¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

¹Kaj Ijob respondis kaj diris:

²Ciertamente que vosotros sois el pueblo; Y con vosotros morirá la sabiduría.

²Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la sagxo.

³También tengo yo seso como vosotros; No soy yo menos que vosotros: ¿Y quién habrá que no pueda decir otro tanto?

³Mi ankaux havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

⁴Yo soy uno de quien su amigo se mofa, Que invoca á Dios, y él le responde: Con todo, el justo y perfecto es escarnecido.

⁴Mi farigxis mokatajxo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis auxskultata; Virtulo kaj senkulpulo farigxis mokatajxo;

⁵Aquel cuyos pies van á resbalar, Es como una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.

⁵Malestimata lucerneto li estas antaux la pensoj de felicxuloj, Pretigita por migrantoj.

⁶Prosperan las tiendas de los ladrones, Y los que provocan á Dios viven seguros; En cuyas manos él ha puesto cuanto tienen.

⁶Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendangxerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

⁷Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; Y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán;

⁷Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la cxielo, kaj ili diros al vi;

⁸O habla á la tierra, que ella te enseñará; Los peces de la mar te lo declararán también.

⁸Aux parolu kun la tero, kaj gxi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fisxoj de la maro.

⁹¿Qué cosa de todas estas no entiende Que la mano de Jehová la hizo?

⁹Kiu ne ekscius el cxio cxi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

¹⁰En su mano está el alma de todo viviente, Y el espíritu de toda carne humana.

¹⁰De Tiu, en kies mano estas la animo de cxio vivanta Kaj la spirito de cxiu homa karno?

¹¹Ciertamente el oído distingue las palabras, Y el paladar gusta las viandas.

¹¹La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la mangxajxon.

¹²En los viejos está la ciencia, Y en la larga edad la inteligencia.

¹²La maljunuloj posedas sagxon, Kaj la grandagxuloj kompetentecon.

¹³Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; Suyo es el consejo y la inteligencia.

¹³CXe Li estas la sagxo kaj la forto; CXe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

¹⁴He aquí, él derribará, y no será edificado: Encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.

¹⁴Kion Li detruas, tio ne rekonstruigxas; Kiun Li ensxlosos, tiu ne liberigxos.

¹⁵He aquí, el detendrá las aguas, y se secarán; El las enviará, y destruirán la tierra.

¹⁵Kiam Li digas la akvon, gxi elsekigxas; Kiam Li fluigas gxin, gxi renversas la teron.

¹⁶Con él está la fortaleza y la existencia; Suyo es el que yerra, y el que hace errar.

¹⁶CXe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

¹⁷El hace andar á los consejeros desnudos de consejo, Y hace enloquecer á los jueces.

¹⁷Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la jugxistojn Li faras malsagxaj.

¹⁸El suelta la atadura de los tiranos, Y ata el cinto á sus lomos.

¹⁸La ligilojn de regxoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

¹⁹El lleva despojados á los príncipes, Y trastorna á los poderosos.

¹⁹Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

²⁰El impide el labio á los que dicen verdad, Y quita á los ancianos el consejo.

²⁰Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

²¹El derrama menosprecio sobre los príncipes, Y enflaquece la fuerza de los esforzados.

²¹Li versxas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

²²El descubre las profundidades de las tinieblas, Y saca á luz la sombra de muerte.

²²Li malkovras profundajxon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

²³El multiplica las gentes, y él las destruye: El esparce las gentes, y las torna á recoger.

²³Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

²⁴El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, Y háceles que se pierdan vagueando sin camino:

²⁴Li senkuragxigas la cxefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

²⁵Van á tientas como en tinieblas y sin luz, Y los hace errar como borrachos.

²⁵Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li sxanceligxigas ilin kiel ebriuloj.