¹HE AQUI que todas estas cosas han visto mis ojos, Y oído y entendido de por sí mis oídos.

¹CXion cxi tion mia okulo vidis, Mia orelo auxdis kaj komprenis.

²Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; No soy menos que vosotros.

²Kion vi scias, mi ankaux scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

³Mas yo hablaría con el Todopoderoso, Y querría razonar con Dios.

³Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

⁴Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; Sois todos vosotros médicos nulos.

⁴Tamen vi komentarias malvere, Vi cxiuj estas senutilaj kuracistoj.

⁵Ojalá callarais del todo, Porque os fuera sabiduría.

⁵Ho, se vi silentus, Tio estus sagxeco de via flanko.

⁶Oid ahora mi razonamiento, Y estad atentos á los argumentos de mis labios.

⁶Auxskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia busxo.

⁷¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿Habéis de hablar por él engaño?

⁷CXu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsajxon?

⁸¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿Habéis de pleitear vosotros por Dios?

⁸CXu vi volas esti personfavoraj al Li, Aux pro Dio vi volas disputi?

⁹¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?

⁹CXu estos bone, kiam Li esploros vin? CXu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

¹⁰El os reprochará de seguro, Si solapadamente hacéis acepción de personas.

¹⁰Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

¹¹De cierto su alteza os había de espantar, Y su pavor había de caer sobre vosotros.

¹¹CXu Lia majesto ne konfuzas vin? CXu ne falas sur vin timo antaux Li?

¹²Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, Y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.

¹²Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

¹³Escuchadme, y hablaré yo, Y véngame después lo que viniere.

¹³Silentu antaux mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

¹⁴¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, Y pondré mi alma en mi mano?

¹⁴Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

¹⁵He aquí, aunque me matare, en él esperaré; Empero defenderé delante de él mis caminos.

¹⁵Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaux Li.

¹⁶Y él mismo me será salud, Porque no entrará en su presencia el hipócrita.

¹⁶Tio jam estos savo por mi, CXar ne hipokritulo venos antaux Lin.

¹⁷Oid con atención mi razonamiento, Y mi denunciación con vuestros oídos.

¹⁷Auxskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaux viaj oreloj.

¹⁸He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, Sé que seré justificado.

¹⁸Jen mi pretigis jugxan aferon; Mi scias, ke mi montrigxos prava.

¹⁹¿Quién es el que pleiteará conmigo? Porque si ahora yo callara, fenecería.

¹⁹Kiu povas procesi kontraux mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

²⁰A lo menos dos cosas no hagas conmigo; Entonces no me esconderé de tu rostro:

²⁰Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kasxos min antaux Via vizagxo:

²¹Aparta de mí tu mano, Y no me asombre tu terror.

²¹Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

²²Llama luego, y yo responderé; O yo hablaré, y respóndeme tú.

²²Tiam voku, kaj mi respondos; Aux mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

²³¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Hazme entender mi prevaricación y mi pecado.

²³Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

²⁴¿Por qué escondes tu rostro, Y me cuentas por tu enemigo?

²⁴Kial Vi kasxas Vian vizagxon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

²⁵¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿Y á una arista seca has de perseguir?

²⁵CXu Vi volas montri Vian forton kontraux desxirita folio? Kaj cxu sekigxintan pajleron Vi volas persekuti?

²⁶¿Por qué escribes contra mí amarguras, Y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?

²⁶CXar Vi skribas kontraux mi maldolcxajxon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

²⁷Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, Imprimiéndolo á las raíces de mis pies.

²⁷Vi metis miajn piedojn en sxtipon, Vi observas cxiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

²⁸Y el cuerpo mío se va gastando como de carcoma, Como vestido que se come de polilla.

²⁸Dum mi ja disfalas kiel putrajxo, Kiel vesto dismangxita de tineoj.