¹Y RESPONDIO Eliphaz Temanita, y dijo:

¹Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

²¿Si proferirá el sabio vana sabiduría, Y henchirá su vientre de viento solano?

²CXu sagxulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencajxoj?

³¿Disputará con palabras inútiles, Y con razones sin provecho?

³Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

⁴Tú también disipas el temor, Y menoscabas la oración delante de Dios.

⁴Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas pregxon antaux Dio.

⁵Porque tu boca declaró tu iniquidad, Pues has escogido el hablar de los astutos.

⁵CXar via malbonago instigas vian busxon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

⁶Tu boca te condenará, y no yo; Y tus labios testificarán contra ti.

⁶Vin kondamnas via busxo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraux vi.

⁷¿Naciste tú primero que Adam? ¿O fuiste formado antes que los collados?

⁷CXu vi naskigxis la unua homo? CXu vi estas kreita pli frue ol la altajxoj?

⁸¿Oíste tú el secreto de Dios, Que detienes en ti solo la sabiduría?

⁸CXu vi auxdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la sagxon?

⁹¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿Qué entiendes que no se halle en nosotros?

⁹Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

¹⁰Entre nosotros también hay cano, también hay viejo Mucho mayor en días que tu padre.

¹⁰Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

¹¹¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios? ¿Tienes acaso alguna cosa oculta cerca de ti?

¹¹CXu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

¹²¿Por qué te enajena tu corazón, Y por qué guiñan tus ojos,

¹²Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

¹³Pues haces frente á Dios con tu espíritu, Y sacas tales palabras de tu boca?

¹³Ke vi direktas kontraux Dion vian koleron, Kaj elirigis el via busxo tiajn vortojn?

¹⁴¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, Y que se justifique el nacido de mujer?

¹⁴Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

¹⁵He aquí que en sus santos no confía, Y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:

¹⁵Vidu, inter Liaj sanktuloj ne cxiuj estas fidindaj, Kaj la cxielo ne estas pura en Liaj okuloj:

¹⁶¿Cuánto menos el hombre abominable y vil, Que bebe la iniquidad como agua?

¹⁶Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

¹⁷Escúchame; yo te mostraré Y te contaré lo que he visto:

¹⁷Mi montros al vi, auxskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

¹⁸(Lo que los sabios nos contaron De sus padres, y no lo encubrieron;

¹⁸Kion sagxuloj diris kaj ne kasxis antaux siaj patroj,

¹⁹A los cuales solos fué dada la tierra, Y no pasó extraño por medio de ellos:)

¹⁹Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

²⁰Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, Y el número de años es escondido al violento.

²⁰Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kasxita antaux li;

²¹Estruendos espantosos hay en sus oídos; En la paz le vendrá quien lo asuele.

²¹Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

²²El no creerá que ha de volver de las tinieblas, Y está mirando al cuchillo.

²²Li ne esperas, ke li savigxos el mallumo; Kaj li sercxas cxirkauxe glavon.

²³Desasosegado á comer siempre, Sabe que le está aparejado día de tinieblas.

²³Li vagadas, sercxante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

²⁴Tribulación y angustia le asombrarán, Y esforzaránse contra él como un rey apercibido para la batalla.

²⁴Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel regxo, pretigxinta por batalo;

²⁵Por cuanto él extendió su mano contra Dios, Y se esforzó contra el Todopoderoso,

²⁵Pro tio, ke li etendis sian manon kontraux Dion Kaj kontrauxstaris al la Plejpotenculo,

²⁶El le acometerá en la cerviz, En lo grueso de las hombreras de sus escudos:

²⁶Kuris kontraux Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj sxildoj.

²⁷Porque cubrió su rostro con su gordura, E hizo pliegues sobre los ijares;

²⁷Li kovris sian vizagxon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

²⁸Y habitó las ciudades asoladas, Las casas inhabitadas, Que estaban puestas en montones.

²⁸Li logxas en urboj ruinigitaj, En domoj ne logxataj, Destinitaj esti sxtonamasoj.

²⁹No enriquecerá, ni será firme su potencia, Ni extenderá por la tierra su hermosura.

²⁹Li ne restos ricxa, lia bonstato ne tenigxos, Kaj lia havajxo ne disvastigxos sur la tero.

³⁰No se escapará de las tinieblas: La llama secará sus ramos, Y con el aliento de su boca perecerá.

³⁰Li ne forklinigxos de mallumo; Flamo velksekigos liajn brancxojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia busxo.

³¹No confíe el iluso en la vanidad; Porque ella será su recompensa.

³¹La erarinto ne fidu vantajxon, CXar vanta estos lia rekompenco.

³²El será cortado antes de su tiempo, Y sus renuevos no reverdecerán.

³²Antauxtempe li finigxos, Kaj lia brancxo ne estos verda.

³³El perderá su agraz como la vid, Y derramará su flor como la oliva.

³³Lia nematura bero estos desxirita, kiel cxe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel cxe olivarbo.

³⁴Porque la sociedad de los hipócritas será asolada, Y fuego consumirá las tiendas de soborno.

³⁴CXar la anaro de la hipokrituloj senhomigxos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subacxeton.

³⁵Concibieron dolor, y parieron iniquidad; Y las entradas de ellos meditan engaño.

³⁵Ili gravedigxis per malpiajxo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicajxon.