³¿Quién visitó por él la tierra? ¿Y quién puso en orden todo el mundo?

¹³اختیار تمام دنیا در دست او است و با قدرت خود جهان را اداره می کند.

¹⁴Si él pusiese sobre el hombre su corazón, Y recogiese así su espíritu y su aliento,

¹⁴اگر خدا اراده کند و روح و نَفَس خود را از انسان پس بگیرد،

¹⁵Toda carne perecería juntamente, Y el hombre se tornaría en polvo.

¹⁵همۀ انسانها هلاک می شوند و به خاک بر می گردند.

¹⁶Si pues hay en ti entendimiento, oye esto: Escucha la voz de mis palabras.

¹⁶اگر شعور دارید گوش کنید که من چه می گویم.

¹⁷¿Enseñorearáse el que aborrece juicio? ¿Y condenarás tú al que es tan justo?

¹⁷آیا کسی که از عدالت نفرت دارد، حکمرانی کرده می تواند؟ آیا می خواهی خدای عادل را محکوم کنی؟

¹⁸¿Hase de decir al rey: Perverso; Y á los príncipes: Impíos?

¹⁸خدا پادشاهان و حاکمان را که اگر بدکار و شریر باشند، محکوم می سازد.

¹⁹¿Cuánto menos á aquel que no hace acepción de personas de príncipes, Ni el rico es de él más respetado que el pobre? Porque todos son obras de sus manos.

¹⁹او از فرمانروایان طرفداری نمی کند و ثروتمندان را بر فقرا ترجیح نمی دهد، زیرا همگی را دست قدرت او خلق کرده است.

²⁰En un momento morirán, y á media noche Se alborotarán los pueblos, y pasarán, Y sin mano será quitado el poderoso.

²⁰انسان ناگهان نیمۀ شب می میرد و خدا در یک لحظه جان انسان را می گیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را به دیار نیستی می فرستد.

²¹Porque sus ojos están sobre los caminos del hombre, Y ve todos sus pasos.

²¹چشمان تیزبین او همه کارهای بشر را می بیند و هر قدم او را زیر نظر دارد.

²²No hay tinieblas ni sombra de muerte Donde se encubran los que obran maldad.

²²هیچ ظلمت و تاریکی نمی تواند اشخاص بدکار را از نظر خدا پنهان کند.

²³No carga pues él al hombre más de lo justo, Para que vaya con Dios á juicio.

²³خدا لزومی ندارد که برای داوری انسان وقتی را تعیین کند.

²⁴El quebrantará á los fuertes sin pesquisa, Y hará estar otros en su lugar.

²⁴او زورمندان را بدون تحقیق از بین می برد و دیگران را جانشین آن ها می سازد.

²⁵Por tanto él hará notorias las obras de ellos, Cuando los trastornará en la noche, y serán quebrantados.

²⁵زیرا او از تمام اعمال شان آگاه است و شبانگاه آن ها را سرنگون می کند.

²⁶Como á malos los herirá En lugar donde sean vistos:

²⁶آن ها را در حضور همۀ مردم بخاطر کارهای بد شان مجازات می کند.

²⁷Por cuanto así se apartaron de él, Y no consideraron todos sus caminos;

²⁷زیرا که آن ها از راه خدا منحرف شده اند و از احکام او پیروی نمی کنند.

²⁸Haciendo venir delante de él el clamor del pobre, Y que oiga el clamor de los necesitados.

²⁸آن ها چنان ظلمی در حق مردم مسکین و فقیر نمودند که خدا فریاد شان را شنید.

²⁹Y si él diere reposo, ¿quién inquietará? Si escondiere el rostro, ¿quién lo mirará? Esto sobre una nación, y lo mismo sobre un hombre;

²⁹اگر خدا نخواهد به کمک آن ها برسد، چه کسی می تواند از او ایراد بگیرد؟ اما او این کار را نمی کند، زیرا در آن صورت انسانها همگی ـ خواه یک فرد باشد یا یک ملت ـ عاجز می مانند.

³⁰Haciendo que no reine el hombre hipócrita Para vejaciones del pueblo.

³⁰خدا اجازه نمی دهد که بدکاران بر مردم حکمرانی کنند و بر آن ها ظلم نمایند.

³¹De seguro conviene se diga á Dios: Llevado he ya castigo, no más ofenderé:

³¹ایوب، تو باید به گناهان خود در حضور خدا اعتراف نمائی و وعده بدهی که دیگر گناه نکنی.

³²Enséñame tú lo que yo no veo: Que si hice mal, no lo haré más.

³²از خدا بخواه که گناهانت را به تو نشان بدهد و باید از کارهای بدی که کرده ای، دست بکشی.

³³¿Ha de ser eso según tu mente? El te retribuirá, ora rehuses, Ora aceptes, y no yo: Di si no, lo que tú sabes.

³³تو با کارهای خدا مخالفت می کنی و بازهم انتظار داری که او آنچه را که می خواهی برایت انجام بدهد. حالا خودت تصمیم بگیر نه من، و بگو که چه فکر می کنی.

³⁴Los hombres de seso dirán conmigo, Y el hombre sabio me oirá:

³⁴کسیکه عاقل است و شعور دارد و حرف مرا می شنود، تصدیق می کند

³⁵Que Job no habla con sabiduría, Y que sus palabras no son con entendimiento.

³⁵که سخنان تو همه احمقانه اند و معنی ندارند.

³⁶Deseo yo que Job sea probado ampliamente, A causa de sus respuestas por los hombres inicuos.

³⁶تو مثل اشخاص شریر حرف می زنی و باید جزا ببینی.تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»

³⁷Porque á su pecado añadió impiedad: Bate las manos entre nosotros, Y contra Dios multiplica sus palabras.

³⁷تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»