¹ALELUYA. Alabad á Jehová, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.

¹هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! خداوند را سپاس گوئید زیرا که او نیکوست و رحمتش تا به ابد.

²¿Quién expresará las valentías de Jehová? ¿Quién contará sus alabanzas?

²کیست که بتواند کارهای بزرگ خداوند را بیان کند و ستایش او را آنطوری که شایسته است بشنواند؟

³Dichosos los que guardan juicio, Los que hacen justicia en todo tiempo.

³خوشا به حال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آنکه عدالت را در همۀ وقت به عمل آورد.

⁴Acuérdate de mí, oh Jehová, según tu benevolencia para con tu pueblo: Visítame con tu salud;

⁴ای خداوند به رضامندی ای که با قوم برگزیدۀ خود می داری، مرا یاد کن و به نجات خود از من تفقد نما.

⁵Para que yo vea el bien de tus escogidos, Para que me goce en la alegría de tu gente, Y me gloríe con tu heredad.

⁵تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم، در خوشی قوم برگزیدۀ تو حصه بگیرم و با میراث تو فخر نمایم.

⁶Pecamos con nuestros padres, Hicimos iniquidad, hicimos impiedad.

⁶ما و پدران ما گناه نموده ایم و خطا کرده، شرارت ورزیده ایم.

⁷Nuestros padres en Egipto no entendieron tus maravillas; No se acordaron de la muchedumbre de tus misericordias; Sino que se rebelaron junto á la mar, en el mar Bermejo.

⁷پدران ما معجزات تو را در مصر درک نکردند و رحمت های زیاد تو را به یاد نیاوردند، بلکه در جوار آب یعنی ساحل بحیرۀ احمر فتنه انگیختند.

⁸Salvólos empero por amor de su nombre, Para hacer notoria su fortaleza.

⁸با آنهم به خاطر نام خود و برای اینکه قدرت عظیم خود را ظاهر سازد، آن ها را نجات داد.

⁹Y reprendió al mar Bermejo, y secólo; E hízoles ir por el abismo, como por un desierto.

⁹به فرمان او بحیرۀ احمر خشک گردید و قوم برگزیدۀ خود را از اعماق بحر، گویی از بین صحرا عبور داد.

¹⁰Y salvólos de mano del enemigo, Y rescatólos de mano del adversario.

¹⁰آن ها را از دست دشمنان نجات داد و از دست بدخواهان رهایی بخشید.

¹¹Y cubrieron las aguas á sus enemigos: No quedó uno de ellos.

¹¹آب دشمنان ایشان را طوری پوشانید که حتی یکی از آن ها هم باقی نماند.

¹²Entonces creyeron á sus palabras, Y cantaron su alabanza.

¹²آنگاه به کلام او ایمان آوردند و سرود حمد او را سرائیدند.

¹³Apresuráronse, olvidáronse de sus obras; No esperaron en su consejo.

¹³اما اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت او را انتظار نکشیدند.

¹⁴Y desearon con ansia en el desierto; Y tentaron á Dios en la soledad.

¹⁴بلکه در آن بیابان به شهوت پرستی پرداختند و در دشت خدا را آزمایش کردند.

¹⁵Y él les dió lo que pidieron; Mas envió flaqueza en sus almas.

¹⁵پس خواست دل شان را بجا آورد، لیکن جان شان را به مرض مهلکی مبتلا ساخت.

¹⁶Tomaron después celo contra Moisés en el campo, Y contra Aarón el santo de Jehová.

¹⁶در بیابان به موسی و به هارون، تقدیس شدۀ خداوند، حسد بردند.

¹⁷Abrióse la tierra, y tragó á Dathán, Y cubrió la compañía de Abiram.

¹⁷آنگاه زمین چاک شد و داتان را در خود فرو برد و همچنین ابیرام و خانوادۀ او را پوشانید.

¹⁸Y encendióse el fuego en su junta; La llama quemó los impíos.

¹⁸بعد آتشی در بین شان افروخته شد و شعلۀ آتش شریران را سوزانید.

¹⁹Hicieron becerro en Horeb, Y encorváronse á un vaciadizo.

¹⁹در حوریب گوساله ای ساختند و آن بت ریخته شده را پرستش کردند.

²⁰Así trocaron su gloria Por la imagen de un buey que come hierba.

²⁰تمثال یک گاو علف خور را بر خدای پُر جلال خویش ترجیح دادند.

²¹Olvidaron al Dios de su salud, Que había hecho grandezas en Egipto;

²¹خدای نجات دهندۀ خود را که کارهای عظیمی را در مصر کرده بود، از یاد بردند.

²²Maravillas en la tierra de Châm, Cosas formidables sobre el mar Bermejo.

²²معجزات او را در سرزمین حام و کارهای هولناک او را در بحیرۀ احمر، همه را فراموش کردند.

²³Y trató de destruirlos, A no haberse puesto Moisés su escogido al portillo delante de él, A fin de apartar su ira, para que no los destruyese.

²³آنگاه خواست ایشان را هلاک کند، اما برگزیدۀ او موسی به شفاعت آن ها برخاست و غضب خدا را فرو نشاند که آن ها هلاک نسازد.

²⁴Empero aborrecieron la tierra deseable: No creyeron á su palabra;

²⁴آن ها سرزمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی اعتماد نکردند.

²⁵Antes murmuraron en sus tiendas, Y no oyeron la voz de Jehová.

²⁵در خیمه های خود لب به شکایت گشودند و به آواز خداوند گوش ندادند.

²⁶Por lo que alzó su mano á ellos, En orden á postrarlos en el desierto,

²⁶پس دست خود را بر ضد آن ها برافراشت که ایشان را در آن بیابان از بین ببرد

²⁷Y humillar su simiente entre las gentes, Y esparcirlos por las tierras.

²⁷و اولادۀ شان را در میان امت ها بیندازد و ایشان را در کشورهای بیگانه پراگنده سازد.

²⁸Allegáronse asimismo á Baalpeor, Y comieron los sacrificios de los muertos.

²⁸سپس به بتِ بعل فغور پیوستند و قربانی های تقدیم شده به بتها را خوردند.

²⁹Y ensañaron á Dios con sus obras, Y desarrollóse la mortandad en ellos.

²⁹با این اعمال خود خداوند را به خشم آوردند و به مرض کشنده ای گرفتار گردیدند.

³⁰Entonces se levantó Phinees, é hizo juicio; Y se detuvo la plaga.

³⁰آنگاه فینِحاس برخاست و داوری نمود و مرض کشنده از بین برداشته شد.

³¹Y fuéle contado á justicia De generación en generación para siempre.

³¹این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلاً بعد نسل تا ابدالآباد.

³²También le irritaron en las aguas de Meriba: E hizo mal á Moisés por causa de ellos;

³²خداوند را نزد آب های مریبه غضبناک ساختند. موسی هم به خاطر آن ها آزار دید

³³Porque hicieron se rebelase su espíritu, Como lo expresó con sus labios.

³³و چنان روح او را تلخ ساختند که لب به ناسزا گفتن گشود.

³⁴No destruyeron los pueblos Que Jehová les dijo;

³⁴ایشان آن قوم های را که خداوند امر فرموده بود از بین نبردند،

³⁵Antes se mezclaron con las gentes, Y aprendieron sus obras.

³⁵بلکه با آن ها رابطۀ دوستی برقرار کردند و اعمال بت پرستان را آموختند.

³⁶Y sirvieron á sus ídolos; Los cuales les fueron por ruina.

³⁶بتهای شانرا پرستیدند و با این کار برای خود دام گذاشتند.

³⁷Y sacrificaron sus hijos y sus hijas á los demonios;

³⁷پسران و دختران خود را برای ارواح پلید قربانی نمودند.

³⁸Y derramaron la sangre inocente, la sangre de sus hijos y de sus hijas, Que sacrificaron á los ídolos de Canaán: Y la tierra fué contaminada con sangre.

³⁸خون بیگناهان یعنی خون پسران و دختران خود را ریختند و آنرا برای بتهای کنعان قربانی کردند. آن سرزمین از خون آلوده گردید.

³⁹Contamináronse así con sus obras, Y fornicaron con sus hechos.

³⁹آن ها به خاطر اعمال خود نجس شدند و بت پرستی آن ها در نظر خداوند حکم زنا را داشت.

⁴⁰Encendióse por tanto el furor de Jehová sobre su pueblo, Y abominó su heredad:

⁴⁰آنگاه خشم خداوند بر قوم برگزیده اش افروخته شد و او از آن ها بیزار گردید.

⁴¹Y entrególos en poder de las gentes, Y enseñoreáronse de ellos los que los aborrecían.

⁴¹پس ایشان را به دست امت ها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر آن ها حکمرانی کنند.

⁴²Y sus enemigos los oprimieron, Y fueron quebrantados debajo de su mano.

⁴²دشمنان شان بر آن ها ظلم کردند و آن ها را زیر دست خود خوار و ذلیل ساختند.

⁴³Muchas veces los libró; Mas ellos se rebelaron á su consejo, Y fueron humillados por su maldad.

⁴³خداوند بارها قوم برگزیدۀ خود را نجات داد، اما آن ها هر بار در برابر او فتنه برانگیختند و به خاطر گناه خویش خوار و ذلیل گردیدند.

⁴⁴El con todo, miraba cuando estaban en angustia, Y oía su clamor:

⁴⁴با وجود این، وقتی که فریاد ایشان را شنید، به درماندگی آن ها توجه کرد.

⁴⁵Y acordábase de su pacto con ellos, Y arrepentíase conforme á la muchedumbre de sus miseraciones.

⁴⁵به خاطر ایشان، پیمان خود را بیاد آورد و به سبب رحمت بی پایان خود، آن ها را مجازات نکرد

⁴⁶Hizo asimismo tuviesen de ellos misericordia todos los que los tenían cautivos.

⁴⁶و دل اسیرکنندگان ایشان را به رحم آورد.

⁴⁷Sálvanos, Jehová Dios nuestro, Y júntanos de entre las gentes, Para que loemos tu santo nombre, Para que nos gloriemos en tus alabanzas.

⁴⁷ای خداوند، خدای ما، ما را نجات ده! ما را از میان ممالک بیگانه جمع کن، تا نام مقدس تو را حمد گوئیم و ستایش تو افتخار ما باشد.خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! و تمام قوم بگویند: «آمین!» هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

⁴⁸Bendito Jehová Dios de Israel, Desde el siglo y hasta el siglo: Y diga todo el pueblo, Amén. Aleluya.

⁴⁸خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! و تمام قوم بگویند: «آمین!» هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!